Week 4

Dag 22 ,woensdag 20 juni
Kodachrome Basis – Mossy Cave (Bryce) – Cedar Breaks NM – Zion NP.

Na twee dagen door het Grand Staircase-Escalante NM te hebben rondgekeken gaan we vandaag weer verder.
Grand Staircase-Escalante is een National Monument wat onder de BLM valt in plaats van de NPS waar de meeste NP’s en NM’s onder vallen.

Vanmorgen is onze eerste stop het BLM visitorcenter in Cannonville waar we wat meer informatie over Mossy Cave hopen te vinden, veel is er niet maar het krantje van Bryce Canyon NP ligt er wel en de dame achter de balie weet er gelukkig ook iets vanaf.
Drie mile voorbij Tropic is een turnout voor de cave en de nabij gelegen waterval, een korte wandeling die gedeeltelijk omhoog gaat brengt ons links bij de cave en rechts bij de waterval.

Beide zijn een bezoekje waard, na en klein uurtje rijden we in colonne verder, de ingang naar Bryce Canyon NP laten we (letterlijk) links liggen.
In Red Canyon maken we nog een korte fotostop waarbij zowel Marjan en Jan als wij tot de conclusie komen dat dit gebied voor een van de volgende reizen wel wat meer aandacht en langer verblijf verdient.

De UT-12 gaat over in de US-989 die we noord volgen tot Panguitch waar we de UT-143 west opgaan hier gaan we weer flink naar boven tot boven 10.000 feet.
Dit is een bosrijk gebied met een aantal hoog gelegen weide gebieden en een mooi groot meer, Panguitch Lake waar zo te zien veel recreatie op en rond is.

Op de junction met de UT-148 gaan we links en rijden door Cedar Breaks NM waar we stoppen bij de verschillende viewpoints.
Het weer is mooi dus kunnen we het nu eens rustig bekijken en ook alles, vorig jaar waren we hier tijdens onweer en hebben we alleen vlug wat foto’s gemaakt ook waren toen een aantal viewpoints gesloten in verband met dat onweer.

De UT-14 zuid brengt ons in Cedar City waar we de voorraden weer aan kunnen vullen.
Ook hebben we hier weer eens een netwerk voor de telefoon zodat er een paar SMS berichten richting thuisfront kunnen.
Van hieruit rijden Marjan en Jan vooruit richting Zion NP, omdat wij met de camper niet zo hard rijden op de interstate, zij zullen kijken of ze voor ons ook een plekje vast kunnen leggen.
Via de I-15 zuid, Ut-17 zuid en UT-9 oost rijden we naar Zion NP.
Bij de ingang staat dat de Watchman campground vol is, naar de campground gereden en gevraagd of er een plek voor ons is besproken hier weet men van niets maar hij heeft wel een plek voor de camper.
Marjan en Jan kunnen we zo vlug niet vinden dus nemen we de gok maar en nemen de plek.
Tegen half zes besluiten we om richting Springdale te rijden waar Esther en Bas (ess van het allesamerikaforum) in het Best Western Hotel verblijven en daar hebben we om zes uur afgesproken.
Als we de campground afrijden komt Jan net aanrijden, hij rijdt voor ons uit naar de South Campground waar zij een plekje hebben, Esther en Bas zijn daar ook.
Het blijkt dat we Marjan net gemist hebben bij de ingang, omdat volgens de borden Watchman vol was voor campers waren Marjan en Jan naar de South Campground gereden en hadden daar een plekje vast gelegd, ook voor ons was daar nog wel een plek maar omdat we op de Watchman al betaald hadden en daar ook stroom hebben blijven we daar staan.
Na wat ervaringen uitwisselen wordt het tijd om te gaan eten, omdat er in Springdale niet zoveel parkeerplekken zijn voor een grote camper zetten we die eerst weer op zijn plaats en rijden we met Esther en Bas naar Springdale met Marjan en Jan er achteraan.
In Springdale een lekkere en gezellige maaltijd genoten en daarna door Esther en Bas terug gebracht naar de camper.
Voor morgen hebben we en afspraak om negen uur bij het visitorcenter waar we met zijn zessen de shuttlebus pakken naar de Temple of Sinawava waarna we een stuk van de Narrows willen gaan lopen, het water in de Virgin River is zodanig dat men de Narrows in kan/mag.
Vandaag gereden: 187 mile.
Campground: Watchman Campground binnen Zion NP met elektra hook-up voor camper, verder alleen restrooms. Campground ziet er wat verwaarloost uit wat veroorzaakt word door de enorme drukte.
Kosten cg: $ 18,00 met elektra hook-up. Tent plaats $ 16,00 en een River-site plek kost $ 20,00.

