Week 4

Dag 22, maandag 1 oktober
Munising MI – Two Rivers WI

We starten iets vroeger want we willen , Munising Falls en Sand Point nog doen en je weet nooit of je daar langer dan gedacht bent, de waterval als eerst want die lag zo op de route ook hier was weer het grootste deel van het parkeerterrein afgezet omdat men er een nieuwe slemlaag op had aangebracht.
Het pad naar de waterval is volledig verhard en rolstoel toegankelijk dus geen moeilijke wandeling, de waterval is mooi en gemakkelijk te fotograferen waarschijnlijk zal er in het voorjaar meer water overheen stromen maar ook nu was hij best redelijk zo laat in het najaar en het tekort aan neerslag waar men hier dit jaar mee te maken had.

We zagen later op de dag nog een stuwmeer en dat stond bijna droog.
Sand Point is een zandstrand met picknicktafels en ligt tegenover het East Channel Lighthouse een mooie niet meer in gebruik zijn de volledig houten vuurtoren die op Grand Island staat.
We rijden terug naar de haven van Munising en parkeren de camper op een van de terreinen van Pictured Rocks Boat Cruises, om 09:45 beginnen ze met boarden en om stipt 10:00am varen we van de kade weg.

Eerst een haf uurtje varen voordat we bij het eerste mooie punt komen, Miners Castle wat we gisteren dus vanaf het land al gezien hadden en daarna volgen de mooie punten elkaar vlug op terwijl de kapitein uitleg geeft over wat men ziet en hoe het is ontstaan.

De terug weg gaat via dezelfde route en zo kunnen de mensen aan de andere kant van de boot nu foto’s maken alleen moeten die het nu zonder de uitleg doen als laatste doen we de vuurtoren die we vanmorgen al vanaf het strand zagen aan alleen komen we er zo veel dichter bij.

De boot maakt ter plaatsen even een volledig draai om de as om alle mensen de mogelijkheid tot een foto nemen te geven en zet dan koers naar de haven.
Een mooie vaartocht waarbij men de dingen waar het park naar genoemd is goed kan bekijken, iets wat vanaf land onmogelijk is, omdat het steile rotsen zijn die in Lake Superior eindigen hoe lang sommige van de punten blijven is ook nog de vraag want door de invloed water (stormen) en vorst storten er regelmatig stukken van deze kliffen in het meer, de laatste keer was negen weken geleden toen net de boot langs kwam, een van de passagiers heeft dat bij toeval op film vast gelegd.
We gaan aan land en zoeken de camper op en maken 200 meter verder even een stop bij de Subway om de lunch te kopen, daarna wordt koers gezet naar Wisconsin onze elfde staat deze reis.
We zoeken een parkeerplaats langs de weg om te lunchen, daar start ik T-T opnieuw op, omdat hij na een kwartier nog steeds geen satellieten kon vinden ook nu lukt dat niet dus geeft Annie een herstart door een speld in zijn kont te prikken dat werkt dus kunnen de we route ingeven.
We rijden via de M-24 zuid, M-94 west en M-67 zuid naar de US-41 zuid, het huisje heeft dorst dus een stop bij Treanry op de kruising van M-67 en Us-41om te tanken de US-41 brengt ons bij Rapid River op de US-2 west.
Bij Escanaba houden we de M-35 zuid ook om zo de kust van Lake Michigan te blijven volgen, bij Marinette gaan we de grens met Wisconsin over en volgen de US-41 weer, T-T snapt er hier helemaal niets meer van de US-41 is vernieuwd (in beton) en van twee naar vier banen gegaan dus denkt hij dat ik naast de weg rij, US-41 noord is de oude weg en US-41 zuid nieuw en erg nieuw denk dat deze weg dit jaar maar gemaakt is.
Een stuk voor Green Bay is de situatie niet veranderd dus pakt hij het daar weer op, alleen snap ik nog steeds niet waar hij naar toe wilde want hij zet ons helemaal aan de andere kant van de stad neer voor de Walmart.
Terwijl Annie de Fashion Bug ingaat om wat kleren aan te schaffen heb ik eens een goed gesprek met onze navigator, want hij maakt er een potje van, ook nu blijft hij dwars en wil helemaal buitenom de stad via de interstate naar de Walmart terwijl de weg blijven volgen zo’n 30 mijl korter is, hij krijgt een (tijdelijk) spreekverbod en we rijden zoals ik het zelf uitgezocht had, na en paar mijl komt T-T er achter dat het zo ook kan en geeft braaf de weg aan.
Boodschappen gedaan en gezien de tijd ook gelijk het avondmaal (een gloeiend hete kip) meegenomen en via de I-43 zuid en WI-301 oost naar de campground wat ook nog een kleine drie kwartier rijden was.
Rond 07:20pm waren we op de campground natuurlijk was het kantoor al dicht maar konden laatkomers een plek uitzoeken en morgenochtend betalen, goed systeem maar misschien zo het handig zijn om het wachtwoord voor de wifi toegang ook ergens te vermelden nu konden we dus niet online.
Met onze hotspot hadden we wel verbinding maar die was zo zwak dat we er steeds uitgegooid werden dus iets uploaden ging al helemaal niet.
Campground stelt niet veel voor het is een combinatie met een marina en het is wel duidelijk wat voorrang heeft cq het meeste opbrengt, veel vaste bewoners waarschijnlijk boot eigenaren die flink wat rommel rond hun campers verzameld hebben.
De restrooms/showers zijn schoon en netjes en het is maar voor een nacht waarbij het een kwartier na aankomst ook al donker was dus zien we de troep niet.
Gereden:246,9 mile
Getankt: Treanry MI, 25,026 gallon á $ 3,999
Campground: Seagull Marina & Campground, kosten $ 00,00 met stroom

