Week 5

Dag 29, maandag 5 mei
Mount Charleston & Shoppen

Bijna aan het eind van deze vakantie staat voor vandaag staat een bezoek aan Mount Charleston op het programma, het wordt ook de laatste trip met de camper, voor de inwoners van Las Vegas is Mount Charleston ’s winters het dichtbij gelegen skigebied en ’s zomers is het een schitterend hike en kampeer gebied wat nog wat verkoeling kan bieden tijdens de hete zomerdagen. Wij zitten er dus een beetje tussen in, hoewel er nog behoorlijk wat sneeuw ligt op verschillende plaatsen zijn de skipistes al wel sneeuwvrij.

Voor het kampeerseizoen is het nog aan de vroege kant, ondanks dat zien we toch al verschillende campers op de campgrounds staan, in chalets die men kan huren zijn ze volop bezig om ze seizoen klaar te maken, verder is de berg tijdens ons bezoek redelijk uitgestorven.
Een bezoek aan het visitorcenter leert ons dat de meeste trails erg lang zijn (verschillende zijn voor meerdaagse hikes) en ook dat er door ijsvorming op de trails er nog veel gesloten zijn, de enige redelijk qua afstand voor ons is ook nog gesloten, de enige die open is blijkt een soort nature trail te zijn waar dus uitleg middels bordjes wordt gegeven over de omgeving en planten die er groeien.
We beperken ons dus tot de viewpoints en hun korte loopje om er te komen zo krijgen we toch een aardig beeld van deze omgeving, het is boven nog best fris zo in korte broek en t-shirt voor een hike hadden we toch eerst wel om moeten kleden.

Jammer dat door het vele fijne stof/zand wat in de lucht zit de vergezichten richting de beneden gelegen dessert vertroebelt wordt een flinke regenbui zou hier uitkomst bieden.
Op de terugweg kunnen we eenmaal een flink stuk gezakt nog een aantal mooie cactussen fotograferen ook een veld met schitterend bloeiende Indian Paintbrush komen we nog tegen, die bloeien dit jaar trouwens met veel rodere kleuren dan andere jaren toen ging het meer richting oranje.

Via de I-15 naar de zuidkant van Las Vegas gereden waar we nog een paar uur in het Las Vegas Outlet Center hebben doorgebracht, vervolgens naar de campground gereden en de camper nog af getankt, ’s avonds was het poets en inpak tijd want morgenochtend moeten we de campers inleveren.
Vandaag gereden: 136 mile.
Getankt: Las Vegas, 27.817 gallon á $ 3.559 en 20.297 gallon á $ 3.579
Campground: Sam’s Town RV Park, kosten $ 23,38 met 10% Good-Sam korting, full hook-up en (betaalde) Wifi.

Dag 30, dinsdag 6 mei
Las Vegas

Vandaag is onze laatste volle dag in Amerika, we beginnen op het gemak met een ontbijtje de koffers en tassen zijn gisteravond al grotendeels ingepakt dus dat is nu zo klaar, we stoppen gelijk alle bagage in de trailblazer wat met wat pas en meetwerk lukt, daarna de laatste schoonmaakwerken aan de campers zoals de vuilwatertanks legen waarbij wij ook altijd de gewoonte hebben om die nog even te spoelen zodat ook de laatste restjes er uit zijn.
Omdat we eigenvervoer hebben hoeven we de campers pas om 11:00 uur in te leveren, wil men met de shuttlebus van Road-Bear dan moet men voor 10:30 inleveren.
Tegen 10:30 rijden we naar het verhuurstation waar we dan ook de laatste zijn die nog een camper in komen leveren.
Op het gemak met een medewerker van de verhuurder de camper langs en doorgelopen, vooral aan de binnenkant waren we nog wel even bezig er waren nogal wat kleine gebreken en tekortkomingen en die moeste natuurlijk allemaal opgeschreven worden zodat die gemaakt konden worden voordat er weer iemand mee weg kon.
Na ook de financiële zaken te hebben afgehandeld, LP-gas generator uren en extra mijlen gingen we rond 11:30 op weg naar ons hotel voor de laatste nacht.
We hadden gisteravond via internet twee kamers geboekt bij Hooters Hotel en Casino, deze ligt aan Tropicana Ave. op loopafstand van de Strip, daar aangekomen waren de kamers al beschikbaar, de spullen die we nog nodig hebben uit de auto gehaald en op de kamers gebracht en ons een beetje opgefrist.