Dag 23, donderdag 21 juni
Zion NP – St.George.

Na het ontbijt naar de parking van het visitorcenter gereden, daar waren we al om 8:30.
Esther en Bas stonden er al en even later kwamen ook Marjan en Jan aanrijden.
De shuttlebus van even voor negen uur genomen, die zal ons naar het eind van Zion Canyon brengen waar we via de Riversitewalk naar het begin van de Narrows zullen lopen.
Dit is een wandeling van 1 mile over een betonpad wat (met wat hulp voor de heuveltjes) ook voor rolstoelgebruikers geschikt is.
Aan het eind van de Riversitewalk eerst nog even tijd genomen om een eekhoorn te fotograferen die op het gemak van een appel zat te eten die hij bij een dame uit haar rugtas had gepikt, terwijl zij een vogel stond te fotograferen, volgens de dame zat haar rugtas dicht dus ritsen hebben ze ook al geen problemen mee.

De waterschoenen aan ($ 5,00 bij de Wal*mart) en de rivier in.

Het is (net als in de rest van het park) erg druk hier, niet alleen wandelaars voor de Riversitewalk maar veel mensen gaan ook de Narrows in.
Het water staat dan ook niet hoog ( voor mij nergens hoger dan half verwegen het bovenbeen dus de korte broek blijft droog) ook de stroming is niet echt sterk zodat de (meeste) mensen op de been kunnen blijven.
De eerste stappen zijn erg koud maar al vlug zijn we aan de temperatuur gewend en wordt het een hele leuke en met zijn zessen ook gezellige hike.

Als we bijna op het (voor ons) eindpunt zijn is er een groep mannen aan het filmen, het blijkt dat ze aan een promotie film voor Utah bezig zijn.
Esther en Bas word gevraagd of zij even willen figureren door naast elkaar op een grote rotsblok die daar in de rivier ligt te gaan zitten.
Hopelijk zijn de opname zodanig mooi dat ze er niet uitgeknipt worden.
Op ons eindpunt (daar waar er een zijriviertje in de Virgin River komt) op het gemak even wat gegeten en daarna aan de terugweg begonnen.
Hierbij stond er al meer zon in de canyon maar omdat we geregeld het water in moesten werd het nooit echt warm.

Eenmaal terug op de Riversitewalk was het ondertussen enorm druk geworden zodat we bijna in file naar het beginpunt liepen.
Daar stonden genoeg shuttlebussen dus eerst 1 weg laten rijden zodat we een wat minder drukke bus hadden die echter op weg naar het visitorcenter steeds voller werd.
Bij het visitorcenter afscheid genomen van Esther en Bas die nu verder reizen naar Las Vegas, wij gaan verder naar St. George waar voor twee nachten een campground zoeken.
Eenmaal op de campground met zijn vieren nog even het zwembad ingedoken om wat af te koelen.
Vandaag gereden: 37 mile.
Campground: St. George, een campground met voornamelijk vaste bewoners en enkele trekker en tentplekken.
Kosten cg: met full hook-up $ 30,25, voor een tent (zonder voorzieningen) $ 15,00

Dag 24, vrijdag 22 juni
St. George – Little Finland en terug.

Vandaag gaan we proberen of we Little Finland (Nevada) kunnen vinden/bereiken.
De camper blijft vandaag op de campground (met de airco aan) daar kunnen we toch niets mee doen op de route.
We vertrekken op tijd omdat een deel van de rit over 4X4 roads zal gaan, die nemen wat meer tijd in beslag, verder beloofd het weer flink warm te worden.
De route gaat over de I-15 zuid door Arizona naar Nevada, eigenlijk winnen we een uur, maar omdat we terug keren naar dezelfde campground laten we onze horloges zo staan.
Eenmaal in Nevada nemen we de afslag naar de NV-170 die op een gegeven moment overgaat in dirtroad die nog goed te berijden is.
Bij een volgende afslag word de conditie van de weg al minder en op de duur komen we in stukken mul zand waar een 4X4 geen luxe is.
De wash die naar Little Finland loopt ziet er goed berijdbaar uit dus wagen we de kans, er is 1 slecht stukje maar ook dat gaat zonder problemen dus kunnen we de auto parkeren bij de palm die beschreven word is de diverse routes en waarboven Little Finland zich bevind.
Van beneden af zijn al een heleboel bijzondere steen formaties/vormen te zien.