Dag 23, dinsdag 2 oktober
Two Rivers WI – Lakeville IN

Wat een overnachting in Two Rivers kost hebben we geen idee van, want toen we om 08:45am wegreden was het kantoor/winkel nog hermetisch gesloten dus was dit onze tweede gratis overnachting, het is zeker niet onze bedoelen of onwil maar als men negens aangeeft wat de kosten zijn kan je ook niet betalen.
Dit wordt een reisdag met voornamelijk interstate dus niet echt en enerverende dag, via de WI-310 west rijden we terug naar de I-43 zuid bij Manitowo vul ik de tank af zodat we vandaag niet op zoek hoeven naar een tankstation.
Zeker het eerste deel van de reis is mooi, net als gisteren zien we hier volop fall foliage, de Upper Peninsula van Michigan en het noorden van Wisconsin zitten tegen het hoogtepunt van de herfstkleuren aan, naar mate we meer naar het zuiden rijden worden de kleuren wat minder en zijn soms nog helemaal niet aanwezig.
Bij Milwaukee zijn ze bezig om de I-43 en I-94 op te knappen veel hinder hebben we er gelukkig niet van, na Milwaukee gaan we verder over de I-94 zuid en als we bij Fosstand Illinois onze twaalfde staat binnen rijden gaan we gelijk van de interstate af om via de SR-19 west naar de SR-131 zuid te rijden, de I-94 wordt daar namelijk tolweg en die proberen we altijd te mijden.
Vervolgens een stuk US-41 zuid tot die weer samenkomt met de I-94 dit is de oude interstate want de nieuwe (I-294) is tolweg, dat het de oude weg is laat zich zien al behoorlijk wat stoplichten en de slechte staat van de weg, men is dan ook bezig met reparatie werk in de omgeving van Northfield en dat geeft wat vertraging niet veel hooguit 20 minuten vertraging over het hele stuk.
We naderen ondertussen met rassé schreden Chicago en daar komt de I-94 samen met de I-90 zuid gelijk beginnen er net als rond Toronto ook hier weer een aantal express lanes dus die zoeken we gelijk op en zoeven met een snelheid van ruim 60 m/u waar men volgens de borden 45 m/u mag dwars door Chicago.

Met die 60 m/u reed ik trouwens nog langzaam want men vloog ons links en rechts voorbij met 70 m/u.
De I-94 komt in de buurt van South Holland samen met de I-80 en buigt dat oostwaarts af om twee mijl verder Indiana onze dertiende staat binnen te gaan bij exit 3 (Optimist Park) gaan we even van de weg voor de lunch en om wat informatie te halen bij het visitorcenter van Indiana wat bij deze afrit zit, dat is trouwens een schitterend nieuw gebouw men was nog bezig om het volledig in te richten.

Via de US-20 oost rijden we naar South Bend, bij de afslag naar de US-31 zuid gaan wij eerst even noord om nog wat inkopen te doen bij de Walmart, we beginnen zo langzaam aan dingen te kopen die al dan niet op bestelling mee naar huis moeten.
Via de US-31 zuid en SR-4 west rijden we vervolgens naar de campground waar we rond 04:15 aankomen, als de camper op zijn plek staat maar ik nog een rondje over de campground, want er staan hier een aantal prachtig gekleurde bomen.
Wat we morgen doen moeten we nog verder uitwerken, in ieder geval naar Shipshewana want daar is op dinsdag en woensdag een Flea Market waar veel Amish naar toe komen om hun spullen te verkopen.
De Heritage Trail staat ook nog op de planning dit is een rondrit door Amish Country langs verschillende Amish dorpen en we/ze willen ook nog winkelen dus die twee dagen hier krijgen we wel vol.
Gereden:288,5 mile
Getankt: Manitowo WI, 38,852 gallon á $ 3,899
Campground: Beaver Ridge Family Camping, kosten $ 30,60 met stroom, water en wifi, dumpstation aanwezig

