Week 2

Dag 8, maandag 27 maart, New Orleans

Vannacht goed geslapen, dat de campground tussen de US-90 en een groot rangeerterrein ligt hebben we niets van gemerkt.
De weg is ’s avonds en ’s nachts rustig en het rangeerterrein is aan de achterkant van de campground.
Vandaag kunnen we rustig starten, de shuttle gaat pas om 10:00am.
Na het ontbijt belt Annie even met het thuisfront zodat ook die weer gerust zijn dat alles hier goed gaat.
Tegen 10:00am komen er nog verschillende mensen aanlopen zodat er totaal 8 personen naar de stad willen, dat past niet in een auto dus regelt de eigenaresse een tweede auto.
Bij ons zit nog een Zwitsers echtpaar en een Nederlands echtpaar.
Die blijken ons te kennen van onze verslagen ook de verslagen van Michel en Elly kennen ze en hij is lid van het AllesAmerika forum.
Hij had ook ik mijn gastenboek aangegeven dat onze routes elkaar op verschillende plaatsen kruisten.
Ook zij hebben de watervoorziening van de camper al in gebruik genomen, ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel mensen dit niet zullen doen.
Het is toch een hele bedoening als je geen stromend water hebt in keuken en wc.
De verhuurder gaat er vanuit dat je iedere dag op een campground met voorzieningen staat maar zelfs dan heb je in State en National Parks lang niet overal douche mogelijkheid.
We worden afgezet op de kruising van Decatur street en Elysian Fieds Avenue, hier worden we ook weer opgehaald.
Het is maar een kleine 5 minuten lopen naar Frech Market Place, daar gaan we eerst naar toe en kijken er naar alle marktkramen.
Bijna allemaal souvenirkramen, erg veel t-shits en sieraden en ook veel alligator koppen en poten.
Wij hadden sterke twijfels of die wel echt ware, kon ook heel goed een kunststof variant zijn.
Nadat we de hele markt over zijn geweest zien we ineens een Cristmasshop, ondanks dat het nog maar maart is kunnen we die natuurlijk niet overslaan.

Hierna steken we de spoorlijn over en gaan naar de oever van de Mississippi River.
Deze lopen we af tot aan het Woldenberg Riverfront Park, hierbij passeren we de vertrek plaats van de Natchez Riverboat, een ouderwetse raderboot waar men een tocht van twee uur mee kan maken.

Via de blog van een Amerikaans fulltime camper echtpaar had ik al begrepen dat dit de prijs niet waard is dus slaan we die over.
Langs Jax Brewery ( mooi gebouw) lopen we naar Jackson Square, van bovenop de rivierdijk heb je een mooi zicht op dit park met daarachter St. Louis Cathedral.

Deze werd geflankeerd door The Cablido aan de linker en Presbytere aan de rechter kant dit zijn twee identieke gebouwen, erg fotogeniek zo met zijn drieën.
Via St. Paters Street gaan we naar Royal Street, deze is gedeeltelijk afgezet voor autoverkeer en er spelen een paar bandjes.
Door naar Bourbon Street maar daar is weinig te beleven om niet te zeggen het is er uitgestorven.
Terug naar Royal Street daar is meer te doen en zijn ook zijn er verschillende balkons mooi versiert met bloemen maar ook aan Pasen wordt al gedacht.

Terug naar Jackson Square waar we op een bankje neerploffen om de voeten even te ontspannen.
We gaan weer richting Decatur Street en zien dan langs de buitenkant van Jackson Square veel lokale artiesten zitten die hier hun spullen proberen te verkopen ook kan je wel bij een stuk of 5 waarzegsters en tarotkaart lezers terecht, als je de toekomst wil weten.

