Week 4

Dag 22 maandag 20 juni
Island Park ID > Arco ID
Craters of the Moon National Monument

Kon vanmorgen wat moeilijk uit bed komen het was al 07:30am voor ik er uit was, om 08:15am reden we van de campground af.
We pakken de US-20 zuid weer op maar na een paar mijl slaan we al af naar de ID-47 oost aka de Mesa Falls Scenic Byway.
De weg is heel wat beter dan de US-20 en de maximum snelheid ligt een stuk lager ook wel aangenaam.
We zien dat er langs deze route volop boondock mogelijkheden zijn waar zo te zien ook veel gebruik van wordt gemaakt.
Eerste stop is de Upper Mesa Falls.
Het valt, als je over de ID-47 rijdt, helemaal niet op dat er ook een rivier stroomt en ook niet dat die al een flinke canyon heeft uitgesleten.
Pas als je de afslag neemt krijg je dat in de gaten, want het is een steile afdaling naar de waterval.
Bij de Upper Falls is ook een visitorcenter, het geheel valt onder de National Forest en het is een Fee area $ 5,00 per voertuig de nationale parken pas is hier ook geldig dus wij hoeven niet te betalen.
Men komt bij de watervallen ‘het zijn er hier twee’ over een betonpad en stalen trappen.
De bovenste is een mooie waterval die eigenlijk net iets verkeerd ligt men kijkt er meer van de zijkant tegenaan.
De tegenover liggende bergwand is mooi begroeit met mossen.

De Lower Mesa Falls ligt een kleine mijl verder, hier ligt het parkeerterrein langs de ID-47.
Deze waterval vind ik mooier alleen ligt hij en stuk verder van het viewpoint.

Beide watervallen liggen in de Henry’s Fork of the Snake River.
De ID-47 komt het bos uit en we rijden door agrarisch gebied met veel velden vol met de beroemde Idaho Potatoes en naar het oosten toe een schitterend zicht op de Grand Tetons.
We gaan weer verder en komen bij Ashton weer op de US-20 zuid uit, onderweg nog even tanken en bij Rexburg gaan we de ID-33 noord op.
De route van Strets & Trips bleef de US-20 volgen maar Garmin zal deze route wel als korter bevonden hebben.
Helemaal niet erg want de route via de US-20 hebben we al eens gereden zo kom je weer eens ergens anders.
Hele stukken met alleen maar Sagabush en gras met vrij rondlopende koeien worden afgewisseld met bewerkt land met de bekende beregeningscirkels hier bijna allemaal gras/hooi winning.
Als we tussen de sagabush bloeiende cactussen zien wordt er natuurlijk gestopt, het is al bijna een week geleden dat ik de laatste cactussen kon fotograferen en begon al ontwennings verschijnselen te krijgen.

Net buiten Howe zien we een groep van rond de 10 volwassen Pronghorn met drie jonge er bij.
Het blijven moeilijke dieren om te fotograferen, aan de ene kant zijn ze erg nieuwsgierig maar aan de andere kant zetten ze het erg vlug op een lopen.

We rijden Arco binnen en rijden eerst naar de campground om een plekje vast te leggen en tanken gelijk ook even LPG want die tank begint leeg te raken.
Even de lunch op de campground en dan naar Craters of the Moon National Monument, dat ligt aan de zelfde weg maar dan 20 mijl verder.
Na een kort bezoek aan het visitorcenter rijden we het park in, het is ondertussen bloedheet dus lange trails zitten er niet in.
We beperken ons tot een paar verharde en daardoor gemakkelijk te lopen trails, wildlife is er door de hitte helemaal niet te vinden, wildflower daar in tegen volop en ook nog eens mooi in bloei.

Men moet er wel voor door de knieën want veel hoger dan 5 tot 20 centimeter worden ze niet.
Rond 04:00pm vinden we dat we genoeg gekookt zijn en gaan richting campground, daar gaat gelijk de airco op vol vermogen om ons huisje en beetje af te koelen.

