Week 2

Dag 8, maandag 11 juni, Valdez > Palmer.

We waren vandaag pas om 08:00am uit bed, een dag op zee maakt een mens schijnbaar erg moe, na het ontbijt rijden we om 08:30am weg.
Het regende gisteravond toen we naar bed gingen en vanmorgen nog steeds, of het een hele nacht geregend heeft hebben we geen van beide meegekregen, ik denk van wel, want de watervallen geven een grote hoeveelheid water en ook de rivieren zitten veel voller dan zaterdag toen we de andere kant op reden.
Eerst terug naar de Richardson Highway en deze oost op, in Keystone canyon zijn de watervallen enorm maar door de vele regen is het onmogelijk om fatsoenlijke foto’s te maken.
We gaan de Thompson Pass op en krijgen sneeuw in plaats van regen dat zat er gezien de hoogte wel in natuurlijk.
Het bezoek aan Worthington Glacier State Park gaat door het slechte weer niet door, het regent op dat moment pijpenstelen.
Na een kleine tien minuten onderbreking om op de pilot car te wachten komen we het roadwork ook weer goed door.
Bij Copper Center gaan we van de doorgaande weg af en volgen de Old Richardson Highway door het plaatsje, jammer genoeg valt er door het slechte weer weinig te zien behalve dan de gebruikelijk oude meuk bij verschillende huizen.
Omdat het er naar uitziet dat we een hele dag dit weer zullen houden besluiten om in Glennalen een laundry te zoeken om de was te doen, dat moet toch een dezer dagen gebeuren en zo gaat het zeg maar zonder verlet.
Laundry is vlug gevonden en na een uur is alles weer (redelijk) schoon en droog, kosten $ 4,50 per machine.
We rijden ondertussen op de Glenn Highway richting Anchorage, het wordt wat lichter en af en toe is het droog en zien we zelfs de zon even tevoorschijn komen.
We besluiten om door te rijden naar Palmer in plaats van bij de Matanuska Glacier op het State Park te overnachten want een bezoek aan de glacier zit er niet in.
We maken nog verschillende fotostops onderweg en gebruiken op een van de vele parkeerplaatsen langs deze weg de lunch, een van de mannen waar ik bij de laundry een praatje mee maakte gaf aan dat hij de Glenn Highway de mooiste weg van Alaska vindt mits je hem met mooi weer kan rijden.
We komen in Palmer en besluiten de Old Glenn Highway te nemen omdat daar meerdere campgrounds aanzitten.
Zodra we afslaan komen we een benzinepomp tegen die mooie prijzen vraagt, zegt niets want morgen zal je zien dat we nog goedkopere pompen tegenkomen maar het huisje heeft zijn dorst kunnen lessen.
Na een paar mile komen we een verwijsbord naar een campground tegen en besluiten die te volgen, ziet er goed uit dus vragen we om een plekje voor de nacht.
Het is net 04:00pm als we de camper op zijn plek zetten en de voorzieningen aansluiten, op dat moment is het droog maar later krijgen we toch weer een paar flinke buien.
Tegen de tijd dat de bbq aangaat om het vlees te bakken zet ik de luifel uit die is niet alleen handig als het zonnig is maar werkt ook uitstekend als paraplu tijdens een regenbui.
Volgens de man bij de laundry was het alleen vandaag slecht weer en zou de rest van de week mooi moeten worden daar hopen we natuurlijk wel op, op dit moment zijn de omliggende bergen in ieder geval nog in laag hangende wolken gehuld.
Voor morgen heb ik wat dingen rond en in Anchorage opgezocht maar we zullen ook boodschappen moeten doen, want de voorraad raakt op en op de Kenia Peninsula zijn we voornamelijk aangewezen om kleinere winkels met waarschijnlijk redelijk hoge prijzen.
Campground: MTN View Palmer, kosten $ 40,00 full hookup en wifi.
Vandaag gereden: 416,1 kilometer.
Getankt: Valdez 34,639 gallon á $ 3,279.

Dag 9, dinsdag 12 juni, Palmer > Seward Highway.