Wat overal opvalt is dat er ook hier erg veel zwervers zijn vaak ook nog begeleid door een hond.
De magen gaan knorren dus zoeken we een eetmogelijkheid, die zitten er hier genoeg.
We kiezen er een uit en bestellen allebei een appetizer dat is voor tussen de middag groot genoeg.
Terwijl we zitten te eten maken we kennis met een (voor ons) nieuw fenomeen.
De mensen komen binnen krijgen een tafel en menukaart, bestellen water en terwijl er een blijft zitten gaat de rest naar het toilet waarna men zo de zaak weer uitloopt.
Er zijn niet zo gek veel openbare toiletten hier en de zaken hanteren een alleen voor klanten beleid maar dit hadden we nog niet gezien.
We doen nog een rondje over de Market en vinden het dan wel mooi geweest, even bellen of men om ons wil komen dat kan om 04:00pm waardoor we nog wat tijd over hebben.
We besluiten naar Washington Square Park te lopen om daar een poosje op een bankje te gaan zitten.
Als we dit parkje in lopen zien we eigenlijk alleen maar zwervers zitten, liggen en lopen, Annie voelt zich hier niet op haar gemak dus lopen we verder.
Via Royal Street die langs dit parkje loopt gaan we de French Quarter weer in om via St. Phillip Street weer bij de Market Place uit te komen.

Na nog een kort pitstop gaan we richting pickup plek voor de shuttle.
Samen met een Amerikaans echtpaar worden we keurig om 04:00pm opgepikt en weer naar de campground gebracht.
Daar gaan de benen omhoog en komen we met een groot glas koud drinken bij van de dagje stad slenteren, is altijd vermoeiender dan een flinke hike in de natuur.
Vanavond nog uitgebreid douche en haren wassen, want we gaan weer een aantal dagen (wild)kamperen.
Morgenochtend eerst de voorraden aanvullen en dan weer aan de rit met in de late middag hopelijk een swamptour, daar wil ik morgenochtend nog even voor bellen.
Gereden: 0 mijl.
Getankt: niet
Campground: Jude Travel Park, kosten $35,00 met full hookup en wifi.

Dag 9, dinsdag 28 maart, New Orleans > Breaux Bridge

Vanmorgen weer op de normale tijd uit bed en om 08:00am rijden we van de campground weg.
Eerst even tanken want er zitten vlak bij de campground 2 pompen die maar $ 1,949 vragen.
Volgende stop is de Walmart, hiervoor moeten we de halve stad door, achteraf was dit helemaal niet nodig geweest, want later op de route zien we er een langs de US-90, maar goed dat is het bekende koe en gat verhaal.
Terug van de Walmart naar de I-10 west gaat een stuk directer.
Na een paar mijl gaan we naar de US-61 noord en vervolgens de I-310 west als die ophoud gaan we over naar de US-90 west.
Als we eenmaal op deze weg zitten stoppen we even om garmin naar postkantoren op de route te laten zoeken, de eerste zit op krap 1,5 mijl in Paradis.
Gelijk genoeg postzegels voor de hele reis gehaald zo hoeven we daar niet meer naar te zoeken.
Ook in Amerika worden de postzegels steeds duurder we waren nu $ 1,15 per stuk kwijt.
We vervolgen de route over de US-90 om die net na Morgan City te verlaten om zo een beetje binnendoor naar onze bestemming te rijden.
We komen door verschillende leuke plaatsjes wel opletten, want in vele telt binnen de bebouwde kom een maximum snelheid van 25 m/u en daar zit je al vlug aan.
Uiteindelijk draaien we de Rookery Road op waar onze bestemming aan zit.
We stoppen aan het begin van de weg om de lunch te gebruiken op een turnout, hier is ook een houten boardwalk over een deel van een swamp.
Blijkt een State park te zijn maar door geld en personeel gebrek is het bijgelegen visitorcenter alleen van woensdag t/m zondag open tussen 10:00am en 04:00pm.
De boardwalk is wel open en we maken een rondje, we zien een aantal mooie blauw bloeiende waterlissen, verschillende schildpadden en op het laatst ook nog een alligator deze was wel 0,45 meter lang een jonkie dus.

