Week 4

Dag 22, maandag 6 mei
Capitol Reef N.P. – Kanab UT

Na het opstaan spullen opruimen, slide’s inschuiven, levelers optrekken en rijden, we mogen hier pas om 08:00 de generator gebruiken dus rijden we naar een turn out en parkeren daar voor het ontbijt.
Het is zwaar bewolkt en als ik even later buiten loop voel ik wat spetters, als we weer gaan rijden is het een lichte regen geworden die af en toe ook weer ophoudt, we volgen de UT-24 west en in Torrey gaan we linksaf de “A Journey Through Time Byway” op aka de UT-12 west een van de mooiste scenic byway’s van Amerika, de weg begint meteen te klimmen en zal dat blijven doen tot ik dacht 9600 ft.
We zien een Yellow Bellied Marmot maar die heeft geen zin in fotograferende toeristen dus duikt hij een afwateringsbuis onder de weg in, wat verder zien we nog twee vrouwelijke Mule deers.
Eerste stop is de Larb Hollow Overlook waar er door de laaghangende bewolking minder te zien is dan bij mooi weer, ook is het er erg fris dus wordt er eerst een verkleedpartijtje georganiseerd.

We zien als we verder klimmen nog wat resten sneeuw in het bos liggen en dan kan je het al raden, de regen gaat over in sneeuw heel licht en geen grote hoeveelheden en de weg is warm genoeg om het gelijk te laten smelten, wel zien we op een aantal omgevallen bomen wat nieuwe sneeuw liggen.
Aan het begin van de klim zag ik dat de Aspen al nieuw blad had maar op deze hoogte is er nog geen knop te zien.
Een stuk naar beneden naar Boulder en gelijk weer omhoog naar het smalle stuk waar de weg over de top van de mesa loopt en plaatselijk letterlijk alleen maar de breedte van de weg heeft.

Op deze route wisselen de borden van Dixie National Forest en Grand Staircase-Escalante National Monument elkaar trouwens regelmatig af zo rij je door een stuk NF en even later weer door een stuk NM.
Het bekende Kiva Koffeehouse heeft nieuwe grotere borden langs de weg staan, zodat men het nu niet meer zo vlug voorbij rijdt, net ten westen van het Koffeehouse ligt een voor ons nieuwe hele mooie turnout.

De turnout net voorbij Old Sheffield road (naar de Moqui Marbles) is ook helemaal vernieuwd en is heel mooi geworden.
Allemaal punten met prachtige herinneringen aan voorgaande reizen net als de afslag naar Hole in the Rock Road waar we even later voorbij rijden.
Bij het BLM visitorcenter in Escalante is het enorm druk daar stonden we een paar jaar geleden vaak als enige op de parking om informatie te vragen, dit gebied wint zeer duidelijk aan populariteit bij de reizigers.
Iets wat ik ook al kon opmaken, uit verschillende reisverslagen van dit jaar, men is bijna nergens meer zonder een groep mensen, waar we een paar jaar geleden meestal niemand tegen kwamen als we een trail gingen lopen.
Het stuk tussen Escalante en Henrieville is en blijft een vreselijk saai stuk om te rijden, de weg wordt er trouwens ook niet beter op de camper schommelt als een schip in een storm.
Ook bij Mossy Cave (onderdeel van Bryce Canyon NP) staan veel auto’s, het parkeerterrein daar lijkt iedere keer groter te worden.
We maken een paar foto stops in Red Canyon en draaien daarna de US-89 zuid op richting Kanab.