Eerst maar even een boterham en dan op pad, omdat het ter hoogte van de eenzame palm een steile wand beklimming zou worden gaan we een stukje naar links daar kunnen we zo over een draad stappen en het gebied inlopen.
Eenmaal op de rotsen opent zich een walhalla voor fotografen, wat we nu zien is eigenlijk niet te beschrijven, vooral Marjan en ik staan aan het fotograferen.

Op de vraag van Marjan “wat moeten we eerst doen”kan ik eigenlijk alleen maar zeggen “terug naar een stad, daar een flink aantal gig aan schijfruimte kopen en hier een week bivakkeren”
Het ene na het andere vreemd of bijzonder gevormde stuk rots kom je tegen ben je er voorbij en draai je om dan zie je in dat zelfde stuk rots weer andere vormen.
Er zitten stukken rots/steen bij waar wel twintig verschillende foto’s van gemaakt kunnen worden.
Sommige zijn echte landschappen die veel weg hebben van de Grand Canyon of Canyonlands maar dan op Madurodam formaat.
Sommige stukken zijn zo dun dat ze bijna afbreken als je er naar kijkt, overal liggen stukken/stukje die in de loop der tijd zijn afgebroken door weer en wind en mogelijk mensen, dit is echt een gebied wat je op kousenvoeten moet betreden.
En dan zijn we er nu nog midden op de dag, ’s morgens of ’s avonds zal het er nog veel anders en mooier uitzien.

Nadat we een poos bezig zijn geweest zoeken we even wat schaduw om wat af te koelen en te drinken, daarna gaan we weer verder en dit herhaald zich een paar keer.

 

Uiteindelijk komen we op een plaats waar we weer af kunnen dalen en zoeken we de auto, die we inmiddels al voorbij zijn, weer op.
We hebben denk ik nog geen tiende deel van alle formaties gezien en nog geen honderdste deel gefotografeerd, we nemen dan ook met gemengde gevoelens afscheid van Little Finland.
Langer blijven is onder deze omstandigheden niet verstandig en zeker niet gezond, de temperatuur is 110 F en het hele plateau ligt in de volle zon.
De terug weg gaat een stuk vlugger omdat we nu niet meer hoeven te zoeken.
Hier komen we vast en zeker nog wel eens terug.
Eenmaal terug op de campground eerst even iets kouds drinken in een koele camper en dan het zwembad in voor een verfrissende duik.
Vandaag gereden: 0 mile (met de camper)
Campground: St. George, een campground met voornamelijk vaste bewoners en enkele trekker en tentplekken.
Kosten cg: met full hook-up $ 30,25, voor een tent (zonder voorzieningen) $ 15,00

Dag 25, zaterdag 23 juni
St. George – Snow Canyon SP – Valley of Fire SP.

Vanmorgen eerst gezamenlijk ontbijt daarna gaan wij verder, Marjan en Jan blijven hier nog 1 nacht en reizen morgen naar Las Vegas.
Wij gaan naar eerst naar Snow Canyon SP, een State Park net ten noorden van St. George.
Eerst nog even tanken, de zeer attente pomp bediende vraagt of ik de tank wil vol gooien, als ik dit bevestig geeft hij een pomp vrij zodat ik door kan tanken in plaats van na $ 50,00 opnieuw mijn creditkaart moet invoeren, zeer oplettend want de camper heeft een flinke dorst.
Door naar Snow Canyon SP, dit park is niet zo genoemd omdat er vaak sneeuw ligt (ligt er zelfs zelden) maar naar twee prominente pioniers Lorenzo en Erastus Snow, vroeger hete het Dixie Sate Park.
De toegangsprijs is $ 5,00 per voertuig.
Er loopt een vijf mile lange weg door van waaruit met 13 verschillende hikes kan maken van 0,5 tot 8 mile, van gemakkelijke wandeling tot zware hike.
Onder de hier levende dieren zitten 22 (zwaar) bedreigde soorten waaronder de desert tortoires (schildpad) en het Gila Monster.
We hebben er 1 korte hike gedaan en verder de verschillende viewpoints bezocht, we raken wat vermoeid door de verschillende zware hikes onder hoge temperaturen, en veel van de hikes hier gaan de mul zand.

Tegen de middag terug naar St. George daar nog wat boodschappen gedaan (het water en frisdrank is niet aan te slepen) en daarna via de I-15 zuid richting Nevada.
Nu gaat de klok wel een uur terug dus winnen we een uur, eenmaal in Nevada gaan we in Mesquite nog even van de weg af naar het visitorcenter, daar kan men gebruik maken van een Wifi hotspot dit kan gratis voor de duur van een half uur.
Even een mailtje naar het thuisfront en een aantal dagen van het reisverslag online zetten.
Weer verder over de I-15 en bij exit 93 naar de NV-169 via Overton naar Valley of Fire.
In Overton geeft de thermometer 108F, heet dus.
Gelijk doorgereden naar de campground voor een hike is het nu veel te warm.

