Week 3

Dag 15, zondag 14 juni
Nanaimo – Newcastle Island – Nanaimo

Na het gebruikelijke ochtend ritueel rijden we om 08:15am van de campground weg, we moeten maar en kleine zes kilometer maar X 2 maakt 12 en dan ook nog de trail op Newcastle Island wordt wat te veel om te lopen.
Het plan om langs de rand van het parkeerterrein te parkeren gaat niet lukken, als de camper met de achterwielen tegen de stoeprand staat steekt de neus nog zeker een meter over de weg.
We besluiten om dan toch maar op een gewone plek te gaan staan dan hebben we wel twee plekken nodig in de lengte maar het kan niet anders.
Schoenen aan spullen in de rugtas en om weg door Maffeo Sutton Park naar de ferryterminal wat aan de andere kant van dit parkje ligt.

We hebben de eerste ferry van 09:00am totaal aantal passagiers zeven, waaronder twee medewerkers van het park die aan hun dienst beginnen.
In tien minuten staan we aan de andere kant van Nanaimo Harbor op Newcastle Island en zoeken naar informatie, die is er helaas weer erg weinig de gebruikelijke kaart deze keer wel met wat afstanden er op en een paar panelen met wat geschiedenis.
Het was en is eigenlijk First Nation grondgebied en heet voor hen Saysutshun, zij runnen ook alle voorzieningen op het eiland zoals een restaurant en een campground, alleen voor tenten want voertuigen mogen niet op het eiland er zijn dan ook geen wegen, enige vervoermiddel wat beperkt en lang niet overal is toegestaan is de fiets.

Na de kaart bekeken te hebben besluiten we op rechtsom de trail die de buitenkant van het eiland volgt te doen zal bij elkaar zo’n tien kilometer zijn.
We volgen eerst een stukje beach wat ook hier weer voornamelijk rotsen zijn nu met laag water is het naast gelegen Protection Island maar een kleine honderd meter weg en lijkt op een plaats zelfs te voet bereikbaar wat de water diepte aangaat hoewel er wel een sterke stroming tussen de eilanden staat.

We volgen de Shoreline Trail en zien opeens een Bald Eagle op een rotsblok zitten aan de waterlijn.
Een paar kajakers wachten gelukkig net lang genoeg om te water te gaan zodat we een foto kunnen maken voor hij weg vliegt.

Bij Kanaka Bay zouden tide pools moten zijn maar we zien alleen een groot rotsplateau zonder waterpoelen.
We blijven de kustlijn volgen tot McKay Point daarna gaat de trail wat dieper het bos in.

Bij Giovando Lookout hebben we zicht op het punt waar de Strait of Georgia overgaat in Departure Bay, terwijl we deze laatste nu volgen zien we ook de ferry van Horseshoe Bay binnen komen daar gaan we morgen mee naar het vaste land.

Niet veel verder zie ik ineens een Deer tussen de bomen staan, die had ons natuurlijk al lang gezien,gehoord en geroken maar bleef lang genoeg staan voor een foto.

We stoppen bij Shaft Point voor de lunch met zicht op: Departure Bay, de ferryterminal, Midden Bay een geliefd kajak lunchstop punt en Newcastle Island Channel, dit is ook het smalste stukje water tussen het eiland en Nanaimo ik denk een kleine 150 meter.

Na de lunch volgen we de Channel Trail waar nog een paar felle klimmetjes inzitten, de Sandstone Quarry laten we links of in ons geval rechts liggen zag er van boven af niet uit als een extra stop met afdaling en klim waardig.
Op het eind van Bate Point lassen we een laatste rustpunt in en genieten er van het zonnetje, een paar Blue Heron’s die elkaar niet mogen en de een steeds de ander wegjaagt en in Mark Bay zwemt een Harbor Seal die aan koppeltje duiken doet en leuk gezicht.

We stappen op de ferry van 02:45pm en zijn net na 03:00pm bij de camper.
Die stond redelijk ingebouwd maar als er een auto weggaat en een ander daarom een vak naar voren gaat kan ik zonder problemen achteruit uitdraaien en rijden we in een streep naar de campground en gaan de benen omhoog.
En prachtige maar vermoeiende dag op een schitterend eiland.
Gereden: 12,3 kilometer.
Getankt: niet.
Campground: Living Forest Oceanside Campground, kosten $35,71 met 10% korting, full hookup en betaalde wifi mogelijk op de site of gratis in de familiyroom.

Dag 16, maandag 15 juni
Nanaimo – Whistler

We starten vandaag een half uur vroeger om zo voldoende tijd te hebben om bij de ferry te komen.
07:30am uit bed ontbijt en de ochtendklusjes en om 07:15am reden we van de campground richting ferry.
Niet zo moeilijk, want het is eenmaal op hwy 1 een rechte streep naar de terminal, waar we volgens de tijd op de ticket om 07:24am waren.
Enkeltje naar Horseshoe Bay kost voor camper van 31 ft met twee personen $ 157,65 net zo duur als de heenreis vanuit Tsawwassen.
We hebben de ferry van 08:30am en die is volgens de kaartjes dame ‘on time’ hij was zeker op tijd binnen en om 08:15am mochten we al aan boord.
Maar om een of andere reden vertrok hij toch tien minuten te laat, verwachte aankomsttijd 10:15am en dat klopte weer wel.
Geen wildlife gezien onderweg wel zien we dat het tegen het vaste land redelijk mistig is.