Voor de komende dagen is een verandering van de planning, de bijtende insecten op Antelope Island in het Great Salt Lake zijn nog niet weg dus dat slaan we over.
We zullen die twee dagen doorbrengen in de Sawtooth Mountians met dank aan Elly van het AllesAmerika forum die aangaf dat dit een mooi gebied is.
Gereden: 196,5 mile.
Getankt: St. Anthony 29,064 gallon á $ 2,459
Campground: Mountian View RV Park, kosten $ 36,42 full hookup en wifi

Dag 23 dinsdag 21 juni
Arco ID > Sawtooth NRA

Vanmorgen weer op onze gebruikelijke tijd gestart, even een kleine 300 meter terug gereden naar Arco om een foto te maken van de bergwand waar alle jaartallen van de highschool afgestudeerden op staan.

Daarna de US-20 west weer opgepakt tot aan de junction met de ID-75 en die dan noord gevolgt door Bellevue en Hailey naar Ketchum.
De ID-75 heet de Sawtooth Scenic Byway en begint eigenlijk al in Shoshone en eindigt in Stanley.

In Ketchum wilden we naar het visitorcenter maar door de drukte misten we die, had er achteraf ook niet kunnen parkeren, aan dezelfde weg net buiten de kern zien we het Ranger District office van de National Forest Service.
Komt eigenlijk nog beter uit ook, want we willen het National Forest en het National Recreation Area in dus zullen ze hier waarschijnlijk meer en betere informatie hebben dan het visitorcenter wat meer op het stadje gericht is.
We krijgen heel wat informatie en een mooie Visitor Guide die veel tips en een paar kaarten bevat.
We gaan op weg en pakken de ID-75 weer op, schitterende route met prachtige vergezichten, mooi nog deels besneeuwde bergtoppen en veel bloeiende wildflower op de hellingen.

Na een paar mijl komt men al in het National Recreation Area uit met op de grens ook weer een informationcenter.
Voor het gebruik van de dagvoorzieningen zoals picknick area en boatramp moet men betalen maar de nationale parken pas is ook hier weer geldig ook in het gebied wat onder de National Forest valt trouwens.
Campgrounds binnen het NRA zijn allemaal betaald en kosten tussen $5,00 en $ 32,00 afhankelijk van grote en periode van het jaar.
De campgrounds van de National Forest zijn gedeeltelijk gratis of kosten tussen $ 5,00 en $ 20,00 ook weer afhankelijk van grote en seizoen, die in het Ketchum district zijn allemaal gratis.
Men mag zowel in het NRA als in het NF deel ook boondocken daarbij geld voor het NRA deel wel een paar beperkingen zoals rond het zeer geliefde Redfish Lake gebied.
Het eerste stuk volgen we de Big Wood River en na de summit van Galena Mountian pakken we de Salmon River op die precis de andere kant uit stroomt.
Na verschillende fotostop buigen we af naar Alturas Lake en kijken daar wat rond, mooi kraakhelder meer net als alle meren, kreken en rivieren in dit gebied.

Even een stop bij het Ranger Station vlak voor Stanley en dan door naar Stanley zelf om te tanken, hier weet men dat er in de wijde omgeving geen andere tank mogelijkheid is een gallon kost $ 2,959.
Weer richting het zuiden en afgeslagen naar Redfish Lake dit is het bekendste en meest geliefde deel van het NRA gebied.
Er zijn verschillende picknick area’s een boatramp een ankerplaats voor boten die langer als een dag op het meer blijven en een stuk of negen campgrounds hiervan geven zeven aan dat ze FULL zijn.
We gebruiken de lunch op een van de picknickarea’s en rijden voor zo ver mogelijk langs het meer.

Hier kan men gemakkelijk een aantal dagen doorbrengen zeker als men van varen en vissen houdt.
Volgende stop is Pettit Lake ook weer een mooi meer, we rijden hier even over de campground en zien dat een site $ 14,00 kost een dubbele site kost $ 28,00 en een extra voertuig $ 7,00, camper met een personenauto er achter kost je dus $ 21,00.
Wat het voordeel van een dubbele site is kon ik zo vlug niet zien, die plekken zijn wat breder maar als je er met twee camper wil staan sta je nog geen meter uit elkaar.
Wij gaan voor de boondock mogelijkheid, terug rijden vanaf Pettit Lake kan men net voor het bruggetje over de Salmon River naar links en naar rechts,
Wij kiezen voor links en een paar honderd meter verder is er een doorsteek naar een open plek, mooi vlak, naast de rivier en al meer gebruikt, want er ligt een firepit, gemaakt van rivier keien.
We zijn nog maar net geïnstalleerd of we krijgen al bezoek van een Deer, het beest loopt rustig te grazen en komt tot op een meter of zeven van de camper, we krijgen hierna nog tweemaal bezoek van een Deer mogelijk is het dezelfde en is dit gewoon haar weide.