Dag 24, woensdag 3 oktober
Lakeville IN – Shipshewana IN

Vandaag niet veel mijlen op de planning dus we beginnen rustig aan, eerst even langs de dump om de beide vuilwatertanks te legen en dan op weg.
Via de US-31 noord terug naar de US-20 deze gaan we oost op om die tot aan Shipshewana te volgen daar gaan we de IN-5 op deze weg is vernoemd naar onze kroonprins “Van Buren Street”
We komen net na Elkhart waar de US-20 van vier naar twee rijbanen versmalt het eerste Amish koetsje tegen ook de boerderijen krijgen een beetje de uitstraling van Amish maar de voertuigen op het erf doen denken dat het Mennonieten zijn die zijn niet zo streng met de regels en mogen bijvoorbeeld ook auto’s hebben.
We komen voorbij Middlebury waar we in 2008 een nieuwe camper opgehaald hebben en zien dat ook hier de tijd niet heeft stilgestaan, het stadje is een flink stuk groter geworden.
Eenmaal in Shipshewana missen we door de vele reclameborden langs de weg de toegang tot de campground, dus even in de herkansing gelijk een plek vastgelegd voor twee nachten met stroom en water dat was wel $ 8,00 per nacht goedkoper dan een full hookup die we niet nodig hebben omdat we vanmorgen de tanks leeggemaakt hebben.
We kijken even op de plek die ons is toegewezen, op een honderd meter van restroom en laundry wat goed uitkomt, want we moeten nog een keer wassen, dat was ook de reden om deze campground te nemen de andere campgrounds in deze omgeving hebben geen laundry, één heeft zelfs geen restrooms die gaat er vanuit dat men alles in de camper doet maar wil wel $ 50,00 per nacht hebben alleen omdat hij direct naast het Flea Marketterrein zit.
We rijden naar het Flea Marketterrein en parkeren op een van de enorme parkeerterreinen, je kan merken dat het seizoen ten einde loopt want er is ruimte genoeg ook zijn lang niet alle marktplekken bezet.
Volgens een van de kooplui waar we een praatje mee maakten, terwijl ze onze spullen inpakte zijn er al verschillende vertrokken naar de vele festivals die men door het hele land kan vinden, ook voor hun was het de laatste dag en gingen ze op tour langs die festivals.
De Flea Market van Shipshewana is aan zijn laatste maand bezig, ’s winters is hij gesloten.
Dit is trouwens een heel andere markt dan de Green Dragon Farmers Market in Ephrata in Lancaster Country daar zagen we heel veel Amish als koopman hier niet wel wat Mennonieten maar 90% van de kooplui zijn gewone Amerikanen.
We brengen een paar uur door tussen alle kramen en vinden ook een en ander van onze gading, op het terrein gebruiken we ook de lunch om daarna nog even het grote gebouw op het terrein te bezoeken dit is de antiekhal van de markt, aan de zijkant zitten wat handelaren en in het midden van het gebouw verkopen ze door middel van veilen.
Dat veilen gaat dan niet met één veilingmeester en een heleboel volk maar met tussen de 5 en 10 blokken met ieder hun eigen veilingmeester met geluidsinstallatie en dan op de snelle Amerikaanse wijze van veilen laat het zich raden wat voor lawaai dat was daar binnen.
Wij hebben het gezien hier en besluiten om de Heritage trail te gaan rijden, we gaan dus verder het stadje in en als we linksaf moeten zien we ineens een winkel met een heleboel kerstspullen dus naar recht in plaats van links.
We zitten nu echt midden in het winkelcentrum van de stad dus is het even zoeken naar een parkeerplek die gevonden lopen we terug naar de winkel en weten weer wat spullen te vinden.

Hierna vervolgen we onze route die eerst richting Middlebury gaat maar helaas gaat het harder regenen en besluiten we de trail niet verder te rijden in de regen foto’s maken is niet zo’n succes en we hebben morgen nog een kans, de weerberichten zijn dan gunstiger.
Er wordt een koers uitgezet naar Mishawaka waar verschillende winkelcentra zitten waaronder een waar ook een Fashion Bug moet zitten, die laatste nooit gevonden wel verschillende andere winkels dus zijn we de rest van de middag welbesteed en droog doorgekomen.
Terug richting Shipshewana en naar de campground, camper op zijn plek en avondeten bereiden, deze keer een taak voor Annie, want door de regen en wind blijft de bbq in zijn hokje.
Wat ons vandaag is opgevallen is dat de meeste mensen hier Mennoniet zijn, Amish hebben we vandaag eigenlijk maar een paar gezien.
Omdat we in 2008 in Lancaster Country beide groepen hebben ontmoet en ook tijdens een rondleiding een uitgebreide uitleg hebben gehad kunnen we de verschillen redelijk vlug zien en ondanks de vele koetsjes waren naar de kleding gekeken de mensen die we vandaag gezien hebben Mennonieten.
Benieuwd of we morgen als we de backcountry ingaan meer Amish zullen ontmoeten.
De campground geeft maar een half uur gratis wifi per 24 uur de rest kan men kopen á $ 4,00 per dag, het blijkt ook nog eens een enorm trage wifi te zijn die niet eens de website wil openen dus gebruiken we onze eigen hotspot, in de Campground Regulations staat trouwens dat het verboden is om in het park een eigen wi-fi en/of mi-fi te gebruiken op straffe van mogelijke verwijdering van het park, het moet natuurlijk niet gekker worden
Gereden:131 mile
Getankt: South Bend, 27,785 gallon á $ 3,779
Campground: Shipshewana Campground South, kosten $ 34,24 met stroom, water, dumpstation aanwezig, wifi is max een half uur per 24 uur de rest kan men kopen á $ 4,00 p/d