Eenmaal van boord zoeken we hwy 99 noord op en worden gelijk al flink naar boven gestuurd.
Tot aan Squamish volgt deze weg de baai en die ligt het hele stuk in de mist waar wij dan boven rijden.
Eerste stop is Shannon Falls Provincial Park waar we een trail van wel 300 meter moeten lopen naar het viewpoint van de 335 meter hoge waterval.
Als je het beekje aan de voet van deze waterval ziet denk je dat er bijna geen water overheen komt maar door de spreiding van het water over de rotsen is het toch een indrukwekkend stukje natuurschoon.

Volgende stop de Walmart in Squamish, die heeft helaas een zeer beperkte keus aan etenswaren en allemaal houdbaar spul, verse groente, fruit of brood is er helemaal niet, dat zullen we de komende dagen dus anders op moeten lossen.
Een stukje verder weer van de weg af voor een Dollarama en voor de lunch die laatste halen we bij de Subway, wat daar opvalt is dat die net als alles tot op heden een stuk duurder is dan in de USA.
We komen onze tweede waterval tegen in Brandywine Falls Provincial Park deze keer moeten we 500 meter lopen voor de zeventig meter hoge waterval, deze valt in een keer naar beneden zonder rosten te raken en daar komt wel flink wat water overheen.

We komen in Whistler en in de problemen, dat wil zeggen dat deze stad absoluut camper onvriendelijk is, het informationcentre is alleen te bereiken door in parkeergarages te parkeren en dat lukt niet met en camper, parkeerterreinen waar men grotere voertuigen kwijt kan liggen allemaal aan de buitenkant van de stad en campgrounds staan nergens aangegeven, terwijl de bermen volstaan met verwijzingen naar hotels en andere attracties.
We houden het dan ook voor gezien en rijden verder volgende stop is Pemberton waar we eerst een benzinepomp zoeken, want de camper krijgt wel erg veel dorst, de brandstof is op het vaste land trouwens duurder dan op Vancouver Island al vlug een cent of 4 tot 6.
Daarna bezoeken we het informatiecentre en vragen om campgrounds, er zit een Provincial Park in de buurt en voor campgrounds met hookup verwijzen ze ons naar Birken wat zo’n 35 kilometer verder ligt daar zitten twee resorts.
We rijden eerst een stukje terug over hwy 99 zuid om onze derde waterval te doen in Nairn Falls Porvincial Park, om bij deze waterval te komen moeten we 1,5 kilometer over en bospad en veel stenen en overstekende boomwortels , we doen dan ook de wandelschoenen maar aan.
Goede beslissing want het laatste stukje gaat over slickrock en dat loopt niet lekker op sandalen.
Een schitterende waterval die met veel geweld en lawaai door en nauwe kloof komt, de 1,5 kilometer zeker waard.

We gaan weer noord en in het plaatsje Mt. Curry rechtdoor richting Birken, net voor dit plaatsje komen we de twee campgrounds tegen, de eerste rijden we voorbij omdat de tweede aan het meer ligt.
Even zoeken waar de office is dat blijkt een klein gebouwtje wat gesloten en zo te zien ook leeg is, op advies van twee mensen die net een cabin betrekken melden we ons bij de naastgelegen woning.
Daar doen een zeer vage jongeman in kleding die al veertien dagen geen wasmachine gezien open en verkondigt dat een site $ 55,00 per nacht moet kosten, voor zo’n verlopen uitdragers bende, ik dacht het niet.
Op naar de andere campground die ziet er niet echt veel beter uit en de personen die in de office/winkel aan het schoonmaken zijn weten niet hoe of wat zijn alleen maar voor de schoonmaak.
En nu, terug richting Mt. Currie de daar dichtbij gelegen Provincial campground blijkt alleen voor tenten te zijn.
In de poi’s van garmin staan twee campgrounds bij Whistler en dat is maar 30 kilometer dus rijden we terug, als Garmin zegt dat we op de bestemming zijn staan we midden in de Upper Village tussen allerlei dure hotels maar geen campground te vinden.
We hadden vlak voor de afslag een bord gezien van een campground dus rijden we een stukje terug, weer flink zoeken wat de bebording is schaars en slecht aangegeven.
Uiteindelijk gevonden dan blijkt de office gesloten wegens een personeelsmeeting, er staat een bord bij de deur met daarop de vrije plekken we pakken een parkmap en markeren daar die plekken op en rijden een rondje om een plek uit te zoeken.
Camper op zijn plek en aansluiten en dan eerst eten koken, na het eten kijk ik op de washroom zonder code werkt, niet dus, vlakbij zitten een paar mensen buiten en vraag ik of ze mij aan de code voor washroom en wifi kunnen helpen, blijken het Nederlanders te zijn en ze geven mij beide codes, kunnen we douchen en op internet dat laatste weer met horten en stoten.
Gereden: 252,3 kilometer.
Getankt: Pemberton, 151,630 liter á $ 1,319
Campground: Riverside Resort, kosten $ 58,00 met full hookup

