Week 3

Dag 15, maandag 3 april, San Antonio

Vanmorgen rustig aan, het is 07:30am als we uit bed komen.
Heel op het gemak ontbijten en nog wat rond de camper gerommeld.
Tegen 10:00am gaan we naar de uitgang van de campground en steken de weg over.
De bus stopt tegenover de campground dat is wel zo gemakkelijk, kosten $1,30 p/p enkele reis men kan ook een dagpas kopen á $ 2,75 waarmee men de hele dag van verschillende lijnen gebruik kan maken.
Zorg wel voor gepast geld, want je moet het in een automaat gooien waarna je ticket tevoorschijn komt.
We stappen uit op Navarro Street waar deze de Riverwalk kruist, de trap af en je bent op de Riverwalk.
We volgen deze langs La Villita shopingcenter en gaan bij Commerce Street naar boven naar het straat niveau.

Via Losoya Street gaan we richting Alamo square om The Alamo te bezoeken.
We bezoeken alleen de tuin, het gebouw hebben we al eerder van binnen gezien en vinden we veel te donker.
In de tuin zit een man verkleed als oude kwakzalver en die geeft uitleg hoe men vroeger rotte kiezen verwijderde.

Als je dat ziet zou de angst voor de huidige tandarts gelijk moeten verdwijnen.
Op de hoek van Alamo Street en Houston Street zien we een gebouw wat dienstdoet als postkantoor en rechtbank.
De rechtbank hebben we niet nodig maar het postkantoor wel, we zoeken een brievenbus en hebben nog een postzegel voor domestic post nodig.
Als we binnen komen zien we niets behalve 2 bewakers als we aangeven het postkantoor te zoeken zegt een van hen dat we goed zitten en door kunnen komen.
Daarbij moeten we dan wel voorbij deze heren en hun scanner, net als op het vliegveld alle zakken leegmaken en in een bakje doen, zelfs mijn horloge moet uit.
Natuurlijk is alles in orde maar wel een heel gedoe voor 1 postzegel van $ 0,47.
We gaan naar The Shops at Rivercenter, de bekende mall aan de Riverwalk.
Geen voor ons interessante dingen gezien, wel gebruiken we gelijk de lunch bij de DQ in het winkelcenter, moet zeggen dat we al heel wat betere DQ’s zijn tegengekomen.
We pakken de Riverwalk weer op dat gaat hier gemakkelijk, want de foodcourt zit op riverlevel.

We lopen et ander deel van de Riverwalk helemaal tot het einde en lopen een halve blok terug op bij St Mary’s weer naar boven te gaan we komen precies bij de bushalte op straatniveau, gemakkelijker wordt het niet.
Denk dat we voor het mooie eigenlijk een paar weken te vroeg waren, er waren al wel een paar vakken beplant met (1 jarig) zomergoed maar ik denk dat men de komende weken alles wel zat aanplanten, zodat het met Pasen mooi is.

Wel was het redelijk rustig op de Riverwalk, zodat je de tijd en ruimte had om foto’s te maken zonder opstopping te veroorzaken of mensen in beeld te hebben.
Druk was het alleen bij The Alamo wat voornamelijk kwam door verschillende groepen scholieren.
We hebben het wel gezien en de rug begint op te spelen, we nemen de bus van 01:56pm terug en zijn een kwartiertje later weer op de campground.
Daar vermaken we ons de rest van de middag lekker buiten met vogels en een eekhoorn kijken en fotograferen, we hoopte op een mooie rode kardinaal maar vonden alleen twee keer een vrouwtje en een keer vloog er een mannetje voorbij maar die wilde niet op de foto.
Als we rond 08:00pm buiten koffie gaan drinken zien we een (voor ons) nieuw fenomeen, er zitten/vliegen een aantal firefly’s, (vuurvliegje of glimworm)
Net een heel klein led-lichtje wat steeds aan en uit gaat, er landt er een op de picknicktafel en even later een op de armleuning van mijn tuinstoeltje.
Als ik weer ga zitten blijft het diertje gewoon zitten en af en toe licht geven, er komt een tweede aan en die landt er naast.
Ze begroeten elkaar door te gloeien en kunnen het zo goed met elkaar vinden dat ze beginnen met kleine led-lichtjes te maken.
Daarbij geven ze geen licht meer waarschijnlijk om geen soort genoten aan te trekken die hun romance kunnen verstoren.
Dat wij er op zitten te kijken vinden ze schijnbaar minder belangrijk.
Morgen gaan we weer verder en zullen waarschijnlijk een aantal dagen geen bereik hebben wat telefoon en internet aangaat.
Gereden: 0 mijl.
Getankt: niet
Campground: Travelers World RV Resort,kosten $ 41,40 met full hookup en wifi.