We hebben de hele rit afwisselend wat regen en dan weer zon, op het laatste stuk naar Kanab krijgen we dan nog een flinke stortbui maar niet genoeg om watervalletjes van de bergwanden te krijgen.
Voor reizigers die binnenkort richting Kanab gaan men is bezig om de US-89 binnen de stadgrenzen van een nieuwe laag asfalt te voorzien vertragingen zijn mogelijk, wij hebben geluk want de vlaggenman draait net het bord van “STOP” naar “SLOW” dus we kunnen gelijk door.
Het idee was om even bij Dreamland Safari te stoppen om te vragen hoe laat men ons morgenochtend op kom halen op de campground maar midden in het roadwork met erg smalle rijbanen en een heleboel bebording hebben we waarschijnlijk hun locatie gemist.
Dan maar door naar de campground en vandaar uit even bellen.
De campground is vlug gevonden we waren hier al eerder in 2010, als ik op het kantoor goedemiddag zeg zegt de dame “You are Rob en Annie” en pakt een papier met de email wisseling die ik met Wim en Thea de Nederlandse eigenaren gehad heb, “ik kan het niet lezen” zegt ze maar dit is jullie reservering, klopt helemaal, ze schrijft ons verder in en geeft ons een site, als we daar naartoe rijden komt er een man die zegt maak op het einde een U-turn en kom dan terug dat is gemakkelijker om er in te komen, het is een back-in die niet zo veel ruimte heeft aan het begin door een grote boom.
Een man met ervaring, want zonder dat ik in de spiegels moet kijken loods hij mij zo in de goede positie.
Alles aangesloten en even terug naar het kantoor om te kijken of we Dreamland safari te pakken kunnen krijgen, maar daar is het waarschijnlijk druk want er komt een antwoordapparaat daar hebben we niets aan dus besluit ik even een email te sturen.
Terwijl ik die zit te typen komt er een echtpaar bij de camper die vragen gaan jullie morgen naar White Pocket met Dreamland, ja en Coyote Buttes South, wij ook we hebben net op hun kantoor geboekt en ze komen morgenochtend om 08:00am om ons op te halen, kijk dat probleem ook weer uit de wereld.
Zij waren vandaag met een andere tour mee geweest en dat was zo goed bevallen dat ze graag morgen WP en CBS wilden doen en hadden het geluk dat er nog twee permits voor CBS beschikbaar waren op het BLMkantoor, als ik het goed begreep zullen we morgen met zes personen deze tour maken.
Nog even over Fruita campground, de campground is helemaal opnieuw geasfalteerd en nu zijn ook de plekken geasfalteerd wat het voor campers erg gemakkelijk maakt want alle plekken zijn nu vlak.
De kosten zijn al jaren hetzelfde, we betaalden in 1999 $ 10,00 per nacht en dat is nog steeds zo.
Ik zag onderweg dat ook de campground in Red Canyon geasfalteerd is dat kon in het verleden wel eens een grote modderpoel zijn.
Morgen dus naar White Pocket en Coyote Buttes South, hopelijk hebben we dan beter weer als vandaag, de verwachting is mogelijk onweer en 40% kans op neerslag.
Gereden: 192 mijl.
Getankt: Niet
Campground: Kanab RV Corral, kosten $ 32,83 met 10% ANWB korting, full hookup en wifi.

Dag 23, dinsdag 7 mei
White Pocket & Coyote Buttes South

Vandaag gaan we dus naar Coyote Buttes South en White Pocket en laten ons rijden, we staan iets vroeger op om op het gemak te ontbijten en zoeken onze spullen bij elkaar.
Even voor 08:00am komt er een auto van Dreamland Safari de campground oprijden en die stop precies voor onze camper, hoe luxe wil je het hebben.
De man vraagt of wij de familie Wondergem zijn en komt dan met de gebruikelijke papieren die je moet tekenen dat zij van alle verantwoording verschoond blijven.
Ondertussen komt ook het Amerikaanse echtpaar aanlopen, Don onze gids voor vandaag zegt dat ook het derde koppel hier op de campground moet zijn en inderdaad komen er nog twee jonge mensen aanlopen, zij komen uit Engeland dus op deze trip is Europa in de meerderheid.
Na alle plichtplegingen stappen we in en gaan via de US-89 zuid richting Page, we nemen de afslag naar de Wire Pass/ House rock Road, die heeft pas een grader op bezoek gehad en ligt er prima bij.
Als we bij de trailhead naar “The Wave” komen maken we een stop, laatste restroom stop en Don laat gelijk een deel lucht uit de banden, we gaan weer verder en rijden Arizona binnen de weg wordt iets ruiger maar is nog steeds goed te rijden.
Bij de corral waar men het vee kan laden of lossen gaan we dan echt de bush in en gelijk is het afgelopen met mooi wegdek, hobbelen en bobbelen en veel diep los zand, de regen van gisteren is hier niet zo veel geweest als rond Kanab dus daar hebben we geen voordeel van. We moeten nog door een paar hekken en komen dan twee en half uur na vertrek bij het trailhead van Coyote Buttes South.
We mogen eerst wat uit de snackpot (Granola bar) pakken om onderweg wat te kunnen eten en dan moeten we per persoon minimaal twee flesjes water meenemen en kunnen we op weg.
We moeten gelijk flink aan de bak, de eerste halve mijl is heuvel op heuvel af door los zand dat loopt erg zwaar maar we komen allemaal veilig bij het begin van deze schitterende rotspartij en beginnen door het gebied te struinen.