Rond 13:00 zijn we naar de Strip gelopen waar we verschillende casino’s bekeken hebben en rond 20:00 waren we weer (met versleten voeten) terug in het hotel waar we eerst de voeten even verfrist hebben om nog een hapje te gaan eten.

Rond 23:00 ging het licht uit.
Vandaag gereden: 0.9 mile met de camper, trailblazer ???
Campground: geen Hooters Hotel&Casino

Dag 31/32, woensdag 7 mei en donderdag 8 mei
Las Vegas – Chicago – Amsterdam

Rond 07:00 wordt er op de deur geklopt, Jan, of we al klaar zijn, niet dus we liggen nog in bed, waarschijnlijk de wekker niet gezet of in het onderbewustzijn uitgezet.
Vlug uit bed, even een kattenwasje (voordeel van ’s avonds douchen) en naar beneden. Onderweg naar de auto nog vlug een beker koffie gescoord en op weg naar de autoverhuur terminal waar alle verhuurders onder 1 dak zitten met een gezamenlijke shuttlebus.
Daar gaat alles zeer vlot, auto neerzetten (wel bij de goede verhuurder) bonnetje ontvangen, koffers uitladen en naar de wachtende shuttlebus waar een zeer kordate dame de koffers aanpakt en in de rekken zet, wel vraagt ze of we er soms een lijk in hebben zitten omdat ze zo zwaar zijn, nee alleen vuile was 
Bij de terminal worden de koffers weer door de dame uitgeladen en worden we zeer vriendelijk bedankt voor de ruime tip, iets wat we helaas veel mensen niet zien doen.
In de terminal worden we door een medewerkster van United naar de elektronische incheck computers gestuurd waar we zelf onze boardingcard kunnen printen zodoende ontlopen we een hele lange rij met mensen die nog meteen papieren ticket moeten inchecken. Ook de security gaat heel vlot zodat we ruim de tijd hebben om nog een ontbijt te nemen wat ook wel nodig is want op de eerste vlucht krijgen we behalve een beker drinken niets.
Het vliegtuig wordt op tijd van de slurf weggeduwd mar moet dan nog even wachten om naar de startbaan te mogen, iets wat Marjan de kriebels geeft want zo begon het vorig jaar ook, deze keer mogen we wel weg en wordt door de piloot gelijk al aangegeven dat het een bumpy vlucht zal worden door het slechte weer wat hier en daar onderweg zit, ondanks dat slechte weer houden we toch heel de vlucht zicht op de grond wat de vlucht alleen maar mooier maakt.
Aangekomen bij Chicago worden we in eerste instantie in een wachtrij gezet zodat we wat rond cirkelen voordat we mogen landen.
Tijdens dit cirkelen hebben we wat meer turbulentie zodat je hier en daar wat oe en ah kreetjes hoort maar we maken toch een perfecte landing.
Even van terminal wisselen en drie kartier later konden we gaan boarden voor de vlucht naar Amsterdam, zo te horen zaten er voornamelijk Nederlanders op deze vlucht, ik heb tenminste weinig Engels horen praten behalve dan door het cabinepersoneel.
Het eten op deze vlucht was slecht, verbrand, niet warm, en de boter volledig gesmolten, het ontbijt werd veel te laat uitgedeeld en dus kwamen ze al vlug alles weer ophalen omdat we gingen landen.
Je kan merken dat de airlines het moeilijk hebben er wordt flink op het personeel bezuinigd, waar er vroeger een man/vrouw of 8 in economie liepen moeten ze het nu met 4 doen, dat heeft natuurlijk gevolgen voor de serves die geboden wordt.
Om 9:00 uur raakten de wielen Nederlandse bodem en om 9:15 kon het lange wachten aan de bagageband beginnen, de eerste koffer die op de band verscheen was er 1 van Jan en Marjan maar daarna ging het minder vlot, de laatste tas van Jan en Marjan was ook een van de laatste die op de band kwam zodat we ruim een uur kwijt waren voordat alles compleet was.
Ook het feit dat ze op schiphol tegenwoordig 3 vluchten op 1 band gooien helpt hier niet aan want je staat al vlug met 4 á 5 honderd man/vrouw op je koffers te wachten.
De douane was een makkie, er stond geen mens, we hadden al gezien dat de bagageband naast de onze waarschijnlijk een risicovlucht was want die was rondom afgezet met geel waarschuwingstape en daar wemelde het van de douane en politie waarbij er zelfs een aantal met geweer stonden.
Na afscheid te hebben genomen van Jan en Marjan zijn we naar de vertrek terminal 3 gelopen en daar naar buiten gegaan daar even met Paula gebeld die was inmiddels al bij terminal 2 dus stond ze even later voor onze neus, alle spullen ingeladen en naar Zaandam gereden waar onze auto bij Paula en Jos voor de deur heeft gestaan tijdens onze reis, koffers overgeladen in onze eigen auto en bij Paula nog een lekker bakje koffie gedaan en een deel van onze avonturen verteld.
Tegen 12:00 uur zijn we dan richting Zeeland vertrokken waar we rond 14:15 weer onze eigen oprit opdraaide en gelijk begroet werden door drie katten die wel eens lekker over de kop gekroeld wilden worden.
‘s Middags de planten in en buiten de kas water gegeven, door het koele weer stonden veel cactussen net in bloei wat weer een mooi gezicht is.
Om 22:00 ging het licht dan toch echt uit.