Vandaag weer op onze normale tijd gestart en na het ontbijt en ochtend klusjes om 08:05am zijn we weer onderweg.
We rijden terug naar de Old Glenn highway en volgen die west tot we weer op de Glenn Highway uitkomen zo omzeilen we de kruising met de Park Highway (Hw-3) wat zeker in de ochtend en middag spits een heel druk kruispunt is met forensen die naar Anchorage moeten voor hun werk.
We volgen voor een deel de Knik River die verderop in Knik Arm uitkomt en die komt weer uit in Cook Inlet, deze rivier is vooral geliefd bij rafters om dat er een aantal mooie stukken whitewater (stroomversnellingen) in zitten.
Na 3 mile gaan we al weer van Glenn Highway af naar de Eklutna Road, hieraan liggen een State Park en een historical park dat laatste is ons eerste doel voor vandaag.
Het is nog maar 08:45am als we daar aankomen er is dan ook niemand aanwezig maar men kan wel het terrein op kosten $ 5,00 p/p wat men in een ijzeren paal kwijt kan.
Het is eigenlijk niet meer dan twee Russische kerkgebouwen, een hele oude van boomstammen en een wat modernere die wit geschilderd is op de laatste staan twee van die bekende uienbollen, deze wordt trouwens nog gebruikt voor kerkdiensten.
Geen van beide zijn open mogelijk wel als er personeel aanwezig is.
Verder vindt men er een aantal graven met de voor deze omgeving bekende huisjes er op, daar zitten werkelijk schitterende exemplaren tussen, er worden hier nog steeds mensen begraven het jongste graf wat wij konden vinden was van 2017.
Na een ruim half uurtje hebben we het wel gezien en zoeken de camper weer op, we werden hier overigens flink lek geprikt door de muggen.
Weer terug naar Glenn Highway richting Anchorage en daar naar de Botanische tuin, die is vlot gevonden alleen ligt de ingang precies na een kruising en missen we die, even doorrijden en met een U-turn komen we op onze bestemming.
Parkeren kan/moet op de parking van de tegenover gelegen school, wel even opletten dat men de camper zodanig neerzetten dat men je niet kan opsluiten.
Toegang kost $ 12,00 p/p, we bekijken op het gemak de tuin waar verschillende thema tuinen zijn aangelegd.
Vooral het rotstuin gedeelte was voor mij zeer interessant er stonden verschillende planten in bloei waaronder een blauwe papaver soort afkomstig uit de Himalaya dit is een plant die in Nederland zeer geliefd is onder de rotstuin liefhebbers maar daar eigenlijk niet te kweken is zelf niet door zeer ervaren (beroeps)kwekers.
Ook hier weer veel muggen en weer geen Deet gebruikt.
Volgende stop is de Walmart, hier wordt flink ingeslagen voor de komende week en ook al wat spullen die weer mee naar huis moeten, we zijn er al achter dat als je wat tegenkomt je het maar beter gelijk kunt aanschaffen, want bij de volgende winkel hebben ze het misschien weer niet.
De bevoorrading gaat hier toch wat moeizamer dan in de lower 48, ook hier stond er weer geen water in 1 gallon of 2,5 gallon er stond alleen gedistilleerd water in 1 gallon flessen voor de rest was alles weer leeg op 2 stuks 2,5 gallon helemaal achter op het rek en niet te bereiken zonder hulpmiddelen.
Aan een medewerker, die in de naastgelegen rij bezig was, gevraagd of hij een haak had zodat ik er bij kon, nee wel een trapje door via het trapje half in het rek te kruipen kon ik ze los krijgen en naar voren halen, we kunnen weer een poosje koffie zetten.
Het kan natuurlijk ook met kleine flesjes maar dan gaan die er weer vlug doorheen en geven veel meer plastic afval.
In de camper alles een plekje geven wat voor koelkast en vriezer nog even puzzelen was zoveel hebben we ingekocht.
Volgend stop is Michaels waar we behalve een cactus ornamentje wat eigenlijk voor elfentuintjes bestemd is maar ook goed in mijn cactusornamenten verzameling past niets kunnen vinden.