We rijden verder naar de Champagne’s Cajun Swamp Tours daar parkeren we achter een andere El Monte en dat zijn mensen die gelijk met ons gestart zijn een week geleden.
We gaan eerst vragen of er nog plek is op een van de tours, liefst die van 05:00pm maar die vaart niet in deze periode maar op de 03:00pm tour is nog plek.
Ook vraag ik aan de dame of ze een kampeer mogelijkheid in de buurt weet, ze vraagt of we zelfvoorzienend zijn als ik dat bevestig zegt ze dat de baas het vaak goedvind dat er mensen op zijn terrein overnachten en dat ze dit gaat vragen.
We gaan op het terras zitten en kletsen een poosje met het andere Nederlandse stel.
Zij hadden problemen gehad met een niet werkende waterpomp, dit hadden ze na een telefoontje met de El Monte hulplijn op kunnen lossen bij een RV dealer op kosten van El Monte, want de monteur zag gelijk dat het een nieuwe pomp was met en defect onderdeel.
Ook hadden ze sinds gisteren ook wat problemen met niet werkende stopcontacten maar dat kunnen ze hopelijk vandaag al oplossen na wat tips van onze kant, wij hadden dat probleem al op de eerste dag.
Om 03:00pm mogen we aanboord van een van de 4 boten waar per boot 18 personen oppassen, een stoeltje aan iedere kant van de boot met een middenpad, zo zit iedereen aan de kant en kan alles goed zien.
Als schipper hebben we een man met Progeria, een ziekte waardoor men in korte tijd heel oud word, geen enkel probleem alleen was hij nu en dan slecht te verstaan.
We zien onder weg een heleboel verschillende vogelsoorten en veel schildpadden, die laatste moet je wel gelijk fotograferen, want ze duiken bij het minste geringste het water in.

Ook zien we heel veel alligators van 0,30 meter tot een meter of 5, vele in het water waarbij je soms maar net 2 ogen boven het wateroppervlak zag maar ook een paar flinke jongens die met de bek wijd open op een boomstam lagen te zonnen.
De vraag waarom ze met de bek open lagen werd beantwoord met “ze hopen dat er zo een vogel of een vis inspringt”

Om 05:00pm waren we weer terug bij ons vertrekpunt.
Al bij al een mooie tour met flink wat wildlife die zeker de moeite waard is.
Kosten $ 20,00 p/p is $ 40:00 alleen als men met creditcard betaald is men $ 45:00 kwijt.
We nemen afscheid van het andere Nederlandse koppel, zij gaan naar waar wij net vandaag komen ( New Orleans) zelfde campground.
Ik stap naar de dame waar ik aan gevraagd had waar te kamperen en ze zegt dat het goed is dat we hier blijven en wijst ons naar de landtong naast de zaak daar kunnen we staan en als we naar de achterkant rijden staan we mooi in de schaduw.
Ik loop eerst even over de landtong om te kijken of we geen onverwachte dingen zoals diepe gaten tegenkomen en rij dan de camper achteruit naar het eind van de landtong en daar blijkt hij ook nog eens keurig vlak te staan.
We slapen vannacht dus tussen de alligators.

Bericht aan Elly, je verslagen zijn wereldberoemd, want vandaag spraken we al een tweede echtpaar wat ook veel tips uit jouw verslagen gehaald had.
Gereden: 162,1 mijl.
Getankt: New Orleans, 20,523 á $ 1,949
Campground: Champagne’s Cajun Swamp Tours, kosten $ 0,00 geen hookups

Dag 10, woensdag 29 maart, Breaux Bridge > Surfside

Heerlijk rustige nacht gehad, er zit geen verkeer op de naast gelegen weg in de nachtelijke uren.
Bij het opstaan helaas geen alligators bij de camper alleen een reiger en een paar aalscholver achtigen.
Na het ontbijt hebben we de wielen om 08:00am weer in beweging.
Via een paar lokale wegen richting Lafeyette wat we aan de zuidkant passeren.
Gelijk de tank nog even vol gedaan want $ 1,869 per gallon zijn we nog niet tegen gekomen.
Daarna richting Kaplan waar we de LA-35 zuid oppakken die gaat over in de LA-82 west.
Zo rijden we door een groot swamp gebied.
Met aan een kant White Lake en Grand Lake en aan de andere kant het Rockefeller State Wildlife Refuge gaan we richting Cameron.
Daar moeten we de inlet van Calcasieu Lake over en dat kan alleen maar met een ferry, kosten $ 1,00 per voertuig.