Dag 16, dinsdag 4 april, San Antonio > Pecos River Overlook

Vandaag weer om 07:00am uit bed, ontbijten en de ochtend klusjes, het is 08:30am als we weg rijden.
Had vroeger gekund maar een van de medewerkers wilde informatie over de camper en de huur, omdat hij binnenkort naar zijn dochter in California gaat.
We rijden de stad in om zo richting Bandera Road te komen.
Deze gaat naar Bandera en er zit een Walmart aan, we hebben wat boodschappen nodig en willen tanken.
De bij Walmart horende Murphy USA heeft meestal de goedkoopste brandstof en met een camper is dat verschil zeker meegenomen.
We zijn nog geen 5 minuten onderweg als we voor een spoorbaan moeten stoppen.
Eerste keer in alle reizen maar nu gelijk goed, een goederen trein van een mijl lang die stapvoets passeert, als hij ongeveer halverwege voorbij is komt er een tweede op het spoor er naast die gaat in dezelfde richting maar gaat iets sneller.
Nummer een voorbij en nummer twee voor de helft, als die voorbij is hebben we ongeveer een kwartier staan wachten.
Na de nodige stoplichten komen we meer in de buitenwijken uit en wordt het verkeer iets rustiger.
Boodschappen gedaan en tank gevuld gaan we op weg.
We rijden door het mooie Hill Country gebied wat bekend staat om zijn uitbundige wildflower, we zijn het hier en daar al in bloei komen maar voor de hoofdbloei is het al vlug een maand te vroeg.
We volgen de TX-16 noord naar Bandera en daarna de TX-173 zuid richting Hondo.
Langs deze weg zien we een grote groep naar wij dachten Deer in een weide liggen maar het leek een kudde Bighorn Sheep te zijn.

Wat men hier veel zien zijn ranches met hoog hekken met gaas langs de weg, dit zijn allemaal Game-ranches waar men in het jachtseizoen tegen betaling kan komen jagen.
Onder andere op witstaart hert, bighorn schaap, wild zwijn en kalkoen.
Bij Hondo draaien we de US-90 west op om deze de rest van vandaag te volgen.
We komen door verschillende plaatsen waarvan Hondo, Sabinal en Uvalde de grootste zijn.
Bij Brackettville stoppen we op een picknickarea voor de lunch.
In Del Rio zoeken we Murphy USA weer op om de tank te vullen, er ging ongeveer net zo veel in als vanmorgen, alleen was het hier wel $0,04 duurder maar dat zal in en rond Big Bend NP nog wel duurder zijn.
Volgende stop het visitorcenter van Amistad NRA dit is een schitterend recreatie gebied rond Amistad Reservoir.
Het is zeker als men hier gaat varen wel opletten, want het reservoir ligt zowel op Amerikaans als Mexicaans grondgebied.
Het is een afdamming van de Rio Grande maar ook de Devils River en de Pecos River komen er in uit, met nog wat kleine riviertjes in beide landen.
We vragen naar de mogelijkheden voor een paar uur en de ranger raad ons aan om dan naar Governors Landing te en stukje met veel dagrecreatie en en campground.
We rijden er naar toe het is gemakkelijk te vinden net voor de grote brug over het reservoir.
We kijken er wat rond en maken wat foto’s ook voel ik even wat de watertemperatuur is en die is zwembaar aangenaam.

We gaan weer verder en komen voor de tweede keer bij de Border Patrol uit ook nu geen problemen, wel zocht de beste man naar het stempeltje van binnenkomst, dat was even zoeken, want er staan er nogal wat in onze paspoorten.
Weer verder en door of eigenlijk langs Comstock, ook het Seminole Canyon SP rijden we voorbij om dan de overlook bij de brug over de Pecos River op te draaien.
Mooi picknickplek met zicht op de hoge brug en de Pecos River.
Via een blog van een Amerikaans Fulltime echtpaar wist ik dat men hier mag overnachten en dat was onze bedoeling.
Camper aan de kant gezet zodat eventueel anderen er langs kunnen.
De Arco gaat aan/open werkt alleen nog niet, het waait wel hard maar de wind is nog warm, het is dan ook zo’n 35G in de camper.
We nemen de stoeltjes mee naar een van de ramada’s en gaan in de schaduw zitten genieten van het uitzicht en van een twintigtal Turkey vultures die op de wind en termiek boven de rivier rond zweven.
Echte luchtacrobaten, want ze zweven contant zonder ook maar een kier met hun vleugels te slaan op hoogte en snelheid te houden.
Verder zien we steeds meer woestijn vegetatie waaronder ook Ocotillo in blad en sommige in bloem.