Eenmaal op een plekje, de generator aan om de airco stroom te geven, als de zon ondergaat airco uit en ramen open niet dat het veel afkoelt maar het waait wel lekker door.
Vandaag gereden: 120 mile
Getankt: St. George 58,165 gallon á $ 3,199
Campground: in het park tent en RV plekken geen hook-up (komt wel, men is een nieuw stuk aan het aanleggen met zo te zien in ieder geval stroom en water aansluiting) restroom met showers (hebben wel een opknapbeurt nodig maar wel schoon)
Kosten cg: $ 14,00 Dry camping (geen voorzieningen)

Dag 26, zondag 24 juni: Valley of Fire – Las Vegas.

Bij het opstaan gaf de thermometer al 37C aan dus was de beslissing om het wat de wandelingen aangaat rustig aan te doen vlug genomen.
In plaats van nog een hike te doen en dan via de I-15 naar Las Vegas te rijden wordt veranderd in wat mooie viewpoints bezoeken en dan via de Northshore Drive (NV-167) door Lake Mead NRA naar Las Vegas te rijden.
Na een bezoek aan White Domes, Rainbow Vista en Mouse’s Tank viewpoint stoppen we nog even bij het visitorcenter wat inmiddels ook open is.

Men vind hier enorm veel informatie over het park en de omgeving (dit is een van de beste visitorcenters) buiten is er een korte wandeling waarbij men de planten uit het park kan bij elkaar kan bekijken. Jammer dat ze om het geheel wat aantrekkelijker te maken er ook een aantal cactussen tussen gezet hebben die in Zuid-Amerika (Bolivia en Argentinië) thuishoren maar dat zien waarschijnlijk alleen een kenner.
Bij de East Entrance stoppen we nog even voor wat foto’s van Elephant Rock deze hadden we vorige keer gemist omdat we de verkeerde trail opgelopen waren en niet genoeg water bij ons hadden, is nu wel gelukt.

aarna rijden we heel op het gemak over de Northshore Drive richting Henderson waar we de US-93/95 (Boulder Hyway) opdraaien daar ligt ook de campground aan maar dat is nog wel 14 mile over deze weg.
Voor de mensen die denken door de Northshore Drive te nemen veel van Lake Mead te zien, spaar je de moeite want je zien het meer maar op een paar plaatsen en dan ook nog van grote afstand.
Als je het meer van dichtbij wil zien moet je een van de afslagen die naar de verschillende Marina’s gaan nemen en die helemaal afrijden vaak wel een mile of vijf.
Op de campground ingeschreven voor drie nachten en ons plekje opgezocht en de camper neergezet en als eerste de stroomkabel aangesloten voor de airco.
Ons huisje is zo verhit dat we bijna een uur verder zijn voordat het (naar een aangename temperatuur) is afgekoeld.
Rond half vijf komen Marjan en Jan binnen stappen, zij hebben zich inmiddels in hun hotel geïnstalleerd.
Rond half zeven rijden we naar Sam’s Town Casino waar we aanschuiven voor het all you can eat buffet, kosten $ 9,99 per persoon.
Na onze buikjes te hebben gevuld (vooral het dessert buffet is heerlijk) rijden we naar Freemontstreet die stond vorig jaar al op de planning maar is toen niet doorgegaan.
Na daar zo’n twee uur te hebben rondgekeken in de vele winkels en natuurlijk van de lichtshow in het (halfronde) dak te hebben genoten zoeken we de auto weer op.

Marjan en Jan komen uit de Mountian Timezone en missen een uur dat laat zich aan het eind van (voor hun) vijf inspannende weken goed voelen.
Terug op de campground eerst even douchen en dan (redelijk) opgefrist naar bed.
Naast de campground wordt begonnen met een nieuw gebouw, omdat het zondag is wordt daar niet gewerkt, maar om 00:01am beginnen ze met een stuk of tien grote betonpomp kranen een vloer te storten dit is in de hele omgeving goed te horen, ondanks dat best goed geslapen.
Vandaag gereden: 78 mile.
Campground: Sam’s Town (Boulder Hwy) RV Park, mooie campground voor campers (ik geloof niet dat en in de omgeving van LV een campground is waar ook tenten op kunnen/mogen behalve Red Rock Canyon NCA maar die campground is ’s zomers gesloten in verband met de hoge temperatuur.
Kosten cg: met full hook-up $ 23,38 Met Goodsam korting Wifi tegen betaling.