Ook stikt het er van de bekende grond eekhoorns die over het hele terrein rennen van holletje naar holletje.

Vandaag hebben we onderweg een paar keer een Deer gezien en verschillende keren Pronghorn alleen of in kleine groepjes.
Ook morgen willen we nog een beetje in deze regio rondkijken en dan mogelijk richting Twin Falls.
Gereden: 189,4 mile.
Getankt: Stanley 31,298 gallon á $ 2,959
Campground: geen, boondock in Sawtooth National Recreation Area langs de Salmon River.

Dag 24 woensdag 22 juni
Sawtooth NRA > Twin Falls ID

Vannacht was het berekoud in de camper was het bij opstaan 4,2C en op de motorkap lag ijs.
Vlug de kachel aan en van de ramen waar de zon opstaat de luxaflex naar boven.
Buiten was het in de zon al aangenaam, maar in de schaduw niet te harden.
Na het ontbijt zoeken we de ID-75 weer op en rijden een stukje naar het noorden.
We zien al vlug twee Sandhill Cranes staan en even verder een groepje Pronghorn die gaan natuurlijk weer aan de wandel zodra we stoppen, er lopen twee jonge bij maar als moeders even gas geeft blijken ze al gemakkelijk bij te kunnen blijven.

Moeilijk voor een foto maar een schitterend gezicht als zo’n groep eens even een flink tempo maakt.
We draaien de 4th of July Creek Road op dit is een dirtroad zoals bijna alle zijwegen in het NRA.
Het begin is goed maar hij wordt al snel slechter en ook smaller, we besluiten dan ook om te draaien, want klemrijden hebben we geen zin in ook al niet omdat we hier geen cellphone service hebben en bellen bij problemen niet lukt.
We vinden een redelijk vlakke plek die groot genoeg is om met een paar keer steken te draaien.
Ik stap even uit om te kijken of er geen verborgen gaten of grote rotsblokken in de weg liggen.
Hierbij val ik met mijn neus in de boter, er staan namelijk verschillende Castilleja christii aka Crist’s Indian Paintbrush planten te bloeien dit is een geel bloeiende Indian Paintbrush en die is de enige locatie in Amerika waar ze voorkomen.

Na wat foto’s gemaakt te hebben aan de andere kant van de weg gekeken om te draaien, want dat doe je natuurlijk niet midden een zeldzame groep planten.
Terug naar de ID-75 en de neus zuidwaarts gekeerd nog even een stop bij Altarus Lake om ons afval in een container te doen.
Hier zien we nog een jong mannetjes Deer hij begon net een gewei(tje) te maken.

We plegen even krijgsberaad, blijven we nog een dag hier of gaan we richting Twin Falls.
Hier blijven heeft weinig zin, de wegen zijn allemaal dirt en in slechte conditie en je wordt opgevreten door de muggen dus lekker buiten zitten is ook geen optie.
We gaan dus richting Twin Falls, de ID-75 blijven we voorlopig volgen, op de scheiding van NRA en NF zien we nog een groep Pronghorn, een stuk of tien maar zonder jongen.

Voorbij Bellevue komen we weer in agrarisch gebied met veel gras/hooibouw.
De US-20 voorbij zien we weer veel lava velden en rond Shoshone zitten een aantal zeer grote melkvee bedrijven er staat veel mais maar ook zijn we suikerbieten en aardappelen.
Bij Shoshone stopt de ID-75 en rijden we verder over de US-93 zuid.
Over de I-84 en dan over de I.B. Perrine Bridge over de Snake River Twin Falls in.
Die Snake River heeft hier een leuke canyon uitgesleten.
Gelijk achter de brug ligt het Visitorcenter dat komt goed uit, we kijken eerst even wat rond bij de brug om wat foto’s te maken van de canyon en de brug.

We zien een aantal jongeren met parachutes lopen richting de burg, ze gaan de brug op en lopen dan tot het midden, daar springen ze naar beneden om dan aan de rand van de rivier te landen, mooi om te zien.

