Week 4
Dag 22, woensdag 28 juni
Grant Village – Grand Teton