Dag 25, donderdag 4 oktober
Shipshewana IN eo Amish Country

Eerst even iets rechtzetten over het verslag van gisteren, de mensen die we zagen in de koetsjes of de aparte kleding waren dus wel Amish, de mennonieten hier dragen gewone kleding zoals jij en ik en rijden ook niet meer in koetsjes rond.
Dan de dag van vandaag, we starten op het gemak want we blijven in de omgeving, het is schitterend weer dus de kleding wordt gelijk al naar zomerse temperaturen aangepast.
We stoppen even bij het kantoor om te vragen hoe we de Heritage Trail het beste kunnen rijden, normaal gesproken kan men je heel goede tips geven maar de man die er vanmorgen stond had volgens mij alleen verstand van de campground en had nog nooit van deze rondrit gehoord want volgens hem was het een hike en bike trail.
Negentig mijl lijkt mij redelijk ver om te fietsen en dan zullen we het over wandelen nog maar niet hebben.
We gaan dus maar even naar het visitorcenter wat een stukje verder aan dezelfde straat zit, de dame daar weet wel heel goed wat we willen en pakt gelijk al een mapje met twee cd’s waar de hele tour in audio opstaat.
Op mijn vraag of de rondrit middels bebording goed is aangegeven durft ze niet met zekerheid beantwoorden er kunnen best eens wat borden ontbreken, dit bleek achteraf niet het geval de hele route was goed aangegeven alleen moet je hem dan wel met de klok mee rijden, andersom staan er geen borden.
De audio tour is gratis, daar vragen ze helemaal niets voor.
We starten dus met de klok mee en gaan dwars door het platteland richting Goshen natuurlijk worden er onderweg allerlei ondernemingen aangeprezen men moet zijn sponsors toch op enigerlei wijze iets terug geven, op de route kan men verschillende Quilt Gardens (bloemperk in een quiltvorm aangelegd) en Quilt Murals (muurschilderingen) bewonderen.
Alleen is oktober natuurlijk niet echt een geschikte maand om bloemperken met eenjarige te bekijken, hier en daar heeft men dat opgelost door de uitgebloeide planten te vervangen door gekleurde houtsnippers.
De beschreven route is de hoofdroute, terwijl de Quilt’s vaak in een zijweg liggen, bij verschillende is het aangegeven middels een stippellijn op de kaart maar voor andere moet men zelf gaan spoorzoeken, staat mogelijk wel op de audiotour aangegeven maar die hebben we niet gebruikt.
We zien heel wat Amish boerderijen en mensen onderweg, hier zien we binnen een uur meer koetsjes dan in 2008 in twee dagen, wat vanmorgen ook ineens opvalt is dat er op de vluchtstrook waar de koetsjes rijden er door de vele paardenhoeven een langsgroef is uitgelopen zoals je in Nederland op sommige wegen van het vrachtverkeer ziet.

Na Goshen wat in het hard van de route en Amish Country ligt zetten we koers naar Nappanee, hier ligt onder andere Amish Acres wat je eigenlijk een goed verpakte touristtrap kan noemen, een verzameling oude Amish huizen en schuren die men overal uit de regio heeft weggehaald en hier heeft samengebracht.
Om ze te bezoeken wordt een flinke entree gevraagd de staat van onderhoud was voor ons een reden om het niet te doen en we beperken ons tot het voorterrein met alle winkeltjes en eetgelegenheden, ook het Round Barn Theatre bekijken we gedeeltelijk, de grote zaal is gesloten voor publiek in verband met een repetitie voor Sisters of Swing “the story of the Andrews Sisters”

Via Wakarusa gaan we richting Elkhart, daar hebben we nog een andere missie na de mislukte zoektocht van gisteren hebben we een nieuw adres voor de Fashion Bug en deze keer is het wel raak.
Annie weet weer een koffer te vullen met een aantal nieuwe kledingstukken.
Nieuwsgierig naar de reden waarom er op alle winkels “Blowout Sale” staat vraag ik aan het meisje/jonge dame die ons help wat de reden is vernieuwing of opheffing, blijkt dus het laatste te zijn, de keten is opgekocht/overgenomen door een andere keten en nu worden alle Fashion Bug winkels gesloten, als ik het goed begreep staat al het personeel op straat als alles verkocht is.
We vervolgen de route dwars door Elkhart wat trouwens een prachtig en heel groen stadscentrum heeft en gaan richting Bristol, net na deze plaats komen we bij Bonneyville Mill een van de Elkhart County Parks er staat een (nog werkende) watermolen, het bijzondere aan deze molen is dat hij een horizontaal geplaatst waterrad heeft in plaats van de gebruikelijk verticale.
Het voordeel schijnt te zijn dat men minder hoogte verschil in het water nodig heeft om hem toch te laten werken en hij is ook krachtiger waardoor hij meer capaciteit heeft.
De molen is gelegen in een mooi park met verschillende wandel en picknick mogelijkheden.