Ze moeten wel flink wat overhebben voor twintig seconde lol, want ze moeten met de uitrusting op de rug weer helemaal naar boven klimmen waarbij je bijna klimijzers nodig hebt zo steil is het.
In het visitorcenter halen we informatie over Shoshone Falls en ander dingen in de omgeving.
Volgende stop de Walmart veel hebben we niet nodig, want het meeste eten voor de rest van de reis zit wel in de vriezer maar de vochtinname is met de huidige temperaturen flink gestegen, ook vandaag was het weer ruim boven de 90F.
Dan naar Michael’s daar waren we deze reis nog niet geweest, niets kunnen vinden was ons tot kopen kon aanzetten.
Naar Shohone Falls dan, daar kom je via een steile en ook smalle weg, er zat een bocht in waar ik niemand tegen wil komen, want de rotsen steken zo veel uit dat ik naar de andere weghelft moest.
Toegang $ 3,00 per auto.
Je zit in de canyon dus uit de wind en in de volle zon het was dan ook bloedheet, wel heel mooi geen overweldigende hoeveelheid water over de waterval maar nog ruim genoeg om hem mooi te maken.

Ik begreep dat later in de zomer het een erg klein beetje water kan zijn wat er nog overheen komt.
Even de camper opgehaald en daarna Annie opgepikt bij het viewpoint ze kreeg te veel last van haar been om terug naar boven te lopen.
Daarna naar de campground gereden en een plekje voor een nacht geboekt, lekkere plek onder grote bomen dus schaduw wat de airco helpt om de boel af te koelen.
Morgen willen we nog Twin Falls bezoeken wat ondertussen Mono Falls is want men heeft er schijnbaar een en ander aan verbouwd.
Verder willen we nog twee Scenic Route’s doen en dan zijn we wel waar we uitkomen.
De komende dagen wordt improviseren er heerst een hittegolf in het zuidwesten dus passen we de boel een beetje aan.
Valley of Fire State Park hebben we al geschrapt we zouden daar op zaterdag ruim na de middag aankomen en dan kan je een plek met hookup wel vergeten en zonder hookup met ruim boven de 40G lijkt ons niet echt aangenaam.
Hoe en wat zullen we per dag bekijken.
Gereden: 159,3 mile.
Getankt: niet
Campground: Anderson Camp, kosten $ 34,00 met 10% AAA korting, full hookup, wifi moet $ 6,00 per dag kosten.

Dag 25 donderdag 23 juni
Twin Falls ID > Brigham City UT

Vanmorgen rustig gestart, ik mag wat langer blijven liggen terwijl Annie haar website bijwerkt, het lukt haar om weer volledig bij te komen inclusief de foto’s.
Na de andere ochtend taken gaan we op weg en rijden als eerste naar Twin Falls die nu dus Mono Falls zijn.
De voormalige rechter val is dichtgemaakt met een powerplant ‘energiecentrale’ het water niveau achter de dam is aan de lage kant, hierdoor laten ze minder water over de waterval gaan, naar mijn idee komt er na sluitingstijd van het bijhorende park helemaal geen water over de val maar wordt er alleen via de centrale water doorgelaten.
Bij lange na niet zo mooi als Shoshone Falls maar als men de tijd heeft leuk om even mee te nemen.

We gaan weer verder en pakken de US-30 west weer op , na Twin Falls wordt dat de Thousand Springs Scenic Byway.
Het eerste stuk is niets Scenic aan allemaal industrie en opslagloodsen daarna weer allemaal landbouw.
Pas op ¾ van de route wordt het mooier en komen we de Thousand Springs tegen, het zijn er geen duizend maar een stuk of tien watervallen zien we toch wel naar beneden komen, jammer dat ook hier de commercie weer voorrang krijgt, de het hele stuk waar men de watervallen kan zien is volgebouwd en campground, zwembad, hot sprigpool en resorts.
Je moet er een beetje tussendoor mikken om foto’s te maken.

We krijgen het idee dat een deel van de watervallen manmade zijn of het is wel heel toevallig dat er een dikke waterbuis precies tot aan het begin van de val loopt.
Bij Fossilbed Overlook hebben we een mooi zicht op de canyon die de Malad River heeft uitgesleten.