Wat gaan we nu doen om naar onze geplande overnachting plek te rijden is het nog veel te vroeg (12:45pm) we besluiten naar Potter March te rijden en daar eerst te eten.
Potter March is een natuurgebied aan de rand van Anchorage langs de Seward Highway wat vooral geliefd is bij de vogellaars, men kan er over verschillende boardwalks door/boven een moerasachtig gebied lopen er schijnen enorm veel verschillende vogels te zitten, vandaag helaas niet behalve wat meeuwen en een koppel Canadese ganzen zien we niets.
Nu trouwens wel Deet gebruikt en natuurlijk geen mug te bekennen daar waaide het mogelijk te hard voor.
We besluiten om richting Seward te rijden met de nodige fotostops onderweg en dan zien we wel waar we uitkomen, zouden we doorrijden zonder veel te stoppen dan kunnen we rond 05:00pm al in Seward zijn maar dat is zeker niet de planning.
We draaien de Seward Highway west op en volgen nu de Turnagain Arm, eerste stop is Beluga Point het is afgaand water dus weinig Beluga’s te zien alleen maar grote modder/zand vlaktes en modderig water.
We stoppen op verschillende uitzicht punten en maken foto’s van de omgeving.
Als we bij Bird Point State Park naar een uitzichtpunt lopen worden we door een andere bezoeker gewezen op een Black Bear het dier zit hoog op de berg op zeker 800 meter afstand, als men weet waar het zit kan men hem met het blote oog zien maar zelfs met de telelens blijft het een stipje midden op het scherm.
Voor dit park moet men betalen als men er lager dan een half uur wil verblijven, het eerste half uur is dus voor de mensen die zomaar even en foto willen maken.
Volgende langere stop is het Alaska Wildlife Conservation Center (AWCC) hier worden gewonde dieren opgevangen, beter gemaakt en indien mogelijk terug in de natuur geplaatst, als dat door te grote verwonding niet lukt blijven de dieren in dit centrum.
Kosten: adult $ 15,00, senior (65+) $ 12,00
Men kan er de volgende dieren bekijken: Moose, Wood Bison, Musk Ox, groep Bull Elk, groep female en jonge Elk,Sitka Black-tailed Deer, Brown Bear (Grizly), Black Bear, Coyote, Fox, Lynx, Wolf Pack, Owl, Bald Eagle, Porcupine en Caribou.
Men kan een deel van het park met eigen vervoer rijden om men een gratis shutllebus, die heeft wel het nadeel dat hij maar op een paar plekken stopt , men kan ook alles te voet bezoeken want de dieren staan allemaal achter hekwerk hou er dan wel rekening mee dat men over een weg met redelijk grove riviersteen loopt.
Er zijn gedurende de dag ook verschillende educatieve programma’s te volgen deze vinden dagelijks op vaste tijden plaats, wij waren er te laat voor want de laatste is dacht ik rond 03:00pm.
Na een paar leuke uurtjes beesten kijken gaan we weer verder, het raakt tegen etenstijd en we kijken of we ergens een geschikte plek vinden om te koken.
We zijn ondertussen Turnagain Pass gepasseerd en zitten officieel op de Kenai Peninsula.
We zien een bord voor de Bertha Creek Campground van de USFS en besluiten een kijkje te nemen, ziet er goed uit mooie ruime plekken in het bos en een paar wat meer open, hier kunnen we vast en zeker wel een nachtje doorbrengen.
We zoeken een mooie open plek uit, deze is ook netjes vlak en ruim genoeg voor de slideouts er staan maar twee andere campers, wat er nog bijkomt is afwachten want het is lang licht wat de mensen ook laat naar een overnachtingsplek doet zoeken.
Er zijn 12 plekken en er staan twee pittoilets en bij de ingang een dumpster voor het afval, geen dumpmogelijkheid voor vuilwater of inname van schoonwater.
Campground: Bertha Creek Campground USFS, kosten $ 14,00 geen hookup alleen pittoilet
Vandaag gereden: 189,3 kilometer.
Getankt: niet.