Dag 17, dinsdag 16 juni
Whistler – Kamloops

We doen het rustig aan vanmorgen toch zijn we weer om 08:15am klaar om te reizen nog wel even langs de office om te betalen dat blijkt met tax op $ 60,90 te komen net als alles in deze omgeving flink aan de prijs.
Gezien de route die men moet rijden van de plek naar de uitgang had er geen haan naar gekraaid als men zo weg zou rijden als men daar op uit zou zijn.
We rijden BC-99 weer noord en stoppen in Pemberton bij de Husky benzinepomp, Annie probeert naar haar ouders te bellen maar de verbinding is te zwak.
Ik ga naar binnen, omdat we propaangas nodig hebben helaas blijkt de pomp kapot en wordt pas in de loop van de dag gemaakt.
We rijden verder en als we in Mt. Currie afslaan, om de BC-99 te blijven volgen, staat daar een Black Bear in de berm.
Eer dat ik de camper aan de kant heb is hij de weg al overgestoken en ziet Annie nog net zijn achterwerk in de struiken verdwijnen helaas geen foto deze keer.
De BC-99 is op het stuk tussen Mt. Currie en Lillooet trouwens in zeer slechte conditie veel vorstschade en gaten en erg ongelijk, de maximum snelheid is veelal 60 k/u maar dat is zeker voor een camper te vaak te hard er zitten ook een aantal lange en steile klimmen in en wat naar boven gaat …… ook dat weer met veel SSSbochten.
Het is wel een schitterende route om te rijden met prachtige vergezichten op nog deels witte bergen.

Bij Duffey Lake maken we weer een fotostop daar waar hij overgaat in de Cayoosh Creek is hij minder diep en ligt van kant tot kant vol met boomstammen die door de ondiepte hier blijven liggen.
Zo te zien allemaal natuurlijk ontwortelde bomen en geen restant van houtkap.

De Cayoosh Creek volgen we tot hij bij Lillooet opgaat in de Seton River, de creek is lekker wild dus maken we nog een paar stops om hem te fotograferen.

De Seton River komt in Seton Lake Reservoir wat weer gebruikt wordt door BC Hydro voor stroom opwekking, er wordt wel aan de natuur gedacht, want er zijn verschillende vistrappen om de zalm gelegenheid te geven om stroomopwaarts naar hun paaigronden te komen.
In Lillooet waar we eigenlijk zouden overnachten gaan we op zoek naar een foodstore voor wat boodschappen, we hebben brood nodig maar ook hier alleen maar van dat Wonderbread wat 14 dagen vers blijft maar eigenlijk niet te pruimen is.
Verder richting Chase Creek dan maar dat hadden we gisteren al besloten.
Net buiten Lillooet komen we over de Fraser River en zien de Seton River daar in uitkomen, de Fraser River bevat flink wat water maar dat is niet helder maar bruinachtig.
De BC-99 is vanaf Lillooet naar de BC-97 wel een stuk beter en ook breder de snelheid mag dan ook weer naar 100 k/u.
We komen langs een groeve waar cement gewonnen wordt en daar springt er ineens een Deer over de omheining, zag haar al komen en was al aan het remmen maar gelukkig liep ze parallel mee, voordat ze achter de camper overstak.
De BC-97 gaan we zuid op richting Chase Creek, daar zoeken we weer naar het informatiecentre op maar die blijkt op dinsdag en woensdag gesloten dus geen informatie.

We hadden de hoop dat we in deze grotere plaats wel wat meer winkels zouden vinden maar dat valt tegen.
We gebruiken de lunch op het parkeerterrein van het informationcentre en ik kijk op garmin welke mogelijkheden er zijn om naar Clearwater te rijden, daar komt ook de route via Kamloops tevoorschijn en daar zit onder andere een Walmart dan is de keus snel gemaakt.
We gaan richting Kamloops en zullen daar ook overnachten, we volgen nu de Thomson River die in voor tegengestelde richting stroomt, als we een brug overgaan zien we een heel lang meer liggen dat is Kamloops Lake een natuurlijk meer of eigenlijk een verbreding van de Thomson River.

Met natuurlijk in en uitloop er zijn hier geen kunstwerken, dammen, die het waterniveau bepalen.
In Kamloops eerst boodschappen doen en dan naar het informationcentre daar doen ze alle moeite om ons te helpen, ook de vraag naar een gasstation die ook propaantanks kan vullen weet men te beantwoorden en de jongedame zoekt zelfs het telefoonnummer op en belt om bevestigt te krijgen dat men dat kan.
Veel gasstation verkopen propaangas maar dat zijn 10 liter flessen die men dan omruilt, wij hebben een ingebouwde propaantank die men moet vullen.
Het gasstation is zo gevonden dankzij de routebeschrijving van de jongedame het is zelfs een bedient station, ook de benzinetank wordt voor je gevuld, kost hier trouwens een stuk minder dan in Whistler.
Propaangas en benzinetank weer vol rijden we naar de campground, die was al voorzien voor een van de laatste dagen dus het adres hadden we al.
Het is 05:00pm als we daar aankomen en de office sluit om 04:00pm, net als gisteren staan de vrij plekken aangegeven alleen is men hier zo slim om de codes voor restroom, laundry en wifi op de parkmap te zetten.
Plek uitzoeken camper aansluiten en de airco aan het is ruim 30 graden hier, na het eten is de zon van onze plek af en wordt het aangenaam om buiten te zitten.
Gereden: 325,5 kilometer.
Getankt: Kamloops, 119,170 liter á $ 1,219
Campground: Kamloops RV Park, kosten $ 47,50 met full hookup en wifi.