Epiloog.

Totaal gereden met de camper 5017 mile waarvoor we 561.467 gallon brandstof nodig hadden dat is dus 8.935521mile op 1 gallon, gemiddeld waren we $ 3,439 per gallon kwijt.
Alles bij elkaar met alle voertuigen komen we aan een kleine 5700 mile deze reis.
Dit was een camper van fabriek naar verhuurstation breng reis dus wil ik nog even wat puntjes hierover noteren.
Zoals verwacht gingen er een aantal dingen kapot (het is nieuw en nog niet op de weg geweest dus dat kan zeker gebeuren maar een aantal mankementen zouden toch niet moeten kunnen naar ons idee.

Campergedeelte:

Raam boven bank en in slaapkamer ging van slot en liep open tijdens het rijden.
De tafel in de dinette was erg wankel en veel te hoog, kleine kinderen kunnen er niet aan eten.
In de bank van de dinette zaten een aantal schroeven die niet weggewerkt cq vergenoeg ingedraaid waren, dat zou verwondingen kunnen geven.
In het plafond van de slaapkamer zat een scheur en in 1 van de wanden een beschadiging doordat er iets tegenaan gevallen was.
2 van de 3 nachtblinden in de slaapkamer vielen steeds dicht.
De aluminium jaloezie in de keuken was alleen met geweld omhoog te krijgen.
De hordeur moest met een grote klap in het slot getrokken worden.
Een van de kastdeuren boven de keuken ging in (bijna) elke bocht open.
De douchedeur viel er al na 200 mile uit, de schroeven waren gewoon afgebroken.
De rubbers van het gasstel waren gescheurd waardoor het erg rammelde.
Het bed was veel te zacht en veel te hoog.
De (schoon) waterslang lekte op iedere campground.
De airco was niet berekend op de grote van de camper, na 4 uur was het nog niet voldoende afgekoeld.
Aan de buitenkant zat het (schoon)water inlaatpunt recht boven het elektrische aansluitpunt, met een lekkende slang niet echt een veilige situatie.
Verder ontbraken een drukregelaar voor het water die men kan gebruiken als de campground een hoge waterdruk heeft waardoor de waterleidingen in de camper kunnen beschadigen, een 20 naar 30 amp verloopstekker die men soms op oudere campgrounds nodig heeft, een waterpasje om de camper een beetje vlak te kunnen zetten zodat men niet met het hoofd naar beneden slaapt en is ook beter voor de koelkast, een wc borstel om de restanten van de bruine beer weg te poetsen en een dweilstok zodat men niet op de knieën moet dweilen.
Het aantal stopcontacten is te weinig, zeker in het woongedeelte.
Voor twee personen was het genoeg maar als men met acht man is (dat kan volgens de verhuurder) is de kastruimte binnen veel te weinig.
Naar ons idee en de medewerker van Road-Bear bevestigde dit was de camper zeer slecht afgewerkt en nagekeken.