We komen bij onze eigenlijke eindbestemming voor van daar Holly Beach, het is dan nog maar 12:15pm.
Zou helemaal niet erg zijn een middagje strand is ook wel lekker alleen staat er een stormachtige wind.
De camper staat te schudden en je word gezandstraald daarbij staat de beachroad (Weg over het strand net achter de eerste duintjesrij) ook nog eens onder water.
Ben er een stukje ingelopen en het water kwam tot de knieën, daar gaan we met de camper dus niet aan beginnen.
Doordat hij onder water stond was hij ook nog eens spekglad ‘lag al bijna languit toen ik er door liep’.

We rijden even terug naar het begin van Holly Beach maar daar is het niet anders.
Hier op het strand overnachten gaat hem niet worden, zeker niet als men bedenkt dat er een hoog tij verwacht word voor de komende twee dagen.
We besluiten verder te rijden en dan zien we wel waar we uitkomen.
Onderweg ook nog een paar flinke regenbuien.
We komen Texas binnen over een hoge brug bij Port Arthur via de TX-73 west gaan we naar Winnie waar we de TX-124 zuid nemen om terug naar de kust te komen.
Tussen High Island en Port Bolivar rijden we op sommige plekken zo dicht langs de Gulfcoast dat het hoge water over de weg komt.
In Port Bolivar nemen we de gratis ferry naar Galveston, ondanks dat het een open ferryboot is moest de propaangaskraan dicht voor we aan boord mochten.
Helaas geen goed weer om dolfijnen te spotten wat goed kan vanaf deze ferry.
We rijden in de stromende regen door Galveston en besluiten om te kijken of we op Galveston Island State Park kunnen overnachten.
Helaas alle 4 de campgrounds, 3 aan het strand en 1 aan de bayside waren vol.
Over de tolbrug ($ 2,00) richting Surfside Beach, ook hier was het door het hoge water niet mogelijk om op het strand te overnachten.
Omdat een gratis overnachtingsplek die op een van Annie haar apps stond een niet bestaande lokatie was ‘er zat een benzinepomp’ naar de campgrond gereden die ik thuis al had opgezocht.
Ook deze was vol maar de dame had voor een nacht wel een plekje op haar tweede campground die een paar honderd meter verderop zat.
Niet erg bijzonder met 99% vaste bewoners, maar het is maar voor een nacht en er is geen andere optie in de buurt.
Het weer knapt ondertussen helemaal op, de wind valt weg en de zon komt ook nog even tevoorschijn, hopelijk morgen ook goed weer.
Door dit alles lopen we nu wel een volle dag voor op onze planning, we moeten even kijken hoe we dit inrichten, want in het weekend in San Antonio zitten is ook niet geweldig.
Gereden: 306 mijl.
Getankt: Lafayette, 22,454 á $ 1,869
Campground: Austins Landing RV Park & Resort, kosten $ 46,35 full hookup en wifi.