Dag 10, woensdag 13 juni, Seward Highway > Seward.

Iets later uit bed omdat de wekker niet helemaal goed stond maar toch waren we op 08:10am alweer onderweg en pakken de Seward Hyway weer op.
We maken weer verschillende fotostops onder andere bij de restarea bij de Canyon Creek Bridge waar een en ander over de goldrush in deze omgeving wordt uitgelegd.
Bij Lower Summit Lake vinden we een schitterende reflectie van de omliggende bergen in het bijna rimpelloze water, bij het even verderop gelegen veel grotere Summit Lake hebben we die niet omdat daar door de wind het water al volop in beweging is.
We komen langs verschillende mooie meren maar dan is er of geen parkeermogelijkheid of het zicht wordt geblokkeerd door bomen.
Eenmaal voorbij de afslag naar de Sterling Hyway wordt de weg een stuk smaller, niet het asfalt zelf maar de vrije bermen worden smaller de maximum snelheid gaat dan ook van 65 naar 55, nog te snel om van de omgeving te genieten maar wel te begrijpen voor een doorgaande weg.
We naderen Seward maar voor we de stad inrijden slaan we af naar de HermanLeirer Road aka de Exit Glacier Road, we komen in het Kenai Fjords National Park waar de Harding Icefield een onderdeel van is.
Ons doel is de Exit Glacier en die is weer een onderdeel van het Harding Icefield.
We parkeren bij het visitorcenter en doen de wandelschoenen aan en een warm fleecevest, dat laatste doe ik al vrij vlug uit want het is hier helemaal niet koud,
De trail naar de voet van de glacier is tegenwoordig rond de 2,2 mile maar hij wordt bijna ieder jaar langer want de glacier smelt heel erg snel, er staan onderweg steeds bordjes met het jaartal waar de glacier toen was.
Er zit in DC een meneer die beweerd dat de global warming fake news is maar daar krijg je hier toch andere ideeën over.
Leuke trail die niet al te moeilik is we waren er ongeveer een uur aan kwijt.
Terug naar de Hyway en dan Seward in, even rondgereden bij het havengebied waarbij we ook gelijk konden kijken waar onze boatcruise morgen start en dan op zoek naar een plek voor de komende twee nachten.
De City of Seward heeft langs Resurrection Bay een aantal op elkaar aansluitende campground gemaakt met een paar honderd plekken, gedeeltelijk dry camping en een deel met water en stroom en nog een paar stukken voor tenten.
Kosten voor een tent $ 10,00 RV Dry camping $ 20,00 en RV W+E $ 40,00maximaal verblijf is 14 dagen.
We vinden een leuke dry camping plek en boeken die, ook dat gaat heel gemakkelijk, er staat bij iedere ingang een betaalterminal daar voor je het kenteken van je voertuig in, wat voor plek je wilt (DRY) en voor hoe land, creditkaart er in en je hebt betaald, het bonnetje moet je zichtbaar op je plek plaatsen, dat schijnen ze verschillende keren per dag te controleren.
We maken eerst de lunch en gaan daarna weer op pad, eerst even langs het bedrijf waar we morgen mee gaan varen om te vragen waar we kunnen parkeren, dat is goed geregeld ze hebben een eigen gratis parkeerterrein met shutllebussen naar het kantoor, bij de haven zou het $ 20,00 per dag kosten.
Volgende stop een benzinestation waar ze propaan verkopen, de meter geeft aan dat we er een eind doorheen zijn wat ik eigenlijk een beetje vreemd vind maar dat wordt al snel opgelost als de tank gevuld wordt, er ligt maar een 10 gallon tank onder de camper terwijl we in Amerika altijd een 20 gallon tank hebben, kosten $ 23,40 voor 5,4 gallon.
We besluiten om naar het Alaska Sealife Center te gaan, ook hier krijg ik weer $ 3,00 seniorkorting kosten hier $ 24,95 p/p
Het is te vergelijken met het wildlife center waar we gisteren waren alleen is dit gericht op de dieren die in en boven de ocean life.
Men kan er vissen, seaotter, seal, sea lion en vele soorten vogels bekijken.
Het centrum zit op de plek waar voor de grote aardbeving de eindterminal van de Alaska Railroad zat, deze zit nu aan de andere kant van de stad.
Het centrum is betaald met de schadevergoeding van de ramp met de Exxon Valdez.
Hierna rijden we nog naar Lower Point daar waar de weg echt stopt, het is trouwens vanaf de stadsgrens een gravelroad.
We zoeken de campground weer en gaan lekker in de zon zitten het is hier heerlijk weer.
Campground: Resurrection North Campground, kosten $ 20,00 geen hookup alleen pittoilet en waterinname punt, Verderop gelegen dumpstation kost $ 5,00
Vandaag gereden: 146,9 kilometer.
Getankt: niet.

Dag 11, donderdag 14 juni, Seward > Glacier Cruise.

Vanmorgen kan het op het gemak, we hebben een Glacier Cruise met Kenai Fjord Tours en vertrekken om 10:00am.
Het weer voor vandaag ziet er goed uit, licht bewolkt maar dat wordt al dunner en bijna windstil.
Het is tegen 09:00am als we richting de parking van deze firma vertrekken dat is maar een kleine 2 kilometer van de campground.
We parkeren en verzamelen de spullen die mee moeten, als we uit de camper stappen komt ook de shutllebus aanrijden en stopt voor de camper, die maakt gewoon een rondje over het parkeerterrein en stopt voor iedere auto waar mensen bij staan.
We worden bij het kantoor afgezet en lopen naar binnen om ons te melden en krijgen onze tickets, plastic kaartjes die je bij het aan boord gaan weer moet afgeven.