Dag 18, woensdag 17 juni
Kamloops – Clearwater

De nacht is wat onrustig verlopen, hwy 1/BC97 gaat dicht langs de campground en kent veel vrachtverkeer ook ’s nachts.
Tel daarbij dat er naast deze weg ook nog een dubbelspoor van CNrail met hele lange vrachttreinen en waarschijnlijk een fabriek dichtbij waar men bezig is om een serie wagons samen te stellen tot een trein en je krijgt een idee hoe dat klinkt.
Stonden we ook nog op de eerste rij met de slaapkamer richting al dat lawaai.
Om 08:15am zijn we weer reisklaar en stoppen even bij de office om te betalen voor afgelopen nacht dat had ook middels een formulier gekund maar om nou al mijn creditkaart gegevens op een papier te zetten waarvan je niet weet wat er mee gebeurt vind ik net een beetje te link.
We rijden hwy 1 een stukje west terug en volgen zo de South Thompson River tot de afslag naar de BC-5 aka Yellowhead Hwy noord, die gaat richting Jasper maar zo ver gaan we vandaag nog niet.
We volgen nu de North Thompson River stroomopwaarts ook hier loopt trouwens een dubbelspoor met lange vrachttreinen en zien we een aantal passagiers wagons van de Rocky Mounteneers staan.
Een mooie weg door een prachtige valley, met eerst wat grove tuinbouw en landbouw en dan voornamelijk gras voor hooiwinning, wat paarden en koeien in de wei maar geen grote veeteeltbedrijven.
We passeren wat leuke plaatsjes voor we in Clearwater aankomen, dit is onze bestemming voor vandaag het is inmiddels 10:30am.
We gaan eerst naar het Visitorcentre voor de nodige informatie, de jongedame is verheugt als ik aangeef dat we hier 2 á 2,5 dag doorwillen brengen, veel mensen blijven schijnbaar maar een halve tot hele dag.
Als ik aangeef op Dutch Lake RV Park te willen staan bied ze aan om dat gelijk te reserveren en pakt de telefoon, we krijgen een papier mee met daarop de bevestiging en hoeven die allen maar af te geven bij aankomst op de campground.
Vervolgens geeft ze ons informatie over de wandelmogelijkheden in het park en waar we wel en vooral niet met de camper kunnen komen.
Zeer goede en uitgebreide informatie en ook nog eens helemaal gratis net als de toegang tot alle Provincial Parks in BC trouwens.
Of men commissie krijgt voor het reserveren van campgrounds en h(m)otels weet ik niet maar ze zijn daar hier wel erg toe bereid.
We rijden naar de campground en krijgen daar na het inleveren van de reservering en betaling van het stageld een mooie plek met zicht op het meer.
Camper op zijn plek en even aan de stroom voor de airco en alle was verzamelen en naar de laundry, daar zijn beide wasmachines net leeg wat goed uitkomt.
Meer machines staan er niet dus moet de persoon die na ons komt wachten tot we klaar zijn wat trouwens maar een half uurtje duurt, omsteken naar de droger en weer een half uurtje wachten om de was op te vouwen, de drogers blijken drie kwartier te draaien.
Terwijl we de was opvouwen komt er een dame om te wassen maar weet niet hou het werkt dus heeft Annie dat uitgelegd wat weer in het Nederlands kon, ook een tweede dame had uitleg nodig.
We zitten weer in een Nederlandse enclave, want je hoort rondom Nederlands praten, ook het echtpaar waar we in Whistler de restroom en wificode kregen staan hier weer.
Na de was eerst lunchtijd en dan Wells Gray Provincial Park in, als eerst naar Spahats Falls op 10,3 kilometer van het Visitorcentre.
Dat is een kleine wandeling van tien minuten naar het viewpoint, mooie waterval van 60 meter hoog en zit nog een kleine van 10 meter boven maar die is niet zichtbaar men ziet alleen de spray van het opspattende water.

Na een half uur gaan we verder naar de volgende waterval, Moul Falls op 21 kilometer van het visitorcentre daar zijn alle afstanden hier aan vastgemaakt.
Hier zullen we wat langer nodig hebben want het is een trail van vijf kilometer roundtrip die eerst door stuk bos gaat over een breed pad om de laatste kilometer die echt in het park ligt over een smal bospadje met veel rotsblokken en boomwortels gaat met veel op en neer stukken die soms best steil en glad zijn.

Het zicht op de waterval valt wat tegen omdat men er boven staat en het water alleen maar over de rand naar beneden ziet vallen.