Dag 11, donderdag 30 maart, Surfside > Port Isabel

Vanmorgen rustig gestart het was al 08:30am voor we wegreden.
In Freeport eerst getankt, pomp vroeg om zip-code en gaf niet thuis op de mijne, naar binnen en aan de dame gevraagd of ze de pomp vrij kon geven.
Kon ze niet alleen bij prepaid, oké doe dan maar voor $ 50,00 kan ik er weer even tegen.
We hebben vandaag weer een flinke rit, maar gaan toch een beetje door de binnenlanden van Texas.
Via verschillende County Roads en Farm Roads verkennen we de wetlands en landbouwgronden, en hopen ook nog wat kust routes mee te pakken.
Behalve een keer langs de kant van een baai en een keer via een lange brug dwars over een baai zien we niets van de Golf of Mexico.
We volgen achtereen volgend de CO-332, FM-521, FM-35 en FM-774 komen we bij Refugio op de US-77 uit die we tot Harlingen blijven volgen daar nemen we de TX-100 aka South Padre Island Road die ons naar de eindbestemming voor vandaag brengt.
Na Kingsville wordt de US-77 heel erg verlaten wat voorzieningen aangaat, en de tank begint wat leeg te raken, bij Raymondville getankt bijna 43 gallon laat nog 12 gallon in de tank, de dorst viel hiermee achteraf nog mee.
Bij Harlingen komen we in een file, door wegwerken wordt de linkse baan afgesloten alleen krijg je daar de eerste melding al 5 mijl van te voren en gaat iedereen in de ankers en van baan wisselen.
Ne een paar mijl remmen en weer optrekken zijn we dit wel beu en rij ik de Frontage Road op en kan zo de laatste mijlen tot onze afslag gewoon doorrijden.
Toch wel gemakkelijk die parallel wegen aan beide zijde van een snelweg.
Eenmaal in Port Isabel zoeken we de campground, deze ziet er niet echt uitnodigend uit en andere zijn erg duur, nadeel van aan de kust zitten.
Ook is er weinig ruimte en zitten er nog veel overwinteraars.
We kiezen daarom voor de Walmart waar je ook mag staan.
Wel is het nog veel te vroeg 05:00pm om er al te gaan staan, we gaan de brug over naar South Padre Island.
We verkennen alvast een beetje wat we waar morgen kunnen doen.
In het bebouwde deel (veel hotels) zijn we verschillende strandtoegangen maar daar is parkeren een probleem.

Vaak voor bewoners of vergunninghouders en overal korte plekken voor auto’s en dan vaak maar een stuk of tien, om er daar dan 4 á 5 van te pikken door in de lengte richting te parkeren gaat denkelijk problemen geven.
Wat verderop is een State Park en daar zijn wel mogelijkheden ook niet veel maar dat zien we morgen wel, het is nog geen weekend en wij zijn er meestal vroeg bij.

Tegen 07:00pm rijden we terug naar het vaste land en zoeken een plekje langs de rand van het parkeerterrein bij de Walmart.
Deze keer aan de kant van het Garden Center daar zitten geen airco’s op het dak.
Gereden: 386,7 mijl.
Getankt: Freeport, 24,050 gallon á $ 2,079 en Raymondville 42,877 gallon á $ 2,099
Campground: Walmart Port Isabel, kosten $ 0,00 geen voorzieningen.

Dag 12, vrijdag 31 maart, Port Isabel > Brownsville

Voor vandaag hebben we een rustdag in gedachten.
Weer goed geslapen ondanks dat het wat lichter is dan op een campground, hoewel je daar ook de pech kan hebben dat je net bij een lichtpunt staat wat de hele nacht blijft branden.
Er stond vannacht nog een andere camper net achter ons.
We starten op het gemak en om 08:15am rijden we weg en gaan gelijk de brug over naar South Padre Island.
Als je op het eiland komt en rechtsaf gaat kom je bij een hele grote campground met daar achter nog een County beach area maar hoe je daar met een camper kan komen is ons niet duidelijk geworden.
Bij de toegangspoort staat “No Campers” en er is een doorrijhoogte van 13ft maar de campground er achter staat wel vol.
We gaan ons er niet druk om maken en gaan de andere kant op naar het Andy Bowie County Park daar kunnen we ook naar het strand.
Kosten voor een dagpas $ 10,00 en een ruim parkeerterrein waar ook campers op kunnen en mogen.
Het is nog maar net 08:30am als we de camper parkeren.
We overleggen even en besluiten om eerst een strandwandeling te gaan maken.
De temperatuur is nu nog aangenaam en mogelijk is het later op de dag te warm voor een flinke wandeling.
Duinen over die zijn hier een meter of vijf hoog en op plekken nog lager.
Op het strand is het lekker rustig en we genieten van het mooie weer.

Ineens zien we beweging in het zand, er blijken honderden kleine zandkrabbetjes te zitten die in en uit hun holletje schieten.
Als je goed gaat kijken zie je allemaal kleine gaatjes in het zand met rondom los zand wat ze uit die holletjes naar buiten gebracht hebben.
We maken wat foto’s maar of we daar veel op kunnen zien is even afwachten, de krabbetjes hebben namelijk bijna dezelfde kleur als het zand.