Aan de andere kant van het riviertje wat de molen van water voorziet staat een woning (die nog in gebruik is) en tussen die twee gebouwen heeft de American Dahlia Society een tuin aangelegd met veel verschillende dahlia’s daar zitten prachtige exemplaren tussen.

We rijden het stukje tussen Bristol en Middlebury over prachtige smalle wegen met volop herfstkleuren iets wat we vandaag regelmatig tegenkomen maar en zijn ook stukken waar nog helemaal niets te zien is aan bladverkleuring.
In Middlebury rijden we voor de eerste keer verkeerd, of een bord gemist of het was het enige bord op de route die weg was, denk eerlijk gezegd het eerste, want het was er druk, we zaten een paar Murals te bekijken bij het stoplicht en er stond een vrachtwagen naast ons die mogelijk het zicht op het bord ontnomen heeft, gelukkig kunnen we de route vlug weer oppakken en hebben hooguit een mijl of drie gemist.

De koers is nu weer richting Shipshewana waar we voor we naar de campground rijden nog een bezoek brengen aan Menno-Hof een boerderij die het verhaal van de Amish, Mennonites en Huttenites, de drie groeperingen waar alles om draait.
Omdat het al 04:30 is en het museum om 05:00 sluit kunnen we niet meer de hele tour doen maar kunnen tegen een gereduceerd tarief wel de film bekijken, we zijn maar met vier personen en de heer die de rondleiding doet heeft het zo naar zijn zin dat hij nog een paar extra dingen aan ons bezoek toevoegt.
Zo vertelt hij wat meer over de Huttenites een groep die in een grote communie leeft en waarvan de mensen geen persoonlijke bezittingen hebben maar alles gezamenlijk, verder laat hij zien wat de Mennonites doen bij de hulp in rampgebieden bij de wederopbouw en laat hij nog een kerkzaal van de Mennonites en een keuken van de Amish zien.

We gaan terug naar de campground waar Annie nog twee machines was doet en ik de bijna lege schoonwatertank vul.
Het was een schitterende zeer afwisselende dag met prachtig weer en een heel mooie omgeving, vanavond rond 10:00pm begon het te regenen en licht regentje wat hopelijk niet te lang gaat duren.
Wat ik al een paar dagen vermoede werd vanmorgen door de dame in het visitorcenter bevestigt namelijk dat door de zeer droge zomer de oogt (gedeeltelijk) mislukt is , de maïs staat maar 1,50 meter hoog en zeer iel men vreest dan ook voor de winter, als die streng wordt zal er niet genoeg voedsel voor de dieren zijn.
Gereden:102,4 mile
Getankt: niet
Campground: Shipshewana Campground South, kosten $ 34,24 met stroom, water, dumpstation aanwezig, wifi is max een half uur per 24 uur de rest kan men kopen á $ 4,00 p/d

Dag 26, vrijdag 5 oktober
Shipshewana IN – Millersburg OH

Het weer lijkt vanmorgen wat op te knappen, vannacht nog een paar keer regen gehoord maar nu is het droog en zien we hier en daar wat blauwe lucht.
We gaan op weg en volgen de US-20 oost bij Lagrange wordt er getankt is alweer $ 0,10 goedkoper dan in Shipshewana, we komen bij de I-69 en gaan die zuid op, bij Auburn gaan we er af om nog wat laatste voedingswaren in te slaan, we hebben nu genoeg aan boord voor de rest van de reis.
Zodra we het parkeerterrein opdraaien ziet Annie gelijk een Fashion Bug, dus mag je raden waar we na de Walmart uitkwamen, deze was trouwens al een heel eind leeg en kreeg geen nieuwe aanvoer meer, eind van deze maand gaat de deur voorgoed op slot, volgens de dame zitten er rond Fort Wayne nog drie winkels en die krijgen nog nieuwe aanvoer tot Thanksgiving.
We gaan de I-69 zuid weer op en even later zien we dat de weg nat is niet veel later begint het te regenen eerst zacht maar als maar harder we rijden dan ook bijna de hele route in de stromende regen niet echt een leuke bezigheid, de route is gedeeltelijk al saai maar zo zie je helemaal weinig van de omgeving.