Als het wat koeler wordt zie ik verschillende miljoenpoten rondkruipen en een Texas banded gecko die aan het begin van zijn ondergrondse woning zit.

We zitten in niemandsland dus geen internet hier.
Gereden: 235,4 mijl.
Getankt: San Antonio, 21,348 gallon á $ 2,049 en Del Rio 21,981 gallon á $ 2,089
Campground: Pecos River Overlook, kosten $ 0,00, boondock plek zonder hookup

Dag 17, woensdag 5 april, Pecos River Overlook > Big Bend NP

Vannacht heeft het gestormd alleen heb ik daar helemaal niets van meegekregen.
Annie daar in tegen wel, ze heeft alle dakramen gesloten en ook de slaapkamer slideout ingetrokken omdat het zo’n geweldig lawaai hield.
Ze heeft maar een kleine twee uur geslapen, als ik wakker wordt is het weer rustig.
Het is vannacht ook flink afgekoeld gisteravond met 27C naar bed en vanmorgen was het 13C bij het opstaan.
We starten de generator voor het ontbijt en na de gebruikelijke klusjes is het 08:00am als we weg rijden.
Weer de US-90 west op om er bij Langtry even af te gaan om een bezoek te brengen aan het Judge Roy Bean Saloon & Museum.
We bekijken de oude saloon annex rechtszaal en het oude stadhuis wat hij “The Opera House” omdat hij helemaal lyrisch van een Engelse actrice “Lillie Langtry”en zo hoopte haar naar Langtry te laten komen.
Ook claimde hij dat hij de stad naar haar vernoemd zou hebben maar de naam komt van een mijningenieur.

Voor mij een bijkomend voordeel was de mooie cactustuin die bij het complexs hoort met mooie en een paar ook moeilijk te vinden en kweken soorten.

We vervolgen onze route en vullen in Marathon de tank nog een keer, wel tegen de hoofdprijs van $ 2,659 maar later zagen we dat het in het park nog $ 0,30 duurder is.
In Marathon de US-385 zuid op en die brengt ons naar Big Bend National Park.
Maar voor we bij de ingang zijn hebben we al een paar stops te pakken twee keer voor Whitetail Deer en een keer voor cactussen.
Eigenlijk een cactus die ik in bloei zag staan maar als je dan uitstapt loop je zo een cactus snoeptuin binnen met tientallen verschillende soorten.

Iets verderop zien we er weer verschillende maar als we voor alle cacussen gaan stoppen komen we nooit in het park.
De ingangkiosk is gesloten met een briefje om je te melden in het naast gelegen visitorcenter.
Nadat onze pas gescand is krijgen we een toegangsbonnetje voor aan het raam en de gebruikelijk map en parkkrant.
Bij Marathon stond al een bord dat de campgrounds binnen het park vol kunnen zijn dus informeer ik gelijk naar de mogelijkheden.
Rio Grande Village is vol Chicos Basin ben ik te groot voor blijft over Cottowood maar die zit helemaal aan de andere kant van het park en willen we voor het laatst bewaren.
Ik vraag naar de roadside plekken die langs verschillende dirtroads zitten en daar vind hij er een die nog voor een nacht vrij is en toegankelijk met een grote camper.
Veel van deze campside’s zitten aan 4X4 roads.
Voor al deze plekken is een permit nodig kosten $ 12,00 per nacht, je kan niet zomaar op zo’n plek gaan staan voor de nacht.
We leggen de plek vast, voor morgen zien we wel verder.
Gelukkig kan men bij alle visitorcenters binnen het park terecht voor zo’n permit, ik dacht namelijk dat men hiervoor naar een backcountry office moest.
We gaan naar buiten en zien de roadrunner die we al zagen toen we nog binnen waren nog steeds rond lopen.
Wonder boven wonder lukt het ook nog om hem op de foto te zetten.

Op een turnout stoppen we voor de lunch en daarna gaan we richting Panther Junction.
De splinternieuwe in januari geopende Fossil Bone Exhibit slaan we over, omdat er een bord staat met de melding dat er geen keer mogelijkheid is voor RV’s.
We bekijken de tuin van Panther Junction, hier staan veel planten benoemd en niet alleen met de Amerikaanse maar ook met de Latijnse naam.

Volgende doel Rio Grande Village, met en paar tussenstops voor planten gaan we eerst naar de Boquillas Canyon Overlook.
Daar hebben we een mooi zicht op de Rio Grande, ook op deze overlook vind je tegenwoordig de wandelstokken en andere souvenirs die door de Mexicanen worden neergelegd.