Ron vraagt op een gegeven moment aan ons wat we er van vinden ten opzichte van The Wave dan blijkt dat wij de enige twee zijn die de wave bezocht hebben ook onze gids is er nog nooit geweest, ja hoe vergelijk je deze twee natuur fenomenen, de wave is een klein gebied wel kan je ook in de omgeving ook nog wat mooie dingen vinden maar CBS is veel groter en veel gevarieerder.
We komen bij een punt waar een aantal schitterende formaties in een dal staan, Don geeft aan dat we daar bij kunnen komen als we een steile afdaling door zeer diep los zand maken “moeten we zo ook weer naar boven dan” is de reactie van verschillende groepsleden maar dat moet niet naar boven kan grotendeels over zandsteen dus we gaan er voor.
Beneden eerst zand uit de schoenen halen voor diegene die daar last van heeft, gelukkig sluiten onze schoenen zo goed aan dat er geen zand in is gekomen.

Don laat een aantal pijlpunten zien die men hier kan vinden en wijst ons op een aantal dinosaurus pootafdrukken.
We klimmen weer uit het dal en gaan langzaam aan richting auto dus weer die halve mijl door los zand gelukkig nu meer dalen dan klimmen dus een stuk eenvoudiger.

Bij de auto wordt de zeer goed verzorgde lunch geserveerd en daarna gaan we op weg naar White Pocket, dat is toch weer een rit van bijna een uur.
Bij CBS stond trouwens maar een andere auto maar ik dacht dat er meer startpunten zijn, we zijn geen mens tegen gekomen tijdens onze voettocht door CBS.
Onderweg maakt Don nog een stop en laat ons een aantal Moqui Marbles zien als ik aangeeft dat daar een heel veld van te vinden is verder naar het oosten in Grand Staircase-Escalante NM wil hij weten waar, ook Yellow Rock kent hij niet wat het echtpaar uit Michigan doet opmerken dat wij veel meer weten en gezien hebben dan de meeste Amerikanen, een opmerking die we wel vaker horen als je het over bepaalde gebieden hebt met Amerikanen.
We zien White Pocket al van een heel eind liggen maar dan is het nog bijna een half uur rijden.
Als we bij WP komen staan er al twee auto’s en achter ons komt er nog een aanrijden, terwijl wij richting WP lopen komen er twee mannen uit het gebied waarvan een met drie honden.
In het gebied komen we nog een ouder echtpaar tegen die werkelijk levensgevaarlijke stunts uithalen om een foto te maken we hebben er verder maar niet opgelet want je wil er geen getuigen van zijn als een van de twee of beide naar beneden dondert tijdens zo’n actie, het is schijnbaar goed afgelopen want als we terug bij de auto komen zijn ze vertrokken.
De auto die na ons komt heeft drie mannen met redelijk professionele fotoapparatuur bij zich.
Ook hier verbazen we ons weer over de kleurenpracht “niet alleen wit” en schitterende formaties de fototoestellen maken dan ook overuren.

Hoe beschrijf je zo’n gebied dat kan eigenlijk niet je moet het visueel maken of nog beter zelf bezoeken.
We krijgen nog een kleine regen/hagelbui over ons heen maar kunnen gelukkig met zijn alle schuilen onder een overhangende rotspartij de bui duurt niet lang maar als we verder lopen zien we toch al verschillende pothole’s die zich gedeeltelijk vullen met water, volgens Don zijn die als de zon schijnt binnen twee uur weer verdampt.

Na een anderhalf uur gaan we terug naar de auto en beginnen aan de terugreis, het eerste stuk gaat via een andere weg waarbij we nog langs een boerderij komen die nog bewoond is, over in de bush wonen gesproken hier komt behalve dan de WP bezoekers echt geen mens.
Terug op de Wire Pass/House Rock Road gaan we weer oost en na een sanitaire stop bij de Wave trailhead komen we weer op het asfalt en rijden terug naar Kanab.
We zitten nog geen vijf minuten op het asfalt als de hemelsluizen zich echt openen, goede timing dus.
Rond 06:30pm zijn we terug op de campground en kunnen de benen omhoog na een werkelijk schitterende dag die zijn geld meer dan waard was.
We hebben met het weer enorm veel geluk gehad, bij CBS wat gespetter maar veel zon met mooie wolken en ook bij WP hebben behoorlijk wat zon gehad wat het fotograferen zo veel gemakkelijker en mooier maakt.
Gereden: 0 mijl.
Getankt: Niet
Campground: Kanab RV Corral, kosten $ 32,83 met 10% ANWB korting, full hookup en wifi.