Om 09:30am mogen we aan boord en zoeken ook nu het bovendek weer op veel mensen blijven binnen zitten waarschijnlijk om een stoel te claimen.
Terwijl we zitten te wachten vraagt een dame tegenover ons of wij Nederlanders zijn, dit is deze reis de eerste keer dat we een Nederlandse tegenkomen alleen woont zij al ruim 42 jaar in Amerika, haar kinderen wonen in de omgeving van Portland Oregon waar zij vroeger ook woonde maar de laatste drie jaar, sinds ze met pensioen is, reist ze rond met haar eigen camper.
Er word uiteraard wat kennis uitgewisseld, hier is ze niet met haar camper maar verblijft ze bij een vriendin, ze vond de trip naar Alaska met haar al wat oudere camper wat te link en ook de brandstofkosten van zo’n lange trip wogen niet op tegen de prijs van een vliegticket.
Om 10:00am gaan na het gebruikelijke veiligheid praatje de trossen los en varen we de haven uit.
We zijn nog maar een kwartier onderweg en waren nog maar ter hoogte van onze campground toen het gas er al af ging, er was een Humpback Whale aan zijn ontbijt zit en kwam steeds met open bek boven water om zo de krill en kleine visjes te vangen.
Even later gingen we rondjes varen er zaten een aantal Dall’s Porpoise (soort dolfijn) en die spelen graag is de boeg of hekgolf van een boot ze kwamen dan ook in de hekgolf mee zwemmen.
We zijn een uurtje onderweg en nog steeds in Resurrection Bay met zicht op Seward als er een groep van 3 Orca’s opduikt, ook hier worden weer heel wat foto’s gemaakt, als het zo blijft gaan komen we nooit bij de Glacier van vandaag.
Na de Orca’s gaat het gas er op, onderweg wordt de lunch uitgedeeld een koude wrap met groente en kip, mueslireep en zakje chips.
Rond 01:00pm komen we bij de Glacier, vandaag is dat de Aialik Glacier bij veel ijsgang of tijdgebrek doen ze ook wel eens de Holgate Glacier, deze ligt in dezelfde baai maar dan dichterbij de ingang hij is wel een stuk kleiner dan de Aialik Glacier.
Als we aankomen zien we gelijk al een viertal Mountain Goat hoog op de naastgelegen bergwand, 2 mama’s met ieder 1 jong.
 De linkerkant van de baai ligt vol met ijsschotsen en daar liggen zeker 100 Harbor Seals uit te rusten, omdat deze dieren erg schuw zijn gaat de kapitein er niet te dicht naar toe omdat ze dan in het water duiken en ze daarna erg veel moeite moeten doen om weer op het ijs te komen.
De Glacier is erg mooi maar niet erg actief vandaag we horen maar en paar keer het gekraak en zien pas bij het wegvaren twee keer en deel afbreken en in het water vallen.
Na een ruim half uur beginnen we aan de terugweg hierbij gaan we nog een kleien baai in voor een mooie waterval en zien aan het begin van de baai nog een mooie Arch of eigenlijk Bridge want hij is door stromend water ontstaan.
We komen weer een Humpback Whale tegen en een groepje Dall’s Porpoise en daarna een groep van 3 Humpback Whale’s.
Volgende stop een eiland met veel vogels die daar broeden we zien, Common Murre, Horned Puffin, Tuted Puffin en nog een paar soorten, er liggen ook een aantal Steller Sea Lion’s op de rotsen maar een eiland verder zien we er veel meer dat is namelijk de kraamkamer van deze dieren, hier zien we behalve de volwassen dieren ook veel jonge dieren liggen, er staan hier overigens camera’s om deze dieren is observeren en men schijnt in Seward deze beelden via een tv zender te kunnen volgen.
We zetten koers naar Fox Island waar we aan land gaan voor het diner met zalm en beef, dit valt eigenlijk een beetje tegen beide zijn te gaar en aan de koude kant.
We zien hier nog 2 Bald Eagle’s vliegen maar die zitten veel te hoog voor een foto.
Na het eten word koers gezet naar Seward maar de kapitein geeft al aan dat er een groep Orca’s is gespot, dit is een groep die hier altijd verblijft, locals zeg maar.
Het zijn er een stuk of 4, we blijven er weer een hele tijd rond hangen waarbij er meer achteruit dan vooruit gevaren wordt, mooi toetje van een schitterende dag op zee.
Om 06:30pm meren we weer aan en kunnen we van boord, veel mensen lopen eerst nog naar de giftshop en zo kunnen we al met de eerste shuttlebus richting de camper.
Terug naar de campground en daar eerst even de watertank gevuld zodat we genoeg hebben voor de komende dagen want we weten nog niet of we op een campground met hookups komen, de vuilwater tanks kunnen we morgen in Soldotna legen want daar zit bij de Fred Meyerstore een gratis dumpstation.
De rest van de avond is het koffie drinken en verslagen bijwerken.
Campground: Resurrection North Campground, kosten $ 20,00 geen hookup alleen pittoilet en waterinname punt, verderop gelegen dumpstation kost $ 5,00
Vandaag gereden: 4,1 kilometer.
Getankt: niet.

Dag 12, vrijdag 15 juni, Seward > Soldotna.