We stoppen ook even op de parking van de Boquillas Crossing om een foto te maken van Boquillas del Carmen, het kleurrijke stadje aan de Mexicaanse kant van de grens.
Via de Boquillas Crossing kan men tegenwoordig weer de grens met Mexico over, dit was de laatste tien jaar niet meer mogelijk, alleen te voet er is geen weg.
5 dagen per week tussen 09:00am en 06:00pm is de port of entry bemand of komt men via camera’s in contact met het El Paso office.
Men moet dan een stukje lopen naar de rivier daar met een roeibootje over á $ 5,00 p/p en vervolgens te voet met een gids ook weer $ 5,00 p/p naar het stadje als je niet wil lopen kan je ook op de rug van een ezel wat dan weer $ 5,00 extra kost.
Deze informatie heb ik uit Amerikaanse bron, we hebben het zelf niet gedaan.

Volgende stop Rio Grande Village, daar staat een El Monte bij de benzinepomp, het blijken de mensen waarmee we in New Orleans op de campground stonden te zijn.
Even bijpraten en ervaringen uitwisselen, zij hadden wel in het noodweer gezeten en hadden ook al een grote muggenaanval gehad.
Even heel vlug afkloppen maar wij hebben tot op heden nog geen mug gezien.
We kijken nog even wat rond en rijden dan terug naar de afslag naar K-Bar waar ons overnachtingplekje is.
Dirtroad die in het begin redelijk is maar al snel slechter wordt, we passeren een huis en even later een afslag naar links maar gelijk na die afslag wordt de weg wel heel slecht en erg smal.
Lijkt ons niet geschikt voor een 31ft, achteruit terug naar die afslag en daar ingedraaid.
Ziet er veel beter uit, loopt dood op een groot open stuk met een paar elektrapalen, een picknickset, vuilnisbak en een paar oude elektra hookups.
Hoewel we sterk twijfelen of dit wel de goede plek is besluiten we hier toch te gaan staan mocht het niet goed zijn dan horen we het wel voorlopig staan we hier prima.
Gereden: 244,9 mijl.
Getankt: Marathon, 23,545 gallon á $ 2,659
Campground: K-Bar Roadside boondock plek, kosten $ 12,00 geen voorzieningen in Big Bend NP

Dag 18, donderdag 6 april, Big Bend NP

Na een heerlijke nacht rijden we na het opstaan gelijk weg.
Men mag op de roadside plekken geen generator gebruiken en hoewel er in de wijde omtrek geen mens te zien is houden we ons daar aan.
We rijden naar een turnout langs de Rio Grande Village road en starten daar de generator voor het ontbijt.
Na het ontbijt rijden we naar het Panther Junction Visitorcenter om daar op het parkeerterrein de reisverslagen online te zetten middels de gratis wifi die ze hier aanbieden.
Terwijl we daar staat komen er verschillende andere roadside kampeerders om gebruik te maken van de restroom en de wifi.
Volgende stop Chicos Basin, volgens de map en het bord aan het begin van de weg “not recommended for trailers longer than 20 feet and RV’s over 24 feet” en dan kom je gewoon een grote touringcar tegen en ook grote vrachtwagens gaan naar boven om de boel te bevoorraden.

De weg is dan ook geen enkel probleem, alleen het vinden van een geschikt plekje om te overnachten is wat moeilijker, er zijn maar een paar plekken die lang genoeg zijn voor een grote camper.
Ook verschillende bochten op de campground zijn aan de krappe kant zodat je een keer moet steken om zo’n bocht te maken.
Begrijpelijk dat ze het afraden maar onmogelijk is het zeker niet, mits het niet te druk is zoals op dit moment want dan is de campground ruim voor de middag al voor.
Het voorjaar is de tijd voor de vogelaars om hier allerlei verschillende trekvogels te spotten, we zijn dan ook heel veel mensen met verrekijkers en grote telelenzen op de buik, die loeren allemaal in de bomen op zoek naar vogels.
We dalen weer af en komen terug op Maverick road deze volgen we west tot aan de Castolon/Santa Elena Junction daar draaien we de Ross Maxwell Scenic Drive op.
Hier willen we vandaag een aantal dingen bezoeken/kijken, we besluiten om eerst naar het einde te rijden om daar een plekje op de Cottonwood campground vast te leggen.
We vinden een mooie grote en vlakke plek en vullen het envelopje in doen de $$ er in en stoppen het in de ijzeren ranger en hangen de bijbehorende strook aan de sidepaal, ons plekje voor vannacht ligt hiermee vast.
Achteraf een goede keus, want in de loop van de middag loopt zelfs deze wat afgelegen en generatorvrije campground vol.
Daarmee is er in het hele park geen vrije plek meer, want Cottonwood loopt altijd als laatste vol.
We rijden op het gemak dezelfde route deels terug en stoppen nu wel bij de vele uitzicht punten.
Bij het veel kleurige badland stukje maken we uitgebreid foto’s van de verschillende formaties, Mule Ears View Point is goed voor een paar foto’s maar de trail doen we niet.