Dag 24, woensdag 8 mei
Kanab UT – Valley of Fire State Park

We staan weer op de normale tijd op maar komen niet echt op gang en dus is het al 09:00am voor we van de campground wegrijden, gelukkig krijgen we vandaag een uur extra dus veel problemen zal het niet geven.
Van de campground gelijk de US-89A zuid op en even later rijden we Arizona binnen in Fredonia even getankt en dan de AZ-389 west op we passeren het Pipe Spring National Monument maar maken er geen stop we zijn er al eens geweest en we vonden het niet echt de moeite waart om daar nogmaals te stoppen.
Een stuk verder rijden we Utah terug binnen en verandert het wegnummer naar UT-59 aan het einde van deze weg stormen we Hurricane binnen, dat ligt in het dal en men komt middels een behoorlijk steile afdaling de stad binnen.
Door de stad en over de UT-9 west richting de I-15, buiten de stad zien we een vrij nieuwe Walmart en aangezien er bijna niets eetbaars meer in huis is leggen we daar even aan om de voorraden aan te vullen.
Vervolgens de I-15 zuid op richting Las Vegas, bij St. George gaan we even van de interstate af om de Mormonen tempel eens van wat dichterbij te zien, we zien hem altijd al van verre als we de I-15 noord of zuid volgen maar zijn er nog nooit naar toe gereden dus nu maar eens gedaan.
Het is een imposant spierwit bouwwerk, na wat foto’s gaan we weer verder.

Terug naar de I-15 zuid en een paar mijl verder rijden we Arizona weer binnen voor vijfentwintig mijl, hiervan is een mijl of vijftien altijd opletten vooral met een camper, men rijdt tussen hoge bergen waar gevaarlijke zijwinden tussendoor kunnen komen, vandaag gelukkig niet te sterke wind dus dat gaat goed, het wegdek is sinds de laatste keer dat we hier kwamen flink verbeterd wat wel zo aangenaam rijden is.
We rollen Nevada binnen en gaan bij Mesquite van de weg af om de lunch te gebruiken op de parking van een pompstation bij een casino.
Na de lunch nog een stukje interstate waar het inmiddels weer behoorlijk is gaan waaien, op dit stuk hebben we op een of andere manier altijd een flinke tegenwind.
Bij exit 93 verlaten we de I-15 en gaan de NV-169 zuid op via Logandale en Overton gaan we naar Valley of Fire State Park wat je wel ons favoriete State Park mag noemen.
We rijden het park binnen zonder te betalen en gaan in een keer door naar de campground, nemen daar een envelopje mee en zoeken een plek op het gedeelte met hookup, vullen het envelopje in en doen er de $$ in dit is inclusief de dagentree vandaar dat we bij het selfpaystation aan de ingang niet betaalt hebben.
We rijden de campground weer af en gaan eerst naar Atlatl Rock dat ligt naast de campground maar hebben we nog niet gezien, men kan er met een trap naar een aantal Petroglyph die halverwege een rots zitten, jammer dat er altijd dwazen zijn die hun eigen naam daar ook weer bij moeten krassen, men heeft de petroglyph’s nu beschermt met een aantal plasticplaten maar het leed is al geschiet en door die platen die natuurlijk ook weer bekrast zijn is een deel van de Petroglyph’s moeilijk te zien en fotograferen. Volgende stop is Arch Rock aan dezelfde weg, zoals de naam al aangeeft zit daar een (hele mooie) arch in een vrijstaande rots men kan er omheen lopen en ook van de achterkant is het een mooie arch.

  Hier vlak achter ligt trouwens nog een campground maar die heeft alleen een pittoilet en kleinere plekken dus meer geschikt voor tenten.
We rijden weer naar de oost-ingang in de hoop daar een parkmap te vinden bij het selfpaystation maar helaas niets geen informatiefolders daar die krijg je schijnbaar alleen bij de (bemande) west-ingang.
Volgende stop het visitorcenter, dat is sinds een paar jaar voornamelijk een informatiecenter met tentoonstelling, parkvideo en souvenirshop maar ook hier geen parkmap gelukkig weten we alles wel te vinden.
Als ik een deel van de tuin inloop om een mooie bloeiende Prickly Pear cactus te fotograferen schieten er een aantal Gambel Quils weg met een hele groep kleintjes niet groter dan een winterkoninkje maar zo vlug als water, heb een paar foto’s gemaakt maar of er ook een paar van die kleintjes opstaan is afwachten, ook een hummingbird die de bloemen van de Prickly Pear kwam bezoeken is veel te vlug.

We rijden terug naar de campground en gaan daar lekker buiten zitten, we zitten nog niet of er rennen al een paar White Tail Antelope Ground Squirrels rond onze voeten, die krijgen duidelijk wel eens wat te eten, want schuw kan je ze niet noemen, als ze doorhebben dat er niets te halen is verdwijnen ze naar de volgende site.