Het auto gedeelte (Ford):

De cruise control werkte niet goed, men verloor 5 tot 7 mile aan snelheid voor hij bijsprong en tijdens het dalen remde hij onvoldoende op de motor.
De twee elektra aansluitingen (voor o.a Tom-Tom) zaten zodanig dat de chauffeur ze raakte als de versnelling werd ingeschakeld (stuurpook)
Het plastic om de vloerbedekking te beschermen laat gemakkelijk los en bleef dan onder de schoenen plakken wat voor de bestuurder gevaarlijk kan zijn.
De veiligheidsgordel aan de bestuurders kant rolde niet automatisch op omdat met de cabine te kort had afgesneden waardoor de gordel niet recht zat en bleef hangen.
De stoelen waren niet comfortabel, te zacht, slechte zit, kunstleer wat aan de benen plakt en er zat geen hoofdsteun op.
Het Ford gedeelte leek ons een oud model te zijn wat vanwege de (goedkopere) prijs gebruikt was.
Algemeen en inventaris:

De inventaris van de camper heeft borden, bekers en bestek voor een volledige bezetting (8 personen) dit is lekker ruim zodat men bezoek niet hoeft te vragen zijn/haar eigen spullen mee te brengen.
Ook zitten er stenen bekers en glazen van glas in, de borden waren van een hele harde kunststof en zeer prettig om van te eten.
In de keukenkasten/laden lagen antislipmatjes wat schuiven van de spullen voorkomt.
Er zit standaard een gasaansteker, zaklamp, koffiezetapparaat en broodrooster bij de inventaris (een iets langer snoer zou wel fijn zijn).
Het beddengoed was voldoende maar handdoeken waren er te weinig en erg klein.
Het (schoon)waterinlaatpunt is een goede uitvinding, je hebt maar 1 punt meer waar je zowel je rechtstreekse landlijn als je tankvulpunt heb, men moet alleen een knopje omzetten, hierdoor heb je geen problemen meer met een te korte slang of de camper moeten draaien om de tank te vullen.
De luifel zal voor verschillende mensen een welkome aanvulling zijn maar voor ons had het weinig toegevoegde waarde, omdat we meestal redelijk laat in de middag op een campground komen is het niet meer de moeite om hem uit te vouwen (we hebben hem 3 X gebruikt). Zeker tijdens het achteruitrijden geeft de (ingeklapte) luifel een flinke zichtbeperking op de rechterachterkant van de camper.
De enorm grote opberg ruimte aan de achterkant van de camper (onder het bed) kan zijn voordelen hebben als men grote stukken kwijt wil maar vonden wij erg ongemakkelijk, het gaat ten kosten van een erg hoog bed binnen, en doordat het zo groot is kan men (kleinere) spullen niet vast zetten waardoor ze door heel het bagageruim slingeren, hierdoor hadden we twee keer een lekke 3 gallon drinkwatercontainer.
Ook is deze ruimte alleen van buiten af te bereiken.
De algemene afwerking/uitstraling geeft een wat goedkope indruk doordat de wielen in een crème kleur gespoten zijn in plaats van de mooie verchroomde wielen die je onder andere campers ziet zitten.