We rollen rustig verder naar Burro Mesa Pouroff.
Hier gebruiken we eerst de lunch en lopen vervolgens de 1 mijl lange trail naar de Pouroff, zeg maar een droge waterval die ziet er zeer indrukwekkend uit.

We besluiten om te draaien en richting campground te rijden met nog een stop bij Tuff Canyon overlook.
Hier kan men kiezen uit een trail naar de bodem van de canyon of naar 3 viewpoints langs de rim.
Wij gaan voor de laatste, want de temperatuur is inmiddels flink gestegen en er staat maar weinig wind die zal in de canyon waarschijnlijk helemaal ontbreken net als schaduw.
Op alle trails en viewpoints hebben we ook vandaag weer de nodige cactussen gevonden waarvan vele in bloei of vol in de knop maar ook soorten die al helemaal uitgebloeid zijn.

Het heeft in deze regio de afgelopen winter bijna niet geregend alles is dan ook beendroog en het brandrisico is extreem.
De Big Bend ligt in een stuk waar veel minder regen valt dan in de omgeving dat was voor ons goed zichtbaar.
We hebben steeds door een groene en fris uitziende omgeving gereden maar in de omgeving van Sanderson werd het een stuk droger en geler.
Waar de Ocotillo in Amistad NRA vol in nieuw groen blad en bloemen zaten staan de meeste hier de dor bij soms met wat blad of een paar bloemen maar geen enkele met beide.
Andere wildflower zoals de Bluebell (Lupine) zie je soms alleen in de eerste meter naast de weg in bloei staan, dit omdat ze daar net iets meer water hebben gekregen wat van de verharding is afgespoeld.
Als we terug op de campground komen staat er op de plek schuin tegenover ons nog een El Monte en dat is het echtpaar waar we de swamptour mee gedaan hebben, we praten even bij, zij reden eergisteren achter ons bij Del Rio waar ik afsloeg om te tanken zijn zij toen door gereden.

Gereden: 88,5 mijl.
Getankt: niet.
Campground: Cottonwood, Big Bend NP, kosten $ 14,00 alleen pittoilet en een watertappunt.

Dag 19, vrijdag 7 april, Big Bend NP > Van Horn

Om 07:00am uit bed en om 07:05am reden we al van de campground weg richting Santa Elena Canyon.
Het begint net te schemeren en de konijntjes en Jack Rabbits schieten dan ook alle kanten uit om weg te komen.
Op de parking van het trailhead ontbeten en om 08:00am hebben we de wandelschoenen al aan en gaan op weg.
We zijn de eerste, er staat alleen een auto met aanhanger die kano’s vervoerd maar daar is geen mens bij.
De zon komt boven het landschap uit en verlicht mooi de ingang van de canyon.

We kijken even waar we het (droge) zij riviertje over moeten om naar de canyon ingang te komen.
Het is al negen jaar geleden dat we hier waren en er is een en ander veranderd, waar we toen rechtstreeks konden oversteken moeten we nu eerst een paar honderd meter stroom opwaarts op aan de andere kant op de over te komen en dan door het bos teruglopen naar het begin van de trail.
We beklimmen de trappen, erg opschieten doet dat niet want er staan nog al wat cactussen op dit deel.

Naast de vele soorten die we al eerder vonden staan er hier ook drie verschillende Barrelcactus (Ferocactus) soorten die we nog niet eerder zagen en twee rainbowcactus (Echinocereus) soorten.
We lopen de trail bijna tot het eind, de laatste 50 meter doen we niet wegens te grote rotsblokken waar je overheen moest.
Ook op de terugweg komen we weer verschillende cactussen tegen die we op de heenweg gemist hadden, door een andere zicht hoek.