Tijdens het eten huppelt er een flinke Jackrabbit voorbij en even later een mini uitvoering maar dat kan ook een konijntje geweest zijn was te vlug verdwenen om dat vast te stellen.
Verder hebben we het gezelschap van een flinke hoeveelheid bijen die afkomen op het water wat uit de kranen lekt, er hangt een papier waar opstaat dat men last heeft van bijen op de campground en dus worden de campers gevraagd om te zorgen dat hun aansluitingen niet lekken maar dan mogen ze er eerst wel eens voor zorgen dat de kranen niet lekken.
Na het eten nog een poosje buiten gezeten tot de kleine vliegjes te vervelend werden en het wat fris werd.
Gereden: 198 mijl.
Getankt: Fredonia AZ, 27,405 gallon á $ 3,649
Campground: Valley of Fire SP, kosten $ 20,00 met water en elektra hookup, dumpstation aanwezig, het gedeelte zonder hookup kost $ 10,00, douche $ 0,25 voor 5 minuten. Hier komt nog wel $ 10,00 parkfee bij.

Dag 25, donderdag 9 mei
Valley of Fire SP – Lake Mead NRA

Vannacht heerlijk geslapen wat een beetje hogere temperatuur al niet kan doen, bij het opstaan is het licht bewolkt met af en toe wat zon, maar die laat in de loop van de dag steeds meer verstek gaan.
Iets voor 09:00am rijden we van de campground weg en rijden de NV-169 oost richting het visitorcenter daar gaan we aan voorbij en via Mousetank en Rainbow Vista richting White Dome, de doodlopende weg naar Fire Canyon is afgesloten in verband met asfalteringswerken hoewel het werk klaar lijkt te zijn want de middenstreep is al aangebracht.
Net voorbij deze zijweg kan ik mijn goede padvindersdaad voor vandaag weer verrichten, er loopt een Desert Tortoise op de weg, deze maar even in de berm gezet voordat er iemand met veel haast overheen bolt.

Daarna natuurlijk wel een paar foto’s van het dier gemaakt, dit is al de tweede keer dat we deze situatie tegen komen in 2005 liep er een op de weg in Mojave NP.
We rijden verder en zien op parkeerterrein nummer drie dat daar de route naar de Fire Wave is aangegeven, we rijden eerst even door naar White Dome aan het eind van de weg en maken daar een paar foto’s de trail gaan we niet lopen omdat we anders in tijdsnood komen.

Terug naar P3 en daar de wandelschoenen aangedaan, licht bewolkt met een licht briesje dus ideaal wandelweer, de route is wel heel anders als die we in december 2010 gelopen hebben, daar staan nu trouwens borden dat het gebied gesloten is voor natuurherstel, het pad is nog wel goed te zien.
De trail die men nu loopt is 0.6 mijl one-way dus 1.2 mijl totaal en hebben ze wat aantrekkelijk gemaakt, door hem langs een mooie rotsformatie en een stuk met groene steen te brengen, wel is hij wat zwaarder door een stuk los zand en wat klim en daal werkt.
Men komt nu bovenop de Fire Wave uit waar we hem in het verleden langs onderen benaderden, wel kan men naar beneden lopen, het is een behoorlijk populaire trail geworden, wij waren maar een paar minuten echt alleen bij de wave.

  Toen we er aankwamen was er een “beroeps” fotograaf bezig en die vond het nodig om heel zijn hebben en houden midden in het mooiste deel te zetten gelukkig was hij vlug vertrokken, wat je trouwens als beroepsfotograaf midden om de dag hier moet weet ik niet, want ondanks de bewolking was het toch zeker niet het ideale licht voor de ultieme foto.
Wij maken gewoon een flink aantal amateurfoto’s en zitten een poosje onderaan de wave te genieten van de omgeving.

We kregen het idee dat er een stuk van de waverots was afgebroken maar dat kunnen we pas bevestigen als we de foto’s van december 2010 er naast zetten.
In de anderhalf uur uit en thuis op deze trail zijn we toch wel een twintig personen tegen gekomen.
We rijden op het gemak terug en maken nog een aantal fotostops waarbij ik mijn kaartje vol maak dus de volgende stop is het visitorcenter om daar op het parkeerterrein de foto’s even naar de laptop te zetten en gelijk even de lunch te gebruiken.
Daarna langzaam het park uit aan de oostkant we komen dan gelijk in Lake Mead National Recreation Area waar sinds 2012 ook een betaalhuisje staat parkgeld $ 10,00 dat was in 2010 nog $ 5,00 maar ja alle wegen binnen het park zijn opnieuw geasfalteerd de laatste jaren ook die naar de Marina’s en het geld zal ergens vandaag moeten komen.