Net boven Fort Wayne gaan we de I-469 zuid op deze gaat om Fort Wayne heen, wij verlaten hem halverwege en pikken de US-30 oost op.
Zowel op een deel van de I-69 als het hele stuk I-469 zijn ze bezig met asfalteren zodat we in totaal een kleine twintig mijl over een baan moeten gelukkig is het niet druk en kunnen we de gewone snelheid aanhouden.
Als we op de US-30 zitten denk T-T weer een betere route te hebben, misschien in afstand wel wat korter maar in tijd zeker niet en scenic was het ook niet, de US-30 is sowieso niet echt een mooie route alleen maargrote vlakke velden maïs en sojabonen langs beide kanten, grotendeels vierbaans maar wel met gelijkvloerse kruisingen dus geen Freeway.
We zitten ondertussen in Ohio onze veertiende staat deze reis.
De lunch gebruiken we op een van de restarea’s langs de US-30, die hebben jammer genoeg alleen maar een restroom en vendingmachines geen informatie.
Bij Galion nog even van de weg af want daar stond een bord “Tourist Information”was helaas van de plaatselijke VVV en had alleen betrekking op het stadje.
Na Mansfield, het is inmiddels droog geworden, verlaten we de US-30 en gaan via de SR-603 zuid naar de SR-39 oost en het landschap veranderd gelijk na de eerste bocht, het begint met veel meer bomen/bos wat ook nog eens mooi gekleurd is en het landschap begint te glooien het worden zelfs flinke heuvels waar de snelheid behoorlijk op terug valt.

We zitten weer midden in Amish country alleen zien we geen mens, wel kunnen we aan de weg zien dat hier koetsjes rijden en ik krijg al medelijden met de paardjes die de koetsjes moeten trekken zo steil is het af en toe.
Bij Perrysville komen we een benzinepomp tegen die maar $ 3,699 per gallon wil hebben, hier wordt de tank nog maar eens vol gedaan, op van die lange reisdagen gaat er heel wat brandstof door.
In bijna alle plaatsjes waar we doorkomen is er dit weekend wel een festival of en fair soms compleet met kermis en bij.
In LoudonVille is er zelfs een detour voor ingesteld zodat je om de straten waar de fair gehouden wordt geleid wordt, veel plaatselijke verenigingen zoals de padvinders en muziekband proberen een beetje mee te verdienen aan deze fairs door middel van parkeergeld te vragen, iedere hoekje of braakliggend stukje grond waar vijf of meer auto’s kunnen staan wordt bemand door iemand van een van de verenigingen om de paar dollar te innen.
We zagen vandaag trouwens ook ergens een bordje dat de opbrengst van het campwood ten gunste van de padvinders was.
Dit is echt een schitterend gebied zeker als de zon zich ook nog even laat zien is het op het laatst van de rit echt genieten.
Een klein stukje voorbij Millersburg komen we de campground tegen, een volgende verrassing hij is nieuw, hooguit vorig jaar geopend en prachtig aangelegd tegen de heuvel, de plekken zitten trapsgewijs boven elkaar zodat je over de buurman zijn camper heen de omgeving kan zien.
De restrooms en showers zien er prachtig uit en de showers zijn privé dus met een eigen deur en heel erg ruim.
Of de campground gerund wordt door Amish weet ik niet, maar we worden wel ontvangen door een zeer vriendelijke jonge Amish vrouw en zij begeleid ons na het inschrijven ook naar onze plek door vooruit te rijden met een kleine terreinwagen.

Het is een campground met maar veertig plekken en in de loop van de avond loopt hij helemaal vol, weekend en veel fairs en festivals in de omgeving brengt veel mensen onderweg, ook de fall foliage zal daar mogelijk aan meewerken.
Voor de komende dagen zijn de weerberichten niet al te gunstig dus zijn we naarstig op zoek naar alternatieven mocht het gaan regenen, koud weer kan men naar kleden maar in de regen buiten zijn is een stuk minder aangenaam.
Gereden:268,9 mile
Getankt: Lagrange IN, 26,322 gallon á $ 3,799 en in Perrysville OH, 27,034 gallon á $ 3,699
Campground: Berlin RV Park & Campground, kosten $ 30,00 met stroom, water en snelle wifi.

Dag 27, zaterdag 6 oktober
Millersburg OH Woodland PA

Vannacht heeft het behoorlijk geregend als we opstaan ziet het er niet verkeerd uit, het is droog en de wolken lijken open te breken.
We beginnen rustig aan, Annie doet nog een skype/bel rondje met de familie in Nederland en rond 09:20 rijden we weg op weg naar onze eerste stop die ligt maar een kleine vijf mijl verder.
Net na het plaatsje Berlin stoppen we bij Schrock’s Amish Farm een onderdeel van dit geheel is ‘Tis The Season Christmas’ een grote winkel met alleen maar kerstspullen hij is gevestigd in een grote ronde schuur en het hele jaar open.
We zijn er een uurtje binnen en vinden nog wat spullen voor onze kerstboom ook twee naamornamentjes kunnen we weer aan ons naamboompje toevoegen, een schitterende winkel waar men heel veel kan vinden meestal tegen redelijke prijzen en paar dingen springen er uit wat prijs aangaat maar dat zijn dan ook verzamelobjecten.

We vonden allebei de Christmas Loft in North Conway NH mooier wat de aankleding aangaat.