Er is nog een pad naar de voet val deze waterval maar dat is zo steil dat we dat maar overslaan, naar beneden zou nog wel lukken maar naar boven gaat met de heupklachten van Annie een te groot risico worden.
Na ongeveer twee uur zijn we terug bij de camper beide redelijk lek geprikt, want het stikt hier van de muggen morgen eerst een fles DEET kopen voor we weer op stap gaan.
We rijden terug naar de campground die is inmiddels flink volgelopen, onze vroege aankomst en gelijk wassen heeft waarschijnlijk zijn vruchten we afgeworpen, want we zien regelmatig mensen richting laundry lopen met armen en tassen vol met was.
Nog even buiten gezeten tot de zon weg ging en de wind wat aantrok waardoor het minder aangenaam werd.
Rond etenstijd begint het wat te spetteren en later zelfs echt te regenen gelukkig was het vlees toen net gaar wat niet van iedereen die bij zijn bbq stond gezegd kon worden.
De weersvooruitzichten voor de komende dagen zijn niet erg gunstig er wordt regelmatig regen en weinig zon voorspelt hopelijk valt het mee, want we willen nog een paar trails doen in het park.
We horen ook hier weer regelmatig een trein toeteren maar zitten nu zo ver weg dat we hem niet horen rijden.
Gereden: 190,4 kilometer.
Getankt: niet
Campground: Dutch Lake Resort & RV Park, kosten $ 38,00 met full hookup en wifi.

Dag 19, donderdag 18 juni
Clearwater – Wells Gray Provincial Park – Clearwater

Hoe laat we van de campground wegreden ga ik vandaag niet vertellen, de trouwe lezers kunnen het wel raden.
Onze eerste stop is Buy-Low Foods dit is een supermarkt die hier in het shoppingcentre zit, het is op dit moment nog maar de enige winkel die er zit, een pharmacy opent binnenkort zijn deuren het is namelijk een splinternieuw shoppingcentre.
We willen OFF kopen beter bekent als Deet, dat vinden we met behulp van een medewerker al vlug, we zijn verbaast over de keus en de prijzen in deze winkel, alles ziet er zeer verzorgt uit met een grote keus aan verse groente en fruit en er zit ook een bakkerij en een slager in de winkel.
Morgenochtend voor we verder reizen zullen we hier nog stoppen voor wat verse producten,
Vervolgens draaien we de Clearwater Valley Road weer op en rijden richting Wells Gray Provincial Park, eerste stop het viewpoint bij Third Canyon hier komt een kleine maar mooie waterval naar beneden om zich in een boxcanyon te storten.
Een naam heeft deze waterval niet dus noemen we hem voor het gemak maar Third Canyon Falls.

We gaan weer verder en rijden na 35,8 kilometer het eigenlijke park in.
Op de eerste 35,8 kilometer staan nog verschillende woonhuizen boerderijen hotels en een golfbaan dus heeft men het park daar omheen gevormd.
We stoppen bij Dawson Falls een van de zes watervallen in de Murtle River tussen Murtle Lake en de samenkomst met de Clearwater River.
Een wandeling van tien minuten brengt ons bij twee viewpoints een boven de waterval en een stroomafwaarts die een mooi zicht op de hele waterval.

Hij is maar achttien meter hoog maar met een breedte van honderdenzeven meter is het toch een muur van water die op je afkomt.
Van bovenaf gezien heeft hij in het opstuivende water ook nog eens een mooie regenboog.
We rijden weer verder en komen over de one-lane bridge over de Murtle River, dit is de enige brug die over deze ruim zestig kilometer lange rivier gaat.
Gelijk over de brug stoppen we om vanaf de brug The Mushbowl te fotograferen dit is een flinke stroomversnelling.

We slaan af naar de bekendste waterval van het park Helmcken Falls.
Dat dit de trekpleister van het park kan men zien aan het parkeerterrein dat is een heel stuk groter dan alle andere, deze keer met net zoveel camperplekken als plekken voor personenauto’s.
Van het parkeerterrein naar het viewpoint is maar twee minuten lopen, daar zien we de Murtle River 141 meter naar beneden storten in een grote poel om daarna nog een kilometer verder te stromen voor hij de Clearwater River ontmoet.

Een schitterende waterval die tot een van mooiste van Canada wordt gerekend.
Na de nodige foto’s lopen we terug naar de camper en rijden terug naar de hoofdweg, die gaat een kleine honderd meter voorbij deze zijweg over in een dirt/gravelroad van 24 kilometer.
Net zo breed als het eerste stuk en het wegoppervlak in behandeld met en vloeistof die alles op zijn plaats houd ook het stof wat wel aangenaam is anders zie je weinig als er veel verkeer is en je hebt ook minder kans op schade door opspattende stenen.
Ondanks dat de jongedame in het Visitorcentre aangaf dat dit stuk weg in goede conditie is zonder wasbord stukken zit er toch veel wasbord en ander oneffenheden in vooral in de bochten en afdalingen, dit geeft weer een heleboel herrie in de camper en de kussens van de eethoek vallen naar beneden.
Onze volgende stop is de parking van de Ray Farm en Mineral Springs Trail, als we op de kaart bij het begin van de trail kijken worden we er door een persoon die net terug is van de trail gewaarschuwd dat er een beer op het pad zit tussen de Homestead en de Mineral Spring en dus dat stuk beter overslaan.
Het lijkt mij juist een reden om daar dan wel heen te gaan maar we zullen zien.
De Homestead in 1911 gebouwd door John Ray die daar samen met zijn vrouw Alice zijn familie groot bracht, na zijn dood in 1947 is de Homestead door zijn familie overgedragen aan het park mede omdat ze er geen bestaan op konden bouwen en het er door het naastgelegen Alice Lake stikte van de muggen, nog steeds trouwens.
Er is niet veel meer over van de gebouwen alleen het huis staat nog gedeeltelijk overeind de rest is al ingestort en wordt langzaam weer door de natuur over genomen er zal op den duur niets meer van te vinden zijn, omdat alles is opgebouwd met hout en modder.