Waar er vroeger langs heel de Northshore Road bijna geen stopplaatsen waren komen we nu op de meeste mooie punten een ruime turnout tegen, het park is veel aantrekkelijker geworden.
We maken van verschillende van deze turnouts gebruik ook stoppen we even bij Rogers Springs, waar tegenwoordig ook een aantal picknick tafels met ramada staan, de bron die vierhonderd gallon per minuut geeft is een leuke onderbreking midden in de desert.

Bij Redstone is ook een grote parking met verschillende picknicktafels we stoppen er om de grillige rode rotsformaties te fotograferen.

Weer verder rijdend zien we een auto stilstaan midden op de weg, wat moet die dan, foto’s maken van een Bighhorn Sheep dus terwijl hij doorrijdt stoppen wij en zie ik er nog twee lopen wat verder van de weg af, drie in totaal dus.

Bij Las Vegas Bay houden we links aan en gaan de Lakeshore Drive op richting Boulder City, we slaan verschillende keren af naar een aantal viewpoints ook hier iedere keer weer volop picknick mogelijkheid en een pittoilet.

Het wordt wel steeds later dus besluiten we om naar de campground te rijden, terwijl we rondrijden om een plekje te zoeken komen we de camphost tegen dus even stoppen en vragen of hij een lege plek weet, ze waren zelf nog met hun ronde bezig dus had hij daar nog geen inzicht in maar hij had wel een oplossing voor ons, “rij maar achter ons aan” hij bracht ons naar een plek die gereserveerd was voor werkvolk die een deel van de campground aan het asfalteren waren maar die hadden daar de hele week nog geen gebruik van gemaakt, keurig geregeld zo.
Even doorgereden naar Boulder City om te tanken want de meter staat wel heel erg laag en we hebben geen stroom dus moet de generator aan, toen we terug kwamen hingen de “FULL” borden bij de ingang dus we hebben weer geluk gehad.
Camper op zijn plek en lekker buiten zitten het was inmiddels 05:30pm
Gereden: 95 mijl.
Getankt: Boulder City NV, 42,870 gallon á $ 3,499
Campground: Boulder Beach NRA, kosten $ 10,00 geen hookup, dumpstation aanwezig. En tot onze verbazing ook wifi.

Dag 26, vrijdag 10 mei
Lake Mead NRA – Las Vegas

Vandaag moet we niet ver dus doen we alles op het gemak, omdat de laptop van Annie gisterenavond leeg was heeft ze de foto’s nog niet in haar verslag kunnen plaatsen, terwijl de generator aanstaat voor het ontbijt, worden ook de laptops weer opgeladen en gaat Annie verder met de foto’s zodat ze dag vijfentwintig online kan zetten.
Het is al ruim na 10:00am voor we van de campground wegrijden.
We hadden gisterenmiddag toen we gingen tanken in Boulder City twee winkels gezien die hele mooie metalen ornamenten verkopen daar willen we sowieso even gaan kijken en wat foto’s nemen.
De eerste winkel is leuk maar niet echt dat je zegt daar wil ik een en ander van meenemen, de ornamenten zijn gemaakt van reeds geschilderd metaal wat dan door middel van puntlassen aan elkaar is gezet, de puntlassen zijn niet bewerkt en roesten dus al, wel leuke dingen maar een beetje grof.

De tweede winkel is heel anders de ornamenten zijn veel verfijnder en prachtig geschilderd/gespoten, het idee dat we mogelijk toch met twee koffers naar huis kunnen gaat hier gelijk in de prullenbak er zitten schitterende dingen tussen.