Volgende stop de Amish Flea Market in Walnut Creek ook weer langs de SR-39 dus zo gevonden als we hier aankomen komt ook de zon tevoorschijn, we betalen $ 1,00 voor het parkeerterrein en zetten de camper weg, dat is altijd even opletten dat men je niet in kan bouwen anders kan je wachten tot de mensen terug komen voor jezelf kan gaan rijden.
Een plek op het eind van een rij en dan twee plekken breed parkeren werkt altijd goed.

Deze Flea Market is volledig binnen en in een nieuw gebouw alles ziet er dan ook keurig uit, een deel van de kooplui zijn Amish met voornamelijk etenswaar als brood en jam maar ook een paar meubelmakers, die hebben prachtige dingen staan en tegen zeer schappelijke prijzen, jammer dat men zo veel geld kwijt is om het naar Europa te krijgen want er zaten best wat dingen tussen die goed bij onze meubelen zouden passen.

We vinden nog wat blikken kerstornamenten die goed passen bij de ornamenten die in de guirlande zitten die altijd boven de boog tussen voor- en achterkamer hangt.
Ook vind ik nog een mooie nieuwe broeksriem waar onder andere een paar Bald Eagle’s opstaan.
Het is al tegen 12:00pm als we weer op weg gaan.
Een ding is heel erg zeker, deze regio heeft ons in zeer erg positieve zin verrast, de county’s Ashland, Tuscarawas en vooral Holmes zijn echt schitterend en een meerdaags bezoek zeker waard, bij ons gaat deze regio in ieder geval op de lijst van opnieuw en uitgebreider bezoeken als we weer eens in deze omgeving komen.
We volgen de SR-39 oost tot deze op de I-77 komt hier gaan we noord tot bij Akron daar nemen we de I-76 oost die bij Youngtown weer ingewisseld wordt voor de I-80 oost en die volgen we de rest van de dag.
Bij Girard OH zien we weer een paar pompen die zeker $0,10 goedkoper zijn dan het geen we tot dan gezien hebben dus wordt te tank hoewel nog niet half leeg afgetopt goede beslissing want die prijs hebben we de hele dag niet meer gezien.
We rijden onze vijftiende staat Pennsylvania binnen.
Op de I-80 zijn volop roadworks aan de gang en dan voornamelijk aan verschillende bruggen, alles breder dan 11”6’ moet via omleidingen verder de camper is 10” dus geen probleem hoewel het op sommige bruggen toch wel heel erg nauw lijkt als er aan twee kanten betonnen vangrails staat, goed mikken en het stuur rechthouden.
We klimmen zonder er erg in te hebben behoorlijk hierdoor blijven de herfstkleuren nog mooi als we wat gaan zakken wordt dat minder en blijven vooral geel en bruin tinten over en zakken we zelfs zover dat de kleuren een poosje helemaal verdwijnen.
Ik heb vandaag twee zwarte beren gezien, helaas behoorde beide tot de vele roadkill langs de I-80, een grote die in de middenberm lag en een jonge die aan de rechterkant op de vluchtstrook lag net achter de streep.
We naderen onze eindbestemming voor vandaag en besluiten in een keer door te rijden naar de campground, achteraf een goede beslissing want we krijgen de laatste vrije plek, een echtpaar wat achter ons stond en ook geen reservering had moest helaas verder rijden zij gingen westwaarts en volgens de eigenaresse van de campground wat de eerste mogelijkheid een uur rijden verder, denk persoonlijk dat ik dan bij de Walmart was gaan staan want die was maar tien minuten verder.
We hadden er niet mee gerekend dat het Columbus Day Weekend is en er dus veel Amerikanen voor een lang weekend op uit gaan, zal mij benieuwen of we dan morgenavond een plekje kunnen vinden in Ricketts Glen State Park want daar zijn heel weinig campgrounds in de omgeving.
Gereden:240,2 mile
Getankt: Girard OH, 23,815 gallon á 3,699
Campground: Woodland Campground, kosten $ 34,65 met full hookup en wifi, prijs is met 10% AAA korting.

Dag 28, zondag 7 oktober
Woodland PA – Ronks PA

Afgelopen nacht heeft ons waarschijnlijk maar $ 4,65 gekost, dat is het bedrag wat op de Customer Copy staat, denk dat de dame die ons gisteren inschreef het bedrag niet goed heeft ingevoerd scheelt ons in ieder geval $ 30,00.
We starten weer zoals iedere morgen maar zijn op een of ander wijze vijf minuten vroeger met wegrijden.
We zoeken de I-80 oost weer op en verruilen die bij Milton voor de I-181 noord om bij Muncy het bos in te duiken via de PA-405 naar de PA-118 oost.
Allemaal bos dus weinig zicht op de omgeving wel mooie kleuren voor zover we het kunnen zien.