Bij Bliss houd het Scenic deel van de US-30 op en draaien we de I-84 oost op terug naar Twin Falls, bij Turtle gaan we nog even van de interstate af om in het Malad Gorge State Park wat foto’s te maken van de smalle Gorge of Boxcanyon die de rivier hier heeft uitgesleten.

De I-84 ligt precies over deze gorge, we stoppen bij Devils Washboard overlook, hier heeft men een stalen voetgangers brug over de gorge gemaakt waardoor men een heel goed zicht heeft op dat diepe gat.
In Twin Falls nog even langs de Walmart, deze keer op te tanken want $ 2,199 waar andere pompen 2,459 en meer vragen is als men 33 gallon moet tanken de moeite nog waard.
We nemen de US-30 weer maar dan oost en gaan bij Kimberly de polder in richting Oakley.
Onze Garmindame nam dat deze keer wel heel letterlijk, het eerste deel ging nog goed maar toen kwamen we echt in het achterland en daar komen geen asfaltploegen dus moeten we over gravel/grind wegen verder en daar zaten een paar niet al te beste tussen.
Na het nodige bobberen en stuiteren met grote stofwolken komen we dan toch weer asfalt tegen maar dan zijn we ook al bijna in Oakley.
Bij het plaatselijke zwembad geparkeerd om de lunch te gebruiken.
We willen van hier uit de City of Rocks Scenic Byway rijden, maar die staat negens aangegeven en garmin weet het ook niet die wil ons weer naar het noorden sturen.
De kaart van de National Forest Service geeft een idee waar we moeten zoeken en we rijden een beetje die kant uit.
Op een junction staat ineens een bord met City of Rocks rechtaf.
Een paar mijl die weg op heeft garmin het ook door de aankomsttijd van 04:00pm wordt ineens 02:00pm.
Niet veel verder houd het asfalt weer op maar in dit geval wisten we dat.
De weg ligt er redelijk bij en we rijden verder, als we grote vrachtwagens tegen komen weten we dat het voor een camper ook geen probleem moet zijn.
Nog een keer naar links en we komen bij de Emery Canyon Entrance van het City of Rocks National Reseve.

Het eerste stukje is nog niet interessant maar dat veranderd al snel, wat en verrassend mooi en leuk park is dit, we maken dan ook heel wat fotostops.

Men kan er ook volop klimmen maar dan wel als men veel ervaring heeft, want het zijn technisch moeilijke klimmen.
Ook kamperen is hier volop mogelijk maar dan vooral voor tentkamperen van de 64 sites zijn er maar vijf geschikt voor campers en dan met een maximum lengte van 25ft.

We rollen heel op het gemak door het park en gaan er via de Almo Entrance weer uit, dit is eigenlijk de hoofd in/uitgang van het park.
In het plaatsje Almo zit ook het visitorcenter waar we een korte stop maken voor een parkmap.

Waar gaan we slapen? We rijden nog een stuk en zien dan wel waar we uitkomen.
Garmin krijgt Salt Lake City als bestemming zo gaan we in ieder geval de goede kant op.
Als ze ons weer een dirtroad op wil sturen negeren we haar en even later pakt ze de route via de ID-77 naar Elba en dan via Malta naar de I-84 oost die gaat over in de I-15 zuid.
Dat we zien wel valt tegen, er zit langs dit deel van de I-84 helemaal niets.
Uiteindelijk komen we in Brigham City uit, daar rijden we zo naar de ons bekende Golden Spike Campground.
Slecht nieuws, er is een grote conventie in de stad en de campground is vol, de dame geeft wel wat mogelijkheden aan die verder weg liggen.
Niet onze eerste keus maar er zit 3,5 mijl verder nog een KOA.
Deze heeft nog plaats dus boeken we voor een nacht.
Het zal wel aan ons liggen maar ook nu worden we weer zwaar teleurgesteld in de kwaliteit van de campground, kleine plekken ‘buurman op 2,5 meter’ onverzorgd, het dode blad van vorig jaar ligt nog overal, gras is niet gemaaid en bestaat voor 75% uit onkruid, picknickbanken bij de sites zijn versleten en grotendeels verfloos, geen omheining, men kan over de hele lengte van de campground zo van de weg het terrein oplopen.
Gereden: 304,4 mile.
Getankt: Twin Falls, 33,754 gallon á $ 2,199
Campground: Brigham City KOA, kosten $ 39,84 met 10% koakorting, full hookup en wifi.