Vele zijn veel te groot en te zwaar om mee te nemen die zou men moeten versturen maar er zitten ook heel wat kleinere stukken tussen, we kijken binnen en buiten een hele poos rond en zoeken een paar dingen uit die we graag willen hebben.
Ergens is het een geluk dat deze winkel niet in Nederland zit, want dat zou niet goed zijn voor de bankrekening, aan de ander kant denk ik dat dit soort kunst, want dat is het bij ons helemaal niet meer betaalbaar zou zijn, hier vallen de prijzen erg mee.
Aan de achterkant van het terrein staat een loods/schuur waar al deze kunst gemaakt wordt jammer genoeg is men tijdens ons bezoek niet bezig, had daar best eens een poosje naar willen kijken.
T-T krijgt het adres van onze volgende en laatste campground van deze reis in en we gaan op weg naar Las Vegas.
We hebben ook nog wat boodschappen nodig maar besluiten om eerst een plek vast te leggen, het is vrijdag en ook nog eens Mom’s day weekend dus kan het wel eens druk worden.
Iets na 12:00pm zijn we op de campground en vragen om een plek voor vier nachten, het laagseizoen is 1 mei begonnen, denk ik, want nu zijn we $ 22,40 per nacht kwijt terwijl we aan het begin van de reis nog $ 28,00 kwijt waren.
Camper even op zijn plek gezet en via skype contact gezocht met het thuisfront weten ze daar ook weer dat alles goed gaat.
De weersverwachting voor dit weekend zonnig met temperaturen tussen zesendertig en negenendertig graden, de nachten iets in de twintig graden.
Na het thuiscontact even naar de Walmart hier recht tegenover wel met de camper, want het is niet alleen warm maar ook nog eens levensgevaarlijk om Boulder Hyway te voet over te steken.
De nodige boodschappen gedaan en daarna terug naar de campground voor de lunch en de rest van de middag ontspannen.
Vanavond uit eten geweest in Sam’s Town Hotel & Casino, bij het (vis)buffet stond een hele lange rij dus zijn we bij T.I.G. Friday’s wezen eten.
Annie had Cajun Shrimp & Chicken Pasta en ik heb de Skillet Garlic Shrimp genomen, hoe die laatste vannacht uit gaat pakken is even afwachten er zaten namelijk verschillende hele tenen knoflook in dus mogelijk wordt ik naar de slaapbank verbannen.
Wat we de komende dagen gaan doen moeten we nog even bekijken, we willen sowieso nog shoppen maar ook een hernieuwd bezoek aan Red Rock Canyon NCA staat op het lijstje alleen is dat geen goed idee in het weekend als veel van de locale bevolking ook naar dit park trekt dan wordt het een parkeerprobleem met een camper.
Gereden: 28 mijl.
Getankt: niet
Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 22,40 met full hookup, wifi tegen betaling dus gebruiken we onze eigen hotspot.

Dag 27, zaterdag 11 mei
Las Vegas

Vandaag staat in het teken van shoppen dus hoeven we geen haast te maken, de meeste winkels in de malls en outlets gaan pas om 10:00am open.
We, of in ieder geval ik komen wat later uit bed en na op het gemak een ontbijtje te hebben genuttigd gaan we op pad.
Eerste stop de Hobby-Lobby deze zit aan N. Stephanie Street bij de Galleria at Sunset Mall in Henderson ernaast zit een Target dus even kijken of we witte M&M’s kunnen vinden, het is een kleine Target met een beperkte food afdeling maar we vinden er wel de witte M&M’s.
Als we daar klaar zijn gaan we richting Las Vegas Outlet Center South met nog een tussenstop bij Michael’s waar we ook nog wat scrapbookspul vinden, dan naar LVOC South daar vinden we weer wat kleertjes voor de kleinkinderen en een paar schoenen voor Annie, verder zien we niets waarvan we zeggen dat kan ook nog wel mee dus de uitgaven blijven beperkt.
We lopen naar de Subway die hier ook zit en gebruiken daar de lunch.
Terug naar de camper en even kijken wat we nog willen doen, niets dus terug naar de campground en ontspannen bij het zwembad.
Hoe T-T werkt zal ik wel nooit kunnen bevatten want hij geeft een andere route aan dan op de heenweg, we worden nu onder het vliegveld door gestuurd naar Russell Road een geluk dat we deze route al meer hebben gereden van en naar het autoverhuurstation, want er zit een hele lelijke dip in waar je gemakkelijk een deel van de inventaris uit de kasten kan laten vliegen als je daar te hard overheen gaat.
Op de campground gelijk de airco aan om de temperatuur binnen naar beneden te brengen.
Rond 05:00pm gaan we naar het zwembad daar is het heerlijk rustig en zeker in de schaduw ook aangenaam van temperatuur, tegen 07:00pm gaan we weer terug naar de camper.
Annie had op facebook tussen alle felicitaties voor haar verjaardag er ook eentje staan vanuit Las Vegas van forumlid Aricon dus had ze een berichtje terug gedaan dat wij daar ook zaten, nu kreeg ze een berichtje of we nog steeds bij Sam’s Town stonden, een berichtje terug dat we daar inderdaad stonden en het sitenummer er bij een half uurtje later werd er op de deur geklopt en stond Aricon voor onze neus, zelfs in Las Vegas kan je dus verjaardagsvisite krijgen.
Ze was gisterenavond aangekomen en bleef twee nachten in Las Vegas voor ze aan haar trip zou beginnen, na een poosje gezellig kletsen ging ze terug naar haar hotel want de jetleg begon haar tol te eisen.
Wij hebben de laatste pizza’s in de magnetron geschoven, de koelkast is nu op een paar ontbijtjes na leeg wat eten aangaat.
Na het eten nog even naar de dubbele gele arch gelopen die in Sam’s Town Casino zit om een lekkere koude frappé.
Wat we morgen gaan doen weten we nog niet misschien nog wat shoppen maar het kan net zo goed nog een dagje Lake Mead NRA worden de ticket die we van de week gekocht hebben is goed voor zeven dagen toegang, we zien het morgenochtend wel.
Gereden: 24 mijl.
Getankt: niet
Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 22,40 met full hookup, wifi tegen betaling dus gebruiken we onze eigen hotspot.