Bij Red Rock gaan we de PA-487 noord op richting de ingang van Ricketts Glen State Park, zodra we de bocht omgaan worden we bijna letterlijk omhoog gestuurd, deze weg heeft op het eerste stuk een stijgingspercentage die oploopt tot 18% de camper moet dan ook terug naar de tweede versnelling om boven te raken eenmaal boven zijn we al vlug bij de ingang van het park.
We zien bij de ingang een bordje hangen “Campground Full” dus rijden we eerst naar het visitorcenter waar nieuwe campers zich moeten melden, daar vertelt de dame van dienst ons dat het bordje nog van afgelopen nacht is maar dat er inmiddels plekken vrij zijn.
Ze geeft de vrije plekken aan op een kaartje van de campground en zegt, ga eerst maar even kijken want niet alle plekken kunnen zo’n lange camper hebben zoek een plek en kom dan terug.
We hebben ook een kaart van het park met alle wandel mogelijkheden meegenomen dus overleggen we eerst even wat we gaan doen, we komen tot de conclusie dat gezien onze beider problemen met heup en knie een tocht langs de watervallen er niet in zit en het weer is niet zo dat we ons een middag aan het meer kunnen vermaken.

Wat nu, we staan hier midden in niemandsland met weinig mogelijkheden, ik stel voor om dan maar naar Lancaster county te rijden, T-T krijgt opdracht op een route uit te zetten en dan blijkt dat we rond 04:00pm daar kunnen zijn.
Niet veel tijd om vandaag nog wat te doen maar de route voor morgen zou dan maar een kleine twee en half uur zijn zodat we morgen een groot deel van de dag hebben voor die omgeving.
De route gaat op een stuk I-81 oost na helemaal over binnenwegen waarvan sommige in erg slechte staat zijn de snelheid ligt dan ook niet hoog, hoe meer we naar het oosten rijden hoe minder de kleuren worden komt ook omdat we flink dalen.
Bij Pine Grove gaan we even van de I-81 af om te eten, maar ook voor wat brandstof want dat is niet genoeg voor de hele rit, de prijs aan de pomp ($ 3,999) is aanleiding om maar voor $25,00 te tanken genoeg voor vandaag met de hoop op een lagere prijs op de eindbestemming.
Duurde trouwens even voor ik kon tanken, er stond een auto met NY plaat voor de pomp maar geen mens er in, komt de dame eindelijk aanlopen met een Wopper en een cola blijkt dat ze ook nog moet gaan tanken, camper rond gedraaid en een inmiddels vrijgekomen andere pomp genomen, jammer genoeg was de dame al klaar en reed weg toen ik uitstapte, want die had ik graag eens uitgelegd dat het ook op een ander manier had gekund.
T-T had Lancaster als einddoel maar dat veranderen we in Intercourse daardoor krijgen we op het eind weer wel een flink aantal binnenwegen maar dat pakt heel goed uit op een zondagmiddag, want zodra we de I-76 (Pennsylvania Turnpike) onderdoor rijden komen we het eerste koetsje al tegen en dat zullen er heel veel worden de verdere rit.

Jammer genoeg begon het te regenen tegen de tijd dat we Intercourse naderden dan is het altijd meer opletten zeker met al die donkere koetsjes, gelukkig hebben de meeste er verlichting opzitten zodat men ze beter kan zien.
Veel Amish People zijn onderweg deze middag en schijnbaar niet alleen naar familie of vrienden voor een (kerk)dienst, want als ik sta te tanken draaien een paar jongens in een open rijtuigje het terrein van het tankstation op en vragen aan mij de weg naar een bepaalde straat helaas moet ik ze het antwoord schuldig blijven, want zo bekend ben ik nou ook weer niet in deze regio.

De brandstof was hier trouwens maar $ 3,819 wat dus weer $ 0,18 per gallon goedkoper is dan in Pine Grove en deze pomp stopte pas bij $ 150,00 dus moest ik de credit card er maar een keer doorhalen.
Even de laptop opgestart en in Streets & Trips een paar campgrounds in de omgeving uitgezocht, er staan ook een aantal campings in de POI’s Van T-T dus even gekeken of onze keus er tussen zat en toen was het vlug bekeken.
Kantoor was gesloten met een briefje aan de duur waar een aantal namen opstonden van mensen die nog moesten komen met hun sitenummer er achter andere campers konden een vrije plek zoeken en morgenochtend inschrijven, hoe dat gaat uitpakken is even de vraag want het kantoor zou pas om 09:30 open zijn normaal gesproken zijn wij dan al lang op pad.
Campground ligt in Ronks een klein plaatsje net onder Bird in Hand tussen de US-30 en de PA-340 in als we naar de PA-340 terug rijden zitten we een blok verwijderd van de grote Farmers Market van Bird in Hand helaas is die alleen op vrijdag en zaterdag, maar we zullen ons morgen vast wel vermaken tot het tijd is om richting New Jersey en onze laatste campground voor deze reis te rijden.
Gereden:278,3 mile
Getankt: Pine Grove PA, 6,258 gallon á 3,999 en Lancaster PA, 39,278 á $ 3,819
Campground: Flory’s Cottages & Camping, $ 42,00 met full hookup, wifi is 12 uur gratis daarna betaalt.