Dag 26 vrijdag 24 juni
Brigham City UT > Salt Lake City > Salina UT

Rustig gestart vanmorgen, de temperatuur vraagt gewoon om een wat trager tempo, het is 08:15am als we van de campground wegrijden.
Eerste stop is de Dollar Tree, gisteravond sneuvelde de blijkopener dus even een nieuwe halen, want met de tanden krijg ik een blik niet open.
We gaan de I-15 zuid weer op en rijden naar Salt Lake City het is nog lekker rustig op de weg ook als we Salt Lake City binnen rijden.
Onze garmindame brengt ons vlot naar Temple Square nu alleen nog uitvinden waar we kunnen parkeren met een camper.
Bij het binnenrijden had Annie al een groot parkeerterrein gezien, na een rondje rijden vinden we dat terug maar waar kan je er dan op.
We vinden een toegang maar daar worden we verder gestuurd, waarschijnlijk omdat de beste man vanuit zijn hokje de tweede slagboom niet kon bedienen.
Hij verwijst ons naar de andere bemande ingaan daar kunnen we er wel op, kosten voor een auto $ 10,00 voor een camper $ 20,00 vind ik redelijk, want je neemt gewoon twee autoplekken in beslag.
We lopen naar Temple Square wat maar een paar honderd meter is dus goed te doen.
Het was 09:48am volgens het parkeerbonnetje maar de temperatuur is al zodanig dat je zoveel mogelijk in de schaduw wil lopen.
We bekijken op het gemak de schitterende gebouwen, daarbij wordt je overal vriendelijk begroet door jonge vrouwen ‘ik heb niet een jonge man gezien’ ze hebben allemaal een vlaggetje op de borst gespeld wat het land van herkomst laat zien.
We hebben veel landen gezien maar geen Nederlandse.
Ze zijn niet opdringerig dus als je verder geen belangstelling toont proberen ze niet om je het geloof aan te praten, zoals andere geloofgemeenschappen wel kunnen doen.

Bijna alle gebouwen zijn toegankelijk behalve de Salt Lake Temple wil je daar in dan zal je toch echt lid van de mormonenkerk moeten zijn.
Het is bij deze Temple een komen en gaan van bruidsparen met hun gevolg, ik weet niet of het aan de vrijdag ligt of dat het iedere dag zo druk is maar nu telde ik er al vlug een stuk of tien.
Ben er hierbij van uitgegaan dat iedere jongedame in een bruidsjurk hier was om te trouwen.
Tegen 12:00 noon hebben we het wel gezien en zoeken we de camper weer op.
De planning was om naar Provo te rijden voor een campground maar daar zouden we dan al iets na 01:00pa aankomen, ik geef Beaver in en dan zien wel hoe ver we komen.
Eenmaal terug op de I-15 zuid wat overigens heel gemakkelijk is vanaf Temple Square vallen we gelijk in de drukte en wegwerkzaamheden.
Als we de ergste drukte kwijt zijn gaan we van de weg af om te tanken en te lunchen.
We zitten dan al bij Springville en nog steeds zijn er vier rijbanen en een HOVbaan (Carpole).
Ik bestudeer de roadatlas eens en we besluiten om niet via de I-15 maar via de US-89 naar het zuiden te rijden.
Via garmin vinden we een campground bij Salina en dat wordt ons doel.
Nog een klein stukje I-15 en dan bij Spanish Fork via een stukje US-6 oost naar de US-89 zuid.
Deze weg is voor een deel weer Scenic Byway en we rijden dan ook door een mooi berglandschap en leuke plaatsje zoals Mount Pleasant, Manti, waar we nog een schitterende mormonentempel zien, helaas konden we daar door een kunstfair nergens stoppen.