Dag 28, zondag 12 mei
Las Vegas

Zoals we gewoon zijn als we in Las Vegas eindigen is het de laatste dagen een beetje uitbollen en bijkomen van alle indrukken van de reis.
We starten weer op het gemak, of we passen ons aan naar de temperaturen je mag het zelf beslissen,een rustig ontbijt en dan eens kijken wat we verder gaan doen.
Het wordt eerst wassen omdat de machines hier groter zijn had Annie bedacht om de comforter hier alvast te wassen maar met deze temperaturen wordt de stapel met T-shirts ook snel kleiner.
De comforter is op zichzelf al een volle machine en daarnaast vullen we er nog twee, dan gaan we lekker bij de laundry in de schaduw zitten er is hier een speciaal hoekje voor de mensen die willen wassen, anders gaan we altijd terug naar de camper maar het is heerlijk van temperatuur dus gaan we daar zitten.
Ondertussen wat kletsen met andere gasten zo steek je ook weer een heleboel nuttige dingen op.
Na anderhalf uur is de was schoon en droog op de comforter na die is nog wat vochtig maar die droogt over twee stoelen snel genoeg in de inmiddels brandende zon.
We besluiten om vervolgens naar Las Vegas Outlet Center North te gaan, op zondag mag men parkeren op het terrein wat voor een of andere groot kantoor bestemd is dus kunnen we de camper gemakkelijk kwijt, dat wil daar nog wel eens een probleem zijn.
Het is inmiddels lunchtijd dus zoeken we eerst de foodcourt op en bestellen wat bij de chinees, we hadden deze reis nog geen Orange Chicken gehad en dat is eigenlijk traditie dat we die een keer eten tijdens een reis.
Daarna slenteren we langs de winkels zonder iets te kopen, volgende stop Boulevard Mall aan S. Maryland Parkway op de kruising met E. Desert Inn Road waar Annie haar favoriete parfum ineens tegenkomt dus neemt ze daar een paar kleine flesjes omdat ze geen grote hadden.
We rijden ook nog even naar Galleria at Sunset in de hoop daar een Eddie Bauer te vinden maar die blijkt helemaal niet in deze omgeving te zitten, misschien een oostkust keten?
Ondertussen goed opgewarmd gaan we terug naar de campground om nog even wat te ontspannen we willen vanavond naar Fremontstreet dus even de benen ontlasten.
Om 07:00pm nemen we de gratis shuttlebus van Sam’s Town naar Fremontstreet waar we alvast een deel bekijken voor de eerste lichtshow begint.

We zien dat het oude Fitzgeralds Casino en hotel helemaal verbouwd is, het heet nu The D Casino en hotel en heeft een strakke uitstraling gekregen.

Verder zijn ze de Zipline aan het verbouwen, begonnen als een tijdelijk attractie lijkt het nu een permanent geheel te worden als je zo naar de staalconstructie kijkt die er wordt gebouwd.
Aan het ander eind bij het Golden Gate casino en hotel zijn ze ook bezig met iets nieuws te bouwen midden in Fremontstreet mogelijk komt daar een permanent podium.
De drie bands die op de verschillende podiums staan zijn niet onze smaak, een soort hip-hop/house band, een motown band en een band die redelijke muziek speelt maar waar de geluidsinstallatie op vol vermogen staat zodat de muziek vervormd wordt.
Er lopen al weer meer van die zogenaamde straatartiesten rond maar zo langzaam aan wordt het een aanfluiting hoe ze er uit zien of juist niet uitzien.
Er zitten nog wel een aantal mooie tussen maar de minderen verpesten het voor de goed uitziende het publiek gaat ze vermijden in plaats van er mee op de foto te willen.
De lichtshow is na jaren aangepast, Don Mc Clean heeft plaatsgemaakt voor Heart een jaren zeventig damesduo, die de 08:00pm show hebben om 09:00pm Bon Jovi en om 10:00pm Queen en om 11:00pm The Doors.

De eerste drie hebben we gezien en daarna was de pijp leeg en de voeten versleten dus hebben we een taxi terug naar de campground genomen waar we even 10:30pm weer op de basis terug waren.
Gereden: 27 mijl.
Getankt: niet
Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 22,40 met full hookup, wifi tegen betaling dus gebruiken we onze eigen hotspot.