Doordat John Day hier zijn Homestead heeft gebouwd en het omliggende gebied open heeft gemaakt om te beboeren is er een uniek stukje natuur ontstaan met planten die nergens anders in het dichtbeboste gebied voorkomen.
We passeren de Homestead en gaan richting Mineral Spring, het begint wat te spetteren en dat wordt regen en wel zoveel dat we de regencape tevoorschijn halen, zal je zien als je die net aan hebt dat het droog wordt.
We komen in het deel waar de beer gespot is dus letten we extra op want je wilt hem niet gelijk na een bocht tegenkomen, we vinden op heel de trail wel tien hopen berensh.. waaronder een die nog bijna dampte maar diegene die deze afvalstoffen had achtergelaten zijn we niet tegen gekomen.
Van bovenaf worden we niet meer nat maar van onderaf wel het pad is net twee voeten breed en door het buitje van even daarvoor hangen de planten over het pad.
We bereiken Mineral Spring dat is bron die in de loop de tijd een kleine cone heeft gevormd waar het water uit borrelt, als men in Yellowstone is geweest niet echt bijzonder maar voor dit gebied wel uniek.

We gaan verder door het bos op een steeds smaller wordend pad maar het is het enige pad dus moeten we goed zitten, wat later komen dan ook weer bordjes tegen die naar Alice Lake en de Homestead verwijzen en zo komen we weer bij de camper uit.

Tijd voor de lunch en daarna naar het eind van de weg bij de Boat Launch, aan het water kunnen we niet komen zonder een steile afdaling te doen met een camper niet verstandig en te voet niet mogelijk door fysieke beperkingen.
Ook bij de campground en picknick plaats zien we geen mogelijkheid en bewegwijzering is niet te vinden.
Wat we hier nog wel meepakken zijn twee vrouwtjes Deer die we kort na elkaar tegen komen.

We rijden op het gemak terug en maken een laatste stop bij Bailey’s Chute, een enorme stroomversnelling in de Clearwater River, machtig mooi stukje watergeweld wat hier met donderend geraas voorbij trekt.

In augustus, september en oktober moet je hier zijn om beren te spotten die komen dan naar de River om te vissen in die periode vind de zalmtrek plaats wat een heleboel dieren trekt die wel een visje lusten zo tegen de winter.
Men kan de wandeling naar het view plateau uitbreiden met een loop rond West Lake maar we weten ondertussen dat al deze wandeling alleen maar door dicht bos gaan met af en toe een doorkijkje naar het meer dus bedanken we voor deze 4 kilometer lange boswandeling.
We vinden het mooi voor vandaag en gaan richting campground.
Net voor we het parkgedeelte van de weg verlaten komt er ineens een vrouwtjes Moose uit het bos met er achter een baby Moose, jammer dat er net een camper voor ons zat maar het lukt Annie nog net om een foto te maken.

Rond 04:30pm zijn we weer terug op de campground.
Wells Gray Provincial Park hebben we wel gezien, morgen gaan we richting Jasper, daarmee komen we een dag voor te lopen op de planning maar die krijgen we vast wel ergens ingevuld.
Gereden: 150 kilometer.
Getankt: niet
Campground: Dutch Lake Resort & RV Park, kosten $ 38,00 met full hookup en wifi.

Dag 20, vrijdag 19 juni
Clearwater -Jasper

Vanmorgen regende het, dat was in de loop van de nacht al begonnen.
Niet erg hard waardoor alle buiten werkjes zonder jas gedaan konden worden, we zijn laat als we om 08:20am van de campground wegrijden.
Eerste stop Buy-Low Food voor vers brood en fruit ook vinden we er een paar mooie stukje beef, iets wat we nog niet tegen gekomen zijn er wordt wel beef verkocht maar dat zijn of erg grote stukken of het ziet er niet uit.
We gaan BC-5 noord weer op en nu begint het echt te regenen, de hemel wordt steeds lager als de wolken tussen de bergen zakken.
Wat we gezien hebben wijst op een mooie route maar door een gordijn van water wolkenflarden en opspattend water van tegemoet komende vrachtwagens is het zicht beperkt.
Niet echt prettig om te rijden dus de snelheid wat aangepast.
Door de regen zijn de beekjes wel een stuk actiever maar helaas geen stopmogelijkheden en door de regen is fotograferen bijna onmogelijk, Annie doet een paar pogingen door het voorraam en zijraam hopelijk zitten er wat bruikbare tussen.

In Blue River maken we een tankstop, het regent pijpenstelen maar er is een overkapping dus stap ik in korte broek en t-shirt uit om te tanken.
Helemaal fout natuurlijk, want door de harde wind regent het onder de overkapping net zo hard als er buiten wat betekent dat ik flink nat word vooral omdat men hier de handel vast moet houden er zit geen vastzet mogelijkheid op.
Vlug de kachel wat hoger als we weer gaan rijden om warm en droog te worden.
Bij Téte Jaune Cache gaat de BC-5 over in de BC-16 deze gaan we oost op de regen wordt wat minder en af en toe zien we een stukje blauwe lucht.
Bij Mount Robson maken we een korte fotostop, omdat die berg en een deel van Robson Glacier zichtbaar zijn wel met nog wat wolkenflarden er voor maar vooruit.