We hebben gisteren voor de tweede keer enorm geluk gehad met het weer tijdens een Glacier Cruise, vanmorgen is het bij het opstaan zwaar bewolkt met behoorlijk wat wind.
Er ligt een groot cruiseschip in de haven van de Celeberty rederij, of iedereen was nog aan boord of was met trein en/of bus onderweg naar Anchorage, in de stad was er in ieder geval geen extra drukte.
We doen het op het gemak vanmorgen en vertrekken om 08:20am van de campground.
Eerst de Seward Highway oost terug tot aan de Sterling Highway en deze dan noord op.
We maken weer verschillende fotostops onder andere bij Tern Lake waar een paar vogelaars met grote lenzen staan maar voor ons niets bijzonders te zien.
Als we de brug over de Kenai River bij Cooper Landing passeren zien we een aantal bootjes met vissers in de rivier drijven, blijkbaar is de zalmtrek hier al begonnen, na een korte fotostop bij de boat launch gaan we verder, een paar mile verderop staan in een bocht van de Russian River zeker 50 mannen zij aan zij tot aan het kruis in het water met een stok, ‘o nee dat moet hengel zijn’ in de hand dit schijnt een zeer goede visstek te zijn.
Als we de Skilak Lake Lope Road opdraaien begint het te spetteren wat al vlug in regen over gaat, deze 19 mile lange gravel road wordt in “The Milepost” omschreven als Scenic, is hij mogelijk ook wel geweest maar behalve een paar mooie door zichten op het Skilak Lake is er weinig moois te vinden.
Net voor de plaats Sterling komen we weer op de gelijknamige weg uit en komen daarna in Soldotna uit.
Aan het begin van de stad zit een grote winkel van Fred Meyer met benzinepomp en ook een dumpmogelijkheid.
Bij de benzinepomp wordt eerste de tank gevuld en na een rondje over het parkeerterrein is ook het dumpstation vlug gevonden en worden de beide vuilwatertanks geleegd.
We gaan richting de stad Kenai via de Kenai Spur Road oost, hier moet een Walmart zitten die is vlug gevonden want hij ligt aan de weg, een heel mooie en ruime winkel waar we even wat langer rond kijken want het is toch rotweer.
We blijven de Kenai Spur Road volgen richting Nikiski in de hoop wat van Cook Inlet te zien wat door de laag hangende wolken en zware regen niet lukt.
Nikiski dankt zijn bestaan aan een paar raffinaderijen die hier gebouwd zijn nadat er olie en gas was gevonden in Cook Inlet ook staat er een grote kunstmest fabriek.
We nemen een zijstap via Beach Drive maar komen in plaats van op het strand bij een reparatie werf voor schepen en booreilanden uit zonder mogelijkheid om op het strand te raken.
Weer verder tot de Kenai Spur Road overgaat in het Captain Cook State Recreation Area, we rijden tot het asfalt ophoud maar besluiten hier niet te overnachten.
Terug naar Soldotna en daar rijden we terug naar de Fred Meyer Store om daar te overnachten, we zoeken een plekje aan de rand van de parking maar blijken vlak bij een afval perscontainer te staan die nog al wat lawaai maakt, mogelijk zal die niet werken na sluitingstijd maar dat risico gaan we niet nemen en verhuizen naar de andere kant van het gebouw.
Dit is een geliefde stopplek voor campers want er staan er al vlug een stuk of twintig.
We zien een medewerker van Fred Meyer de campers langs gaan en de kentekens opschrijven, ik dacht gelezen te hebben dat men hier een 48 uur beleid heeft dus mogelijk wordt men als men er langer denkt te staan verzocht om te vertrekken.
Het blijft maar regenen pas rond 09:00pm wordt het voor het eerst even droog hopelijk krijgen we morgen beter weer.
Campground: Fred Meyer Store, kosten $ 0,00 is parking van een grote winkel.
Vandaag gereden: 281,4 kilometer.
Getankt: Soldotna, 34,926 gallon á 3,329.

Dag 13, zaterdag 16 juni, Soldotna > Homer > Anchor Point.