Dag 27, maandag 25 juni
Las Vegas (shopping)

Vanmorgen eens lekker uitgeslapen het was al tegen 9:00 voor we uit bed kwamen, vroeg uit bed had niet veel zin omdat de winkel in Las Vegas Outlet toch pas om 10:00 uur open gaan.
We zijn eerst naar de Las Vegas Outlet aan de zuidkant van Las Vegas gereden, daar hebben we onder andere een paar nieuwe (lichtgewicht) hike schoenen voor mij gekocht de oude ging de zool op verschillende plaatsen los dus die werden te gevaarlijk om bergen mee te beklimmen.
Daarna een bezoekje aan Fry’s gebracht een van de grootste electrawinkels hier.
Via de I-15 buitenom de strip naar de noordkant van de stad om daar de Premium Outlet te bezoeken, daar hebben we ook de lunch gehaald bij de Japanner in de Food court.
Op het gemak terug naar de campground en daar even de douche ingedoken om ons op te frissen.
Rond 5:45 pm met de camper naar Mandalay Bay voor de voorstelling van Mamma Mia, daar aangekomen de camper op het parkeerterrein van het conventie center gezet en naar binnen om de kaartjes op te halen.

Daarvoor moet men naar een bepaalt loket natuurlijk dwars door het hele casino om er zeker van te zijn dat je het hele casino te zien krijgt staat er bij dat loket een bordje dat deze (tijdelijk) gesloten is en dat je aan een loket aan de andere kant van het casino moet zijn.
Mooi op tijd toch de kaartjes gekregen, tien minuten later ging de zaal open en kon iedereen zijn plaats innemen.
Enorm genoten van twee uur ABBA liedjes met een daar omheen gebouwd verhaal, het geheel is goed te volgen ook voor degene die niet zo goed de Engelse taal beheersen, ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat ook voor de schrijvers van het geheel het Engels niet hun moerstaal is.
Van de muziek wordt je warm maar van de airco steenkoud, deze blies net over het gedeelte waar wij zaten dus waren we blij dat er na een uur een kleine 15 minuten (plas)pauze was.
Al bij al een schitterende voorstelling.
Toen we naar buiten kwamen stonden Marjan en Jan ons op te wachten en zijn we met zijn vieren nog een klein uurtje op de strip wezen kijken.
Tegen half twaalf waren we terug bij de camper waarna we nog een 3 kwartier nodig hadden om weer op de campground te komen.
Vandaag gereden 56 mile, waarbij we de stad niet uitgeweest zijn.
Campground: Sam’s Town (Boulder Hwy) RV Park
Kosten cg: met full hook-up $ 23,38 Met Goodsam korting Wifi tegen betaling.

Dag 28, dinsdag 26 juni
Las Vegas (campground)

Vandaag wordt een beetje saaie dag, we staan weer tegen negen uur op en lopen na het ontbijt naar de andere kant van de weg.
Recht tegenover de uitgang van de campground ligt de (een van de) ingang van de Wal*mart hier doen we nog wat boodschappen die mee naar Nederland gaan.
Na de middag beginnen rustig we aan het opruimen van de camper en inpakken (gedeeltelijk) van de koffers.

Tegen het eind van de middag komen Marjan en Jan nog even langs om afscheid te nemen ook zij gaan vanavond koffers pakken want ze vliegen morgen ochtend terug naar Nederland.
Nadat wij ze hebben uitgezwaaid gaan we een poosje afkoelen in het zwembad, de spa hebben we niet gebruikt daar dreven te veel bladeren in van de bomen rond het zwembad die door de hitte een deel van hun blad laten vallen en de spa ligt net onder een van die bomen.
’s Avonds naar het casino gelopen en daar de winkeltjes bekeken en weer heerlijk gegeten.
Daarna de koffers verder ingepakt, morgen ochtend de laatste spullen er in en ons huisje schoonmaken voordat we het helaas moeten inleveren., waarna we nog een nacht in het Flamingo Hotel zullen verblijven en nog een middag (als het niet te heet is vandaag 112F) en avond voor de strip hebben.
Het is een heerlijke manier van reizen, met zo’n camper wil ik wel een jaar door dit prachtige land reizen.
Vandaag gereden: 0 mile
Campground: Sam’s Town (Boulder Hwy) RV Park
Kosten cg: met full hook-up $ 23,38 Met Goodsam korting Wifi tegen betaling.