Verder vinden we een teenslipper en een stuk bamboe die beide begroeid zijn met kleine schelpjes.
Ook komen we nog een drietal Portugese Oorlogschepen tegen, dit zijn zeer giftige kwallen.
Het zijn nog jonkies die maar net 2 tot 5 centimeter groot zijn, hoe lang hun tentakels dan al zijn hebben we maar niet bekeken.
We gaan terug naar de camper om wat te drinken en lezen en puzzelen wat.
Na het eten lopen we nog naar het duinpaviljoen om van de zee te genieten maar daar waait het ondertussen zo hard dat het niet meer aangenaam is, we blijven er dan ook niet zolang.
Er staat bij dat paviljoen een enorme schijfcactus (Prickly Pear) met schijven die wel een halve meter in doorsnee zijn, welke soort het is ben ik nog niet achter dat moet ik thuis nog eens uitzoeken.

We zetten een pot koffie en als die op is gaan we onderweg naar onze volgende bestemming.
Via de Brownsville-Port Isabel hyway gaan we naar Brownsville.
Langs de weg staan heel veel Pancake Prickly Pears in bloei met gele, zalmkleurig en rode bloemen natuurlijk weer net op plekken waar je niet kan stoppen.
In Brownsville rijden we naar de Walmart maar die blijkt nog niet open te zijn, ze zijn er nog volop in bezig en staat ook nog geen naam op.
Geen ramp, want er zijn hier nog twee supercenters, op naar de volgend en daar de boodschappen gedaan.
Verder vind Annie er twee korte broeken en ik drie mouwloze t-shirts.
Men mag hier niet overnachten ook niet bij de naast gelegen Sam’s Club we rijden terug naar de eerste Walmart daar staan geen verbodsborden.
Morgen willen we zoveel mogelijk de grens met Mexico volgen en denken dan in Laredo te overnachten.
Gereden: 50,3 mijl.
Getankt: Brownsville, 16,083 gallon á $ 2,019
Campground: Walmart Brownsville, kosten $ 0,00 geen voorzieningen.