We starten weer op onze gebruikelijke tijd en rijden om 08:10am van onze overnachtingsplek weg, de Sterling Highway west weer volgend.
Dit duurt niet lang wat gelijk na de brug over de Kenai River gaan we rechtsaf de Kalifornsky Beach Road op om zo hopelijk wat van Cook Inlet te zien.
Helaas is ook hier weer een strook land tussen zee en weg in handen van particuliere eigenaren die daar een verblijf op hebben gezet, soms mooie huizen maar ook veel krotten met een complete oud ijzer verzameling voor de deur en soms alleen maar een camper met schuurtje.
We krijgen ons eerste wildlife te zien in de vorm van een Moose bull zo aan zijn gewei te zien nog een vrij jong dier.
Het begint jammer genoeg weer wat te regenen als we afslaan naar een beach acces waar men ook mag boondocken, we hebben dit gisteren nog even overwogen maar gelukkig niet gedaan.
Het parkeerterrein staat stampvol met campers en auto’s en de grasstrook tussen dit terrein en Cook Inlet staat ook nog eens vol met tenten, de zalm zit hier duidelijk op de kust.
Wel een goed onderhouden geheel waar men duidelijk op veel mensen heeft gerekend want er staan zeker 15 dixie’s op een rij en verschillende grote afvalcontainers.
We gaan terug naar de doorgaande weg en stoppen even bij het postkantoor van Kasilof om wat kaarten te posten.
Bij de Clam Gulch Recreation Area stoppen we niet eens het regen weer flink door en er komt een mist van Cook Inlet binnen drijven waardoor we helemaal niets kunnen zien.
We krijgen onze tweede Moose van vandaag deze keer een vrouwtje.
Bij Ninilchik willen we de Russian Church bekijken dus rijden we naar beneden langs de gelijknamige rivier en parkeren net na de brug, we zien de kerk boven aan de heuvel en zoeken een pad er naar toe dat is vlug gevonden alleen op sommige plekken erg smal niet twee voeten breed wat na de regen natuurlijk natte broekspijpen geeft.
Eenmaal bij de kerk blijkt er ook een weg naartoe te lopen, we hadden 1 afslag eerder moeten nemen.
Weer terug bij de camper besluiten we even naar het strand te rijden wat we vanaf de kerk al zaten liggen goede gok wat we zien al vlug een paar Bald Eagle’s op het strand dat blijken er ruim 20 te zijn waarvan een grote groep bij elkaar zit, of daar wat te eten viel konden we niet zien maar we vermoeden het wel omdat ze allemaal op een kluitje zaten.
De weg heet trouwens Airport Lane omdat er verder helemaal niets is denk ik dat de weg zelf als landingsstrip gebruikt wordt ook al omdat men op een deel van de weg niet mag parkeren.
Het is ondertussen droog geworden en het wordt wat helderder, ik zie een mama Moose met jong maar eer we naar de plek, waar ze stonden, terug waren gelopen waren ze al in het bos verdwenen.
Bij Anchor Point besluiten om Nikoleavsk een Russian Village bezoeken en nemen daarom de North Fork Road, hier zien we een mama Moose met 2 kalfjes wel een beetje tussen de struiken en daardoor wat moeilijk te fotograferen.
Het dorpje valt wat tegen ziet er net zo uit als alle andere in deze regio alleen stond er een mooie kerk en is men bezig om er een nieuwe grotere achter te zetten.
Het eerste zicht op de Homer Spit krijgen we vanaf Baycrest Hill, hier gebruiken we ook de lunch hierna rijden we naar Homer en gaan de Spit op hier is het enorm druk.
We rijden eerst naar het eind en parkeren daar even voor en foto om daarna langzaam terug te rijden, we zijn het met elkaar eens dat dit niet echt ons ding is ook overnachten zal het hier niet worden, de campers staan zij aan zij met nauwelijks ruimte er tussen en vol op de wind.
We parkeren bij de haven en lopen een rondje langs de haven en de winkeltjes.
De Time Bandit bekent van het Discovery programma Deadliest Catch ligt niet binnen dus daar kunnen we geen foto van maken.
We besluiten de East End Road te rijden die gaat naar het eind van Kachemak Bay, helaas ook hier weer weinig zicht op de baai.
Wel krijg ik een heel ander idee over het Discovery programma “Alaska the Last Frontier” waar het lijkt of deze familie ver van de bewoonde wereld zit, East End Road is een goede geasfalteerde weg waar een heleboel gravel zijwegen op uit komen, aan een van die zijwegen woont deze familie, ook nog gemakkelijk te vinden want de zijweg draagt hun naam, ook het eind van de baai waar ze ’s zomers hun vee naar toe brengen is op het laatste stukje na gewoon asfalt.
We besluiten een stuk terug te rijden en langs de Old Sterling Highway te kijken voor een overnachtingsplek, dat lukt niet want alle zijwegen gaan ook hier naar bewoonde percelen, we gaan Anchor Point Ave op hier zijn wel 5 campgrounds van het State Recreation Area en nog een paar private Camgrounds.
We rijden tot het eind waar men met grote shovels de boten over het strand in en uit het water haalt, hier ligt ook “The Most Westerly Highway Point in North America”
Bij het parkeerterrein waar men de boten in en uit Cook Inlet haalt zien we een aantal Bald Eagle’s wat ondanks de regen die weer gestaag valt weer een aantal foto’s oplevert.
We rijden naar de hierbij gelegen State Campground en pakken het laatste vrije plekje, eenmaal geïnstalleerd zien we ook hier verschillende Bald Eagle’s.
Tijd om het eten te maken, als ik opkijk van de kippenpootjes op de grill zie ik 7 eagle’s in de bomen achter de camper zitten, die zullen toch niet op de kippenpoten afkomen.
Volgens mij hebben die dieren tegenwoordig ook een cell-phone want er blijven er bij komen, uiteindelijk zitten er 14 op mijn vingers te kijken terwijl ik de kippenpootjes omdraai.
Na het eten maken we een wandeling over de campground, het strand en het dag recreatie terrein en zien weer een heleboel eagle’s, alles bij elkaar hebben we er vandaag rond de 50 gezien denk ik.
Zeker weten dat we morgenochtend voor we weggaan hier nog een rondje zullen lopen.
Campground: Halibut Campground in het Anchor River State Recreation Area, kosten $ 15,00 alleen pittoilet.
Vandaag gereden: 298 kilometer.
Getankt: niet.