In Ephraim ook al zon mooie plek stoppen we nog even bij de Walmart voor wat fruit en vinden daar ook een nieuwe carry-on koffer, want de mijne is versleten, de ritssluitingen willen alleen met veel moeite nog open en dicht.
Weer verder komen we in Salina waar we de campground al vlug gevonden hebben, het is inmiddels 04:15pm een mooie tijd om te stoppen.
Camper op zijn plek en de airco aan, jammer genoeg nu niet van de grote bomen dus weinig schaduw die mee helpen om de temperatuur te verlagen.
We zagen onderweg langs de US-89 in een van de plaatsjes een thermometer die 97F aangaf dat is 36C.
De rest van de middag en avond lekker ontspannen en wat extra vocht innemen.
Morgen willen we de US-89 verder volgen en dan via Panguitch naar Cedar Breaks National Monument rijden, slaapplaats nog niet bekend.
Gereden: 214,8 mile.
Getankt: Springville, 34,459 gallon á $ 2,259
Campground: Butch Cassidy Campground, kosten $ 33,08 met 10% ?korting, full hookup en wifi.

Dag 27 zaterdag 25 juni
Salina UT > Cedar Breaks NM > Washington UT

Weer op het gemak gestart, het was 08:15am toen we van de campground weg reden.
Gelijk de I-70 west op, die is best scenic op dit gedeelte.
Na 33 mijl afgeslagen naar de US-89 dit is weer een Scenic Byway en scenic is hij zeker vooral het eerste stuk.

We volgen de Sevier River stroomopwaarts in het eerste stuk wordt hier erg veel aan raften gedaan, er worden op verschillende plekken dan ook volop boten te water gelaten.
Je moet wel weten waar je moet wezen, vaak is het niet meer dan een onderbreking in de vangrail waar je over een dirtroad aan de rivier kan komen.
Dat gat in de vangrail wordt dan gemarkeerd met een paar peddels die aan de vangrail zijn gemonteerd.
We spotten twee keer een Deer maar kunnen niet stoppen voor een foto.
Onderweg verschillende fotostops gemaakt onder andere bij Big Rock Candy Mountian.

Een stuk verder staan er ineens twee Deer bokken in de rivier, hier konden we wel aan de kant maar die dieren zijn erg schikachtig, dat we stopten was al reden om uit de rivier te springen en toen er een malloot met ruin 70 m/u voorbij raasde renden ze gelijk de struiken in.
Annie heeft nog een foto, maar ik was te laat.

We komen op de hoogvlakte en daar is weer volop veeteelt en gras/hooibouw.
Door Circleville een leuk plaatsje en door naar Panguitch waar we afslaan naar de UT-143, eigenlijk rijden we rechtdoor en buigt de US-89 af.
Iets was veel mensen waarschijnlijk niet door hebben wat net buiten het stadje staat een bord met de tekst “DIT IS NIET DE US-89”
We moeten gelijk flink omhoog dus maar een versnelling terug geschakeld om de motor te ontzien, maar vooral om het gejoel van die motor kwijt te zijn.
Mooie route die we al vaker gereden hebben, even een korte pauze bij Panguitch Lake, daar is het erg druk met weekenders die hier komen varen, vissen, maar mogelijk vooral de koelte opzoeken want dit meer ligt erg hoog en het is er een stuk koeler dan in de dalen.

We gaan weer verder en komen net als je op de UT-14 ziet door grote lavavelden.

Dan komen we bij Cedar Breaks National Monument, ook hier is het druk zoals te verwachten in het weekend, bij een paar viewpoints gestopt voor een paar foto’s.

Bij het Visitorcenter waar men ook met betalen zijn er allerlei activiteiten met kraampjes en telescopen, hier was dus absoluut geen mogelijkheid tot parkeren zeker niet met een camper.
We rollen het park dan ook weer uit en stoppen bij de junction met de UT-14 voor de lunch en te kijken wat we gaan doen.
Het is verleidelijk om hierboven (op 10.000ft) te blijven waar het een stuk koeler is en daar een boondock plekje te zoeken maar het is daar nog veel te vroeg voor.
Overnachten in Cedar City valt op dezelfde reden af, want dat ligt maar op een half uurtje rijden.
We besluiten om door te rijden naar Washington net voor St. George daar is een campground waar we al meer gestaan hebben onder andere met Jan en Marjan toen we vandaar uit Little Finland bezocht hebben.
Via de UT-14 west dalen we af naar Cedar City, vooral het eerste stuk van deze afdaling is best steil dus terug naar de tweede versnelling, het hier meelopende riviertje/kreekje staat bijna droog dus geen mooi wild water deze keer.