We zijn al aan het laatste stukje trap toe als we de eerste tegenliggers krijgen.
Je kan het daarmee een heerlijk rustige ochtendwandeling noemen.
Het is rond 10:00am als we weer bij de camper zijn, daar worden net twee aanhangers met kano’s gelost en staat een grote groep mensen klaar om een dagtocht op de Rio Grande te doen.
We rijden de Ross Maxwell Scenic Drive weer terug onderweg nog verschillende viewpoint meenemend.
De trail naar de Homer Wilson Ranch slaan we over wegens te steil in deze temperaturen, de korte en redelijk vlakke trail naar de Sam Nail Ranch doen we wel.
Daarmee hebben we de belangrijkste dingen voor ons gedaan, het stuk van de Maverick Road tot aan de westingang heeft weinig te bieden, we rijden in een keer het park uit.

Bij de ingang staat een korte file om het park in je kan zien dat het weekend er aan komt.
Het is net 12:15pm als we al op de kruising van de SR-118 en de FM-170, hier zit ook onze geplande overnachtingplek.
We besluiten om door te rijden en zo de lange route van morgen een stuk in te korten.
We volgen de Scenic FM-170 zuidwest en komen door Terlingua, afwisselende route die op een gegeven moment veranderd in een soort achtbaan voor campers, steile beklimmingen direct gevolgd door een steile afdaling vaak ook nog met een bocht op het knikpunt van stijgen en dalen.
Je moet wel op blijven letten anders beland je naast de weg.
In Lajitas stoppen we voor de lunch om daarna verder te gaan richting Presidio, op dit stuk maken we nog verschillende fotostops voor mooie rotspartijen.

In Presidio gaan we rechtsaf de US-67 noord op, ga hier niet naar links want dan zit je binnen een paar honderd meter in Mexico.
De US-67 kan je saai noemen nog wel wat klimmen en dalen maar verder een dorre gele bedoening.
Een paar mijl voor Marfa komen we weer een post van de Border Patrol tegen, paspoorten afgeven en de vraag hoe lang we al in Amerika zijn.
Er loopt ook weer een man met hond en die heeft ergens belangstelling voor, we krijgen het verzoek om naar rechts te draaien en daar te parkeren, de paspoorten houd de man bij zich.
Er komt een derde man naar ons toe en die verzoekt ons om uit te stappen en op een bankje voor het kantoor te gaan zitten zodat de hond een inspectie van het voertuig kan doen.
Verder vraagt hij of we wapens bij ons hebben en messen, ja de laatste wel in de keuken als bestek, die mogen blijven liggen.
Ook vraagt hij naar drugs, alleen tabak maar dat is geen probleem.
Onze paspoorten neemt hij mee naar binnen waar hij ze waarschijnlijk door de scanner haalt.
Hij vraagt of we via Chicago zijn binnen gekomen en waar we in november zijn binnen gekomen, Chicago klopt op 20 maart en november was op Las Vegas met BA.
Hij loopt naar zijn collega met hond en komt even later terug, alles in orde goede reis verder en hij geeft ons de paspoorten terug.
Wat de hond geroken dacht te hebben geen idee en zullen we ook wel nooit te weten komen.
Door naar Marfa en daar eerst tanken, met $ 2,459 nog niet echt goedkoop en daarom gooi ik er voor $ 50,00 in daar kunnen we weer een stuk verder mee.
De app op Annie haar telefoon had twee campgrounds in Marfa gevonden, de eerste was er niet meer en de tweede hebben we helemaal niet meer naar gezocht.
We rijden wel door naar Van Horn dat is maar 70 mijl en daar zijn verschillende campgrounds.
De US-90 west op en daar komen we kort na Marfa in een roadwork van ruim 25 mijl met een max van 45 m/u schiet wat minder op dan gedacht maar we hebben tijd genoeg.
Onderweg nog even boodschappen gedaan bij de Prada Marfa, uiteindelijk niets gekocht, want het was de oude 2003 collectie.

Net voor Van Horn zit een KOA, althans volgens de telefoonapp en Garmin maar het is geen KOA meer, het is nu Van Horn RV Park en dat is een Good Sam campground, dat het een KOA geweest is kan men nog zien aan het office gebouw en de cabins die er staan.
Ruime plekken en allemaal pull-thrus, er zijn ook een aantal tentside’s en een paar cabins.

Gereden: 248,8 mijl.
Getankt: Marfa, 20,333 gallon á $ 2,459
Campground: Van Horn RV Park, kosten $ 40,00 full hookup en (zeer slechte) Wifi.