Dag 14, zondag 17 juni, Anchor Point > Soldotna.

Als ik vanmorgen naar buiten stap zit er geen enkele eagle in de bomen rond de camper.
We eten op het gemak en maken daarna nog een wandeling in de omgeving we zien hierbij maar 5 eagle’s de andere zitten denkelijk nog in hun slaapboom.
Het is 08:40 als we weer gaan rijden terug naar de Sterling Highway oost en richting Kenai/Soldotna met de bedoeling om verschillende State Recreation Area’s onderweg aan te doen.
De eerste is Deep Creek R.A. waar we 8 eagle’s zien.
Het weer is wat beter dan gistermorgen, laaghangende bewolking waardoor we alleen de onderkant van de bergen en vulkanen aan de overkant van Cook Inlet kunnen zien en af en toe wat gespetter.
Bij het Deep Creek South R.A. wat verder landinwaarts ligt zien we 2 eagle’s in de lucht.
Op en viewpoint bij Ninilchik zien we er weer 4, hierna rijden we naar het strand bij Old Ninilchik waar we er gistermorgen zo’n 20 op het strand zagen.
Veel strand is er nog niet want het is nog afgaand water maar eagle’s zitten en vooral vliegen er genoeg op een gegeven moment tellen we er 19 tegelijk in de lucht, ook op de grond zitten er genoeg waarvan sommige redelijk dichtbij zitten, alles bij elkaar tellen we hier meer dan 50 eagle’s.
Bij Clam Gulch ziet Annie een Moose maar die verdwijnt gelijk tussen de struiken, het zicht is weer wat teruggelopen en daarop beginnen we niet aan de lange afdaling naar het strand wel zien we weer veel eagle’s in de lucht.
Weer verder over de Sterling Highway zien we 2 Sandcrane en een Moose maar door het drukke verkeer hebben we geen mogelijkheid om te stoppen.
Een zijstap naar Crooced Creek R.A. levert niets op.
Langs Kalifonsky Beach Road zetten we nog een Moose op de foto een vrouwtje deze keer.
Volgende stop is het Soldotna Visitor Center, hier doen we een korte wandeling over de Fishwalk maar er zit hier duidelijk (nog) geen zalm want er loopt niemand met een touwtje aan een stok.
We rijden naar de Walmart want het brood wat we voor de lunch bestemt hadden is zo droog als sinterklaas zijn …., gelijk nog een paar andere boodschappen meegepakt en dan is het lunchtijd met vers brood.
We rijden naar het Kenai Visitor Center en daar slaagt Annie er in om haar verslag online te krijgen nog wel zonder foto’s maar de verslagen zijn nu weer bijgewerkt.
Op een of andere manier wil haar provider niet samenwerken met het netwerk wat onze hotspot oppikt, met mijn verslag is dat tot op heden nog geen probleem geweest.
In The Milepost had ik gezien dat er dichtbij dit visitor center ook nog een oude Russische kerk moet zijn, na wat zoekwerk gevonden en wat foto’s gemaakt ook van de naast gelegen kapel waar de eerste Russische priester en twee van zijn metgezellen begraven liggen, die kapel is dus over deze graven heen gebouwd.
We gaan terug richting Walmart met de bedoeling daar te overnachten maar eerst even tanken want het huisje zit onder een kwart tank en dan werkt de generator niet.
Vervolgens stoppen we bij de Mc. Donald om te kijken of Annie haar foto’s in haar verslagen kan krijgen, dit lukt maar gedeeltelijk het lijkt er op dat de Mc. D. het aantal te gebruiken mb’s heeft beperkt waarna je gewoon van de site wordt gemikt.
Controle van de schoonwatertank geeft aan dat we onder 1/3 zitten dus gaan we naar Fred Meyer in plaats van de Walmart, want daar kunnen we water tanken.
Het is nu niet zo druk als eergisteren want er staan maar 5 campers.
Er valt af en toe weer een ligt buitje, hopelijk houden we het morgen droog want dan vliegen we naar de andere kant van Cook Inlet om daar vanuit een kleine boot beren te gaan spotten.
Campground: Fred Meyer Store, kosten $ 0,00 is parking van een grote winkel.
Vandaag gereden: 179,3 kilometer.
Getankt: Soldotna, 37,325 gallon á 3,349.