Dag 13, zaterdag 1 april, Brownsville > Laredo

We starten weer op het gemak, het was vannacht behoorlijk warm en doordat er constant verkeer op de naast gelegen weg reed ook niet echt stil, toch goed geslapen.
Om 08:15 rollen de wielen we zoeken de FM-281 noord op om die het eerste stuk tot aan Alamo te volgen.
We rijden hier redelijk dicht langs de grens, hier heeft The Don weinig meer te doen het is al een lang hekwerk, alleen nog wat wachttorens met mitrailleurs om al die sombrero’s af te knallen en hij kan aan het volgende stuk beginnen.
Verder is het hier voornamelijk landbouw gebied, we zien veel mais en suikerriet maar ook wat grove tuinbouw voornamelijk koolsoorten en uien.
Dit alles wordt doormiddel van bevloeiing in leven gehouden.
Later wordt het meer grasland en stukken die begraast worden zonder dat er veel aan ontginning gedaan is.
Bij Alamo gaan we naar de US-83 noord die zullen we de rest van de dag volgen.
Veel kleine plaatsje met als grote Rio Grande City, Roma en Zapata.
Zapata ligt aan met Lopeno en Falcon aan een groot reservoir wat is gevormd door afdamming van de Rio Grande doormiddel van de Falcon Dam.
Onderweg zien we verschillende keren een afslag naar een Internationale brug en zelfs en keer een Internationale ferry om naar Mexico te gaan.
We naderen ons einddoel voor vandaag mar stoppen eerst voor de lunch.
Bij gebrek aan parkeerplekken stoppen we bij een Historical Marker.
Onder het toeziend oog van een Border Patrol beambte, die stond 20 meter verder geparkeerd, gebruiken we onze lunch.
Door naar Laredo, we hadden daar via de Garmin 2 adressen van campgrounds gevonden.
Onze Garmin dame vond het weer leuk om ons dwars door de stad met 1001 stoplichten te sturen.
Hoe oud de POI gegevens van Garmin zijn weet ik niet maar beide campgrounds bestonden niet meer.
Wat nu weer naar de Walmart?
Lijkt ons geen goed idee het is nog maar 02:00pm en om dan al op een groot parkeerterrein zonder enige schaduw te gaan staan terwijl de temperatuur nu al boven de 30C is.
We zoeken de Walmart op en tanken er in ieder geval al.
Annie zoekt op haar telefoon door verschillende apps naar mogelijkheden.
Bij deze Walmart mag het sowieso al niet wel is er nog een andere langs de US-83 die hadden we aan het begin al gezien.
Ook komt er een State Park tevoorschijn, dat had ik net al gezien in het voorbij rijden maar zag toen geen aanwijzing dat er ook een campground bij was.
Het leek meer op een dagrecreatie gebied langs een meer en er stond een flinke rij auto’s om er in te gaan.
Even zoeken hoe we er kunnen komen, want door wegwerken kunnen we niet rechtstreeks terug rijden.
Adres ingegeven in Garmin en tegen de adviezen de ander kan op gegaan en zoals we gewend zijn pikt onze dame op en gegeven moment de goede route op.
Bij de ingang aangegeven dat we willen overnachten en krijg dan het advies om door de ingang te rijden en gelijk te parkeren en ons in het kantoor te melden.
Zo gezegd zo gedaan en ze hebben nog plek, bij het inschrijven geef ik mijn rijbewijs als ID en dan geeft even wat vreemde blikken.
De jongedame overlegd even met haar collega en geeft dan aan dat ze zo’n soort ID nog nooit gezien had vandaar de verwarring.
Haar collega vraagt waar we vandaan komen en als we aangeven uit Nederland te komen blijken we een primeur te hebben, voor zo ver hij weet hebben er nog nooit eerder Nederlanders in dit park overnacht.
We vragen om een full hookup side zodat we ook de vuilwatertanks kunnen legen, kost alleen maar extra brandstof als je dat mee blijft nemen.
We krijgen een plek langs het meer, niet dat je er dan veel van ziet, want de over is begroeid met struiken en een rietsoort.

Camper op zijn plek aansluiten op de voorzieningen en gelijk de airco aan, want het is heet en hij staat nog gedeeltelijk in de zon.
Mooi park met vooraan bij de ingang heel veel dagrecreatie, zwemmen, bootje varen, waterskien en vissen.
De campground zit aan de achterkant van het meer, bestaan uit drie ringen met totaal 63 plekken, kosten vanaf $ 18,00 voor een tentplek wel met stroom.
Full hookup kost $ 21,00 hou er wel rekening mee dat er $ 4,00 p/p bijkomt voor de intree/daggeld.
De rest van de middag zitten we heerlijk onder de ramada en genieten van het goede weer.
Gereden: 220,9 mijl.
Getankt: Laredo, 27,025 gallon á $ 2,019
Campground: Lake Casa Blanca SP, kosten $ 21,00 + $ 4,00 p/p entrée totaal $ 29,00 met full hookup.