Dag 20, zaterdag 8 april, Van Horn > Deming

De plekken op deze campground mogen mooi zijn de voorzieningen zijn erg gedateerd, de douche geeft erg weinig water ( in de camper komt er meer uit) en de wifi werk absoluut niet.
We starten heel rustig vandaag, we moeten niet zo ver meer en er staat behalve boodschappen niets op het programma en we krijgen er ook nog een uur bij.
Het is tegen 07:30am als ik uit bed kom, op het gemak ontbijten en de camper reisklaar maken, om 08:45am zijn we onderweg.
Nog een paar honderd meter US-90 en dan de I-10 west op voor het grootste deel van deze dag.
Cruise control op 60 m/u en bollen maar, men mag hier voor een deel 80 m/u en de rest 75 m/u.
We maken een korte pitstop op een picknick area en zien als we weer gaan rijden een bord dat we nu in Mountaintime zitten, het uiterste westelijke deel van Texas doet niet mee met de rest van de staat maar volgt New Mexico.
Annie probeert ondertussen via onze hotspot de verslagen van de laatste dagen online te krijgen wat voor een deel ook lukt.
Een paar mijl voor El Paso wordt het wat drukker en is het opletten om de juiste baan te hebben, vaak is de rechterbaan ineens een “exit only”en daar wil je niet opzitten.
Zeker niet als het wat drukker is en je moeilijk een baan op kan schuiven.
Meestal kies ik dan voor de tweede baan zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
De rit door El Paso gaat goed de I-10 is hier goed aangegeven, we zien op dit stuk een aantal prachtige viaducten soms wel drie of vier boven elkaar.
Ook zijn ze veel mooier afgewerkt dan die betonnen dingen in Nederland.
De stad is in noordelijke richting flink aan het uitbreiden, hele wijken zie je hier uit de grond komen.
Voorbij El Paso gaan we even van de weg af voor wat brandstof, want de tank staat er laag en droogvallen op de interstate is geen goed idee.
Eenmaal in New Mexico, onze negende staat alweer, zien we dat de enorme vee bedrijven nog steeds langs de weg zitten.
Per bedrijf lopen er duizenden koeien binnen de afrastering, gedeeltelijk met daken tegen de zon en de rest open.
Als we Las Cruces naderen houden we rechts aan en gaan de I-25 noord op, na een kleine vier mijl gaan we van de interstate af en rijden zo naar onze eerste bestemming Hobby-Lobby.
Daar zit ook een Old Navy en die bezoeken we eerste, Annie weet er wat kleding te scoren.
Bij Hobby-Lobby vinden we alleen een leuk tuinornament wat we meenemen verder geen voor ons interessante spullen.

Volgende stop is de Walmart, die zit maar een kleine 200 meter verderop.
We doen de boodschappen en gebruiken de lunch op het parkeerterrein.
Er zit hier helaas geen Murphy USA bij deze Walmart.
Het is mede door het gewonnen uur nog vroeg en we besluiten al door te rijden naar Deming wat maar een 50 mijl verder is.
De wind is ondertussen wel flink toegenomen en de camper krijgt dan ook flinke klappen en die wild schuin op de kop.
We komen weer een Border Patrol post tegen waar we deze keer na het tonen van de paspoorten verder mogen rijden, de hond die hier rondliep rook blijkbaar geen vreemde dingen.
Dat we verder zouden rijden was bij het tanken geen rekening gehouden en de meter kruipt mede door de tegenwind steeds verder naar 0.
Bij Akela Flats even voor $ 10,00 getankt daarmee komen we gemakkelijk in Deming en daar zit ook een Walmart.
Eenmaal op de campgound via de website van Murphy gekeken of die in Deming zit, nee dus maar via Gas-Buddy vinden we wel een pomp die zeker $0,20 goedkoper is dan de andere, die zat er vorige keer ook, maar dat is alweer wat jaren terug en resultaten uit het verleden …….
De campground is vlug gevonden, ook een oude bekende en we boeken een plek voor de nacht, het is dan rond 02:30pm.
Camper op zijn plek hookups aansluiten en Annie gaat de rest van de verslagen bijwerken.
Volgens de eigenaresse van de campground wordt er voor morgen en overmorgen ook een harde wind afgegeven.
We hopen dat het dan net als vandaag pas na de middag gaat waaien en besluiten daarom City of Rocks SP te laten vallen en rechtstreeks naar Tucson te rijden, we gaan naar Catalina State Park en daar weten we ons vast wel te vermaken, er zijn nog verschillende trails die we nog niet gelopen hebben.
Morgen krijgen we er touwens weer een uur bij zodra we Arizona binnen rijden.
Gereden: 228,9 mijl.
Getankt: El Paso, 8,782 gallon á $ 2,279 en Akela Flats 4,102 gallon á $ 2,439
Campground: Little Vineyard RV Park, kosten $ 30,48 met 10% AAAkorting, full hookup en goede wifi.