Ondertussen volgen we de Fraser River en rijden langs en een stukje door Moose Lake, de weg ligt hier gedeeltelijk over een dam.
Na Yellowhead Lake rijden we Alberta binnen en verspelen daarmee gelijk een uur.
Even later komen we bij de park entree van Jasper National Park, de dame vraagt hoe lang we in Jasper blijven, het kost bijna $ 20,00 per dag waar men in Amerika toegang voor zeven dagen krijgt met en ticket.
We zullen naast Jasper ook Banff, Yoho, Glacier, Kootenay en Mount Revelstoke National Park bezoeken en komen zo op een dag of zeven waardoor het goedkoper is om een jaarkaart te kopen.
Daar ben je dan wel $ 136,40 voor kwijt, zoals al vaker gezegd Canada is in alles veel duurder dan Amerika.
We rijden verder en gaan het plaatsje Jasper in op zoek naar een informationcentre wat we na enig zoeken vinden, camper parkeren en terug lopen naar dat centre.

Men heeft er dus alleen informatie over Jasper National Park, als we naar mogelijke private campgrounds vragen wordt er wat vaag gedaan over plaatsen op zeker een uur rijden.
We nemen wat parkinformatie mee en rijden naar Whistlers campground net ten zuiden van Jasper, daar zijn alle electraplekken al vol en verwijst men ons naar Wapiti campground een kleine kilometer verder.
Daar zijn nog wel electraplekken vrij weliswaar op een overloop terrein maar het is maar om te slapen.
Het is ondertussen mede door het uur tijdverschil wel erg laat voor de lunch maar we eten eerst even.
Dan gaan we op zoek naar de registrationbooth en dan blijkt dat we via een verkeerde weg de campground opgereden waren, er stond een hek open wat niet had gemogen dat was men ondertussen aan het sluiten.
We krijgen ons al uitgezochte plekje en zetten de camper op zijn plek.
Even ontspannen na deze door het weer vermoeiende rit.
Na het eten doen we een rondje en komen een vrouwtjes Elk tegen.

Later op de avond ziet Annie verschillende mensen naar een bepaalt punt kijken en ziet nog net een Elk in het bos verdwijnen, rond tien uur is het weer raak en nu lopen er vier vrouwtje Elk op het veld.

Al wel wat donker maar we maken toch nog wat foto’s.
Inmiddels is het 11:00pm en nog steeds niet donker dat uur tijdverschil is goed merkbaar.
Gereden: 333 kilometer.
Getankt: Blue River, 126,309 á $ 1,229
Campground: Wapiti campground in Jasper NP, kosten $ 32,30 met stroom, restroom met douche, dumpstation aanwezig.

Dag 21, zaterdag 20 juni
Jasper – David Thompson Corridor

Het is net 08:00am als we van de campground wegrijden, zodra we voorbij de uitgang zijn en parallel aan de AB-93 rijden zien we ons eerste wildlife al lopen.
In de berm van de AB-93 lopen zes Elk vrouwtjes en langs de weg waar wij op rijden loopt nummer zeven.
Even wachten tot een tourbus verder wil rijden, de mensen die daar in zitten mogen foto’s maken door donker getinte ramen lijkt mij mooie foto’s geven.
De Elk dames zijn veel belangstelling in hun ontbijt wel gewend, want ondanks al de stoppende en weer optrekkende auto’s grazen ze rustig verder.

We gaan eerst een stukje terug richting Jasper dat doen we via de AB-93A een stukje oude weg die ook uitkomt op de AB-16 deze volgen we een stukje oost om dan de Maligne Road op te draaien.
Daar spotten we al vlug een vrouwtje Deer en even later een vrouwtje en een mannetje.
We stoppen bij een viewpoint voor een paar foto’s en vervolgens op het parkeerterrein van First Bridge over de Maligne Canyon, daar is het erg druk dus besluiten we door te rijden tot het eind van de weg.

Niet veel later is het prijs, een mooie zwarte beer loopt op zijn/haar gemak in de berm te eten.
Ze lijken wel tam, want tussen ons en de beer zit maar drie tot vijf meter, we hoeven de camper niet eens uit en ook een telelens is hier niet nodig.
We schieten dan ook heel wat foto’s voordat de beer het genoeg vindt en het bos in gaat.

De Maligne Road kent een maximum snelheid van zestig kilometer en is heerlijk rustig waardoor we op het gemak verder kunnen rijden wat de kans op wildlife spotten natuurlijk vergroot.
We komen bij Medicine Lake, dit meer heeft heel lang een geheim gehad het liep op onverklaarbare wijze leeg.
Uiteindelijk kwam men er achter dat dit meer een aantal ondergrondse uitgangen had door een ondergrondse rivier, deze uitgangen heeft men zoveel mogelijk gedicht met rotsblokken en in het verleden zelfs met zandzakken en matrassen.
Op dit moment heeft het een redelijk stabiel waterpeil.
Als we op een viewpoint, aan het begin van het meer staan, zien we wat bewegen in het gras eerst een eekhoorn maar even later ook een Pica, deze is ijverig bezig om zijn wintervoorraad aan gras te drogen en als hooi binnen te halen.
Het diertje is watervlug maar we hebben al vlug door dat hij een bepaalde rotsblok als uitzichtpunt gebruikt dan is het een kwestie van daar opletten en je krijgt de mogelijkheid voor foto’s.