In Cedar City getankt en dan de I-15 zuid op richting Las Vegas.
Bij Washington van de interstate af en naar de campground gereden waar we om 03:00pm de camper op zijn plek kunnen zetten.
Airco aan en zelf in de schaduw, toen we aankwamen was het nog redelijk van temperatuur maar die liep al vlug op tot 39C.
De verwachting voor Las Vegas de komende dagen 41C tot 45C dat zal dan waarschijnlijk inhouden een beetje shoppen in airco gekoelde malls en rondhangen bij het zwembad.

Gereden: 202,5 mile.
Getankt: Cedar City, 29,301 gallon á $ 2,389
Campground: St. George Campground & RV Park, kosten $ 39,06 full hookup geen wifi.

Dag 28 zondag 26 juni
Washington UT > Las Vegas NV

Gisteravond konden we slecht in slaap komen door het verkeer op de I-15, er wordt aan de weg gewerkt en daarom is de vluchtstrook tijdelijk rijbaan, hierdoor worden de verdrijvingribbels veel vaker geraakt door van baan wisselende auto’s en dat geeft een berg herrie.
Vanmorgen een half uurtje later gestart, kan ook gemakkelijk, want we moeten niet zo ver en we krijgen ook nog een uur extra zodra we Arizona in rijden.
We draaien de I-15 zuid weer op en zien dat de bebouwing van St. George ondertussen de grens met Arizona tot op een kleine mijl genaderd is.
Via de Arizona Strip waar de maagd maar een klein stroompje is komen we Nevada binnen.
Het Arizona gedeelte van de I-15 is voor en deel opnieuw geasfalteerd, zeg maar vanaf de grens met Nevada tot het begin van de Arizona Strip waar men de canyon ingaat.
Zowel de noord als zuid baan is aangepakt, voor de zuid baan moet nog een deel van de belijning aangebracht worden voor de noord baan weet ik het niet maar de lange vertragingen waar de borden voor waarschuwen lijken mij verleden tijd te zijn.
Deze keer eens een hele rustige rit, we hebben op dit stuk van de I-15 al wat stormen moeten trotseren in het verleden.
We nemen de afrit naar de NV-169 en rijden via Overton het Lake Mead National Recreation Area binnen.
Waarom ze aan de noordkant een paar jaar terug tolhuisjes gezet hebben zijn we nog niet achter, want alleen het eerste jaar dat ze er stonden waren ze bemand daarna konden we altijd zo door rijden.
Als ik de afzetting rond die huisjes zo bekijk zijn ze permanent gesloten.
We rijden op het gemak de Northshore Road en spotten nog twee wildhorses, dat was waarschijnlijk het laatste wildlife voor deze reis.

Andere reizen zagen we hier ook vaak Bighorn Sheep.
Al het andere wildlife zat of in de schaduw, hoog in de bergen of onder de grond, niet onverstandig met deze temperaturen.
Het was rond 10:00am al 98F in Overton.
Onderweg een paar fotostops onder andere bij Redstone om toch nog een beetje het Valley of Fire gevoel te krijgen.

Daarvoor is het nu veel te heet, daar gaan we in november wel een trail lopen.
Het park uit en een paar mijl verder draaien we Boulder Hyway al op maar dan is het nog ruim zeven mijl naar onze bestemming.
Eerst even naar de Walmart, voor we de winkel ingaan start ik de generator en slinger de airco al vast aan zo kan die alvast beginnen met koelen het is hier maar 108F zeg maar 42C.
Bij de Walmart wat bestellingen voor het thuisfront gekocht en nog maar eens een pak van 24 flesjes water, die gaan er heel erg hard doorheen nu.
Vervolgens naar de overburen of te wel de Koa Sam’s Town Campground, een site voor drie nachten geboekt en daarbij gevraagd om een site waar de passagierskant ’s middags in de schaduw staat.
Aan die kant zit namelijk de koelkast en die heeft toch al moeite met die hoge temperaturen en als die kant dan ook nog een hele middag in zon staat kan hij het helemaal niet meer bijbenen.
Probeer altijd om die kant uit de felle zon te houden maar nu zeker, volgens de weersberichten wordt het eerder warmer dan koeler de komende dagen.
Gereden 150,4 mile.
Getankt: niet.
Campground: Koa Sam’s Town, kosten, $ 25,20 met 10% Koakorting, full hookup en wifi.