Dag 21, zondag 9 april, Deming > Tucson

De I-10 is ook ’s nachts een druk door vrachtwagens bereden weg, iedere keer als ik wakker was hoorde ik wel auto’s rijden.
Om 07:30am uit bed en ontbijten, om 08:45am reden we van de campground.
We komen langs de Walmart en zien daar een grote hoeveelheid vrachtwagens staan die er overnacht hebben.
Aan de andere kant van het parkeerterrein staan zeker wel tien campers ook die hebben hier de nacht doorgebracht.
Blijkbaar is dit een zeer bekende en geliefde overnachtingsplek.
Eerst even tanken en dan de I-10 west weer op, het is rustig weer.
Het lijkt vandaag wel drukker met vrachtverkeer dan gisteren, ook zit er nog al wat brede transporten tussen die hebben schijnbaar een voorkeur voor het weekend als er minder verkeer is.
Dat is tenminste mijn gedachte, want we zien er meer in het weekend dan door de week, kan natuurlijk ook met de permit verlening te maken hebben.
We zien al vlug hele velden met Mexican/California Poppy’s langs de kant en verder in het veld, daar moet natuurlijk wel een foto van gemaakt worden, vlug op zoek naar een stop mogelijkheid.
Een rest area bied uitkomst, we lopen een stukje het terrein op waar verschillende picknicktafels onder ramada’s staan en kunnen leuk wat foto’s maken van grote groepen Poppy’s , we vinden zelfs een klein groepje witbloeiende Poppy’s.

Als we weer gaan rijden wordt de wind sterker maar gelukkig niet zo erg als gisteren en nu ook recht op de kop in plaats van schuin.
Niet goed voor de mijlen per gallon maar geeft minder snokken aan de camper, de wind lijkt ook weer minder te worden.
We rijden Arizona binnen en dan is het gelijk een uur vroeger.
We stoppen op de rest area in Texas Canyon, deze is gelegen tussen schitterende rotsformaties we maken dan ook weer een aantal foto’s.
Verder richting Tucson waar we bij exit 258 van de interstate afgaan, een keer rechts en een keer links en het is een 14 mijl lange streep naar onze bestemming.
We melden ons bij de ingang van Catalina State Park en geven aan daar twee nachten te willen blijven.
Dat kan, even aan de kant parkeren en je melden aan de balie.
Er zijn voor vannacht nog twee plekken beschikbaar en voor morgennacht hebben ze nog vijf legen plekken, voor de rest zijn de beide campgrounds vol.
We moeten morgen wel van plek wisselen, want geen van de voor vandaag vrije plekken is ook morgen beschikbaar.
We betalen voor twee nachten en krijgen een tag voor vandaag, morgen moeten we ons aan de balie melden voor de tag van morgen, onze plek voor morgen ligt al wel vast.
We rijden naar ons plekje en stuiten alleen de stroom even aan voor de lunch.
Na de lunch laten we de twee camping stoelen op onze plek achter en gaan even naar de overkant van de weg daar zit een groot winkelcentrum met onder andere een Walmart.
Vanmorgen schonken we het laatste sinasappelsap uit dus even een nieuwe halen, Annie kijkt ook nog even bij de kleding, ze had van de week een leuke rok gezien maar die was daar niet in haar maat.
Hier kan ze helemaal geen rokken vinden, dat wordt verder zoeken in andere winkels.
We gaan terug naar onze plek en gaan de rest van de middag op jacht, niet echt nodig want de grond eekhoorns rollen hier bijna over je schoenen, ook zitten er een aantal spechten en die hebben een voorkeur voor en paar dode struiken/bomen vlak bij onze plek, we maken dan ook de nodige foto’s, vele zo vanuit onze stoel.

Het was vandaag de hele dag licht bewolkt met een flauw (soms wat feller) zonnetje.
Aangename temperatuur die nadat de zon onder ging wel net iets te ver afkoelde om het buiten nog aangenaam te houden.
Op de interstate branden wel de matrixborden met een waarschuwing voor veel wind maar gelukkig hebben wij er weinig van gemerkt.
Het is bekend dat alles en Texas groter is, nu kreeg ik de laatste dagen de indruk dat het ook voor de blaas van de Texanen geld, want daar vind je langs de interstate alleen maar picknick area’s zonder restroom terwijl zowel New Mexico als Arizona wel volledig ingerichte rest area’s kent met restrooms en vendingmachines.
Gereden: 235,6 mijl.
Getankt: Deming, 34,419 gallon á $ 2,179
Campground: Catalina SP, kosten $ 30,00 waarvan $ 7,00 entrée, water en stroom hookup, restroom en shower, dumpstation aanwezig