Als we weer verder rijden ziet Annie een Bald Eagle landen in een boomtop op een eilandje vlak bij de kant.
Wij rijden langs Medicine Lake en dan zie ik ineens wat op de weg lopen, een vrouwtjes Big Horn Sheep, een wordt twee en ineens zijn het er zes met daarbij ook nog drie jonkies.
Als we stoppen voor een foto komen de dieren gewoon naar ons toe wandelen hoezo schuw en auto achter ons wil voorbij rijden maar bedenkt zich als hij de dieren op de weg ziet lopen.
De dieren lopen gewoon tussen alle auto’s door of er niets aan de hand is.

We gaan weer verder en laten Medicine Lake achter ons en volgen de Maligne River, en komen wat we van Yellowstone kennen als een Bearjam tegen.
Beer nummer twee helaas verdween die net het bos in, Annie zag nog net een achterwerk, maar voordat ik om de camper heen gelopen was zat hij al in het bos.
Niet veel later komen we nummer drie tegen deze loopt weer in de berm te eten en gaat dan wat naar beneden om langs de rivieroever verder te eten, we stappen uit en lopen met de beer mee, ook nu is de afstand niet meer dan een meter of zes tussen mens en beer, de parkrangers in Yellowstone zouden een hartverzakking krijgen bij zo’n korte afstand, maar hier is in geen velden of wegen een parkranger te zien.
We hebben weer heel wat foto’s gemaakt voor we verder rijden.

Op het eind van de weg ligt Malinge Lake een meer van wel 15 kilometer lang, er is een groot parkeerterrein, een lodge, een Boat launch en men kan er met een rondvaartboot over het meer.
Redelijk commercieel allemaal maar dat schijn hier normaal te zijn, want binnen het park liggen ook verschillende hotels en hostels.
Na wat rondkijken bij het meer aanvaarden we de terugweg.

Bij Medicine Lake komen we weer Big Horn Sheep tegen deze keer vier dames met twee jonkies, de dames liepen tussen de weg en het meer van de rotsen te knabbelen dat zal wel om mineralen gaan waar ze in hun winter dieet gebrek aan hebben.
De twee kleintjes lagen op het gemak tussen de dames in dit alles op een á twee meter afstand men had ze zo aan kunnen raken.

We rijden weer verder maar spotten helaas geen wildlife meer het loopt al tegen 12:00pm en dan is het meeste wild meer in de bossen verdwijnen.
Nog een fotostop bij Fifth Bridge over Maligne Canyon en we zijn weer terug op de AB-16 daar komt ineens en Coyote uit de berm maar omdat dit een doorgaande weg is kan je daar niet zomaar in de ankers waardoor een foto maken niet lukt.
We draaien Jasper in om te tanken en gaan daarna de AB-93 aka Icefield Parkway zuid op, bij het viewpoint van onder andere Mount Edith Cavell maken we een lunchstop.
Via verschillende viewpoints voor foto’s van de omgeving komen we bij Athabasca Falls, de rivier met die naam volgen we al vanuit Jasper.
Mooie waterval waar we een half uur rond kijken.

De volgende waterval na weer en aantal andere viewpoints is Sunwapta Falls in de Sunwapta River net voor deze in de Athabasca River uitkomt.

De volgende stops laten steeds wittere bergtoppen zien ook Tangle Creek Falls is erg mooi en vanaf de weg te fotograferen.

Net voor Icefield Centre heeft men net zo’n gedrocht gemaakt als bij Grand Canyon West een glazen skywalk, hij is spiksplinternieuw, want er staan nog bouwhekken rond.
Icefield Centre slaan we over mogelijk niet slim, want we komen nu in Banff National Park, omdat de twee parken in elkaar overgaan is er geen tolhuisje en dus ook geen informatie over Banff NP.
Hierdoor hebben we ook geen idee hoever we nog moeten tot de AB-11 waar onze campground aan ligt.

Nog een stop bij Bridelveil Falls die we maar gedeeltelijk kunnen zien door de bomen en dan weer verder.

Het is nog een flink stuk voor we de afslag naar de AB-11 krijgen daarna is de campground snel gevonden wel is het inmiddels 06:00pm voor we daar een plekje hebben.
Over Jasper National Park, de informatie die men krijgt is aan de magere kant ook de parkmap in het blaadje is erg summier lang niet alle mooie viewpoint worden aangegeven en ook afstanden ontbreken vaak, over de trails staat behalve een overzichtskaart weinig vermeld over afstanden of moeilijkheid.
De Icefield Parkway is in slechte conditie voor campers in ieder geval veel scheuren en oneffenheden waardoor er veel lawaai en gebobber is en men mag er 90 kilometer per uur wat naar ons idee voor een weg binnen het park te hard is, de 60 k/u van de Maligne Road zou beter zijn.
Gereden: 273,9 kilometer.
Getankt: Jasper, 91,619 á $ 1,199
Campground: Kootenay Plains Provincial Recreation Area, kosten $ 27,00 met een kruiwagen stookhout per dag, verder alleen pittoilet.