Dag 14, zondag 2 april, Laredo > San Antonio

Na een goede nachtrust starten we op het gemakje, we moeten vandaag niet zo gek ver.
Als ik naar buiten stap voor mijn ochtendshot nicotine dacht ik wildlife te zien aan de andere kant van onze plek, blijkt het een kat te zijn.
Een rit van nog geen vier uur ook vandaag weer zonder interstate.
Het is net na 08:30am als we gaan rijden, als men de doorgaande weg terug opkomt, vanuit het park mag je niet linksaf, rechtsaf en dan bij het eerste stoplicht een U-turn.
Een gewone U-turn kan en mag hier niet je moet afslaan naar het vliegveld en dan voorlangs het terminal gebouw rijden om het vliegveld weer te verlaten.
Beetje rare constructie, ik vraag me dan ook af of ze daar bij het vliegveld wel zo blij mee zijn, maar het is wel de officiële weg ook Garmin gaf aan dat we zo moesten rijden.
We hebben geluk, want onze afslag ligt net voordat de grote wegwerken beginnen, in het wegwerk kan je namelijk nergens linksaf slaan.
We draaien de US-59 noord op en volgen die tot Freer.
Op dit stuk komen we onze eerste Border Patrol Checkpoint tegen zal wel niet de laatste zijn deze reis.
Na het tonen van onze paspoorten mogen we weer verder.
We rijden door een groen heuvellandschap met veel struiken en Prickly Pear cactussen,
Naast koeien zien we ook veel jaknikkers, er wordt hier volop olie gewonnen ook zien we regelmatig een grote vlam boven de struiken uitkomen op plaatsen waar ze het mee naar boven komende gas affakkelen.
Bij Freer slaan we af naar de TX-16 noord deze weg is een stuk minder goed met veel gaten en oneffenheden.
We krijgen nog wat regen onderweg, niet echt veel de weg wordt maar net aan nat, verder op de route heeft het meer geregend, want daar staan grote plassen in de berm en op de wegen.
In Preasanton slaan we af naar de US-281 noord, bekend nummer daar zijn we gistermorgen op gestart.
Er staat een heel mooi gebouw, we stoppen dan ook even voor een foto, het blijkt het gerechtsgebouw te zijn.

Als we Garmin vragen naar een Walmart op de route blijkt die al op 1,5 mijl te zitten en langs de weg.
Even wat boodschappen halen en als we aan de kassa staan horen we twee dames aan elkaar vragen of ze die morgen naar kerk geweest waren, beide blijken dat niet gedaan te hebben vanwege het noodweer.
Stortregen en veel onweer dat hebben wij dan toch weer mooi gemist.
De US-281 gaat in San Antonio over in de Roosevelt Ave en daar zit onze campground ook aan.
Het is vanaf de Walmart dan ook een rechte streep naar ons volgende doel.
Vandaag zagen we weer behoorlijk wat roadkill langs de weg liggen, Opossum, Deer, Gordeldier, Raccoon, Javalina gister had ik ook al een Coyote zien liggen.
Het is rond 01:00pm als we ons melden op het kantoor om een plekje voor twee nachten te boeken.
Ook hier heeft men het over het noodweer van vanmorgen als we de campground oprijden is er een medewerker bezig om met een mobile bladblazer de grootste plassen van het asfalt te blazen.
De baliemedewerkster vraagt of we hier al eerder geweest zijn als ik dat bevestig vraagt ze om mijn achternaam maar als ik aan geef dat we hier in 2008 waren geeft ze aan dat het systeem zo ver niet terug gaat en neemt ze alle gegevens op.
We krijgen een plekje voor 2 nachten en rijden daar naartoe, voorzieningen aansluiten en dan eerst lunchen.
Na de lunch belt Annie nog even met haar moeder terwijl ik de was verzamel, we vullen 2 machines die het in 28 minuten schoon of eigenlijk fris maken.
Zo schoon als thuis komt het er hier toch echt niet uit.
Daarna nog 45 minuten in de droger en we kunnen er weer een poosje tegen.
Kosten voor zowel wasmachine als droger $ 1,25 dat kan je goedkoop noemen meestal zitten we op $ 1,50 of meer.
Na de was is het lekker buiten zitten, het is niet zo warm en vochtig als gisteren en daarmee een heel stuk aangenamer.
Als ik terug lees in het verslag van 2008 kosten de campground toen $ 34,20 nu $ 41,40 een verschil van $ 7,20 maar in 2008 moesten we $ 4,95 betalen voor de wifi en die is nu gratis.
Dan is het verschil nog maar $ 2,25 en dat in 9 jaar.
Toen betaalde we trouwens $ 3,349 per gallon voor benzine nu staat er rond de $ 2,05 op de pompen in deze omgeving het is nu dus $ 1,30 per gallon goedkoper.
Gereden: 166 mijl.
Getankt: niet
Campground: Travelers World RV Resort,kosten $ 41,40 met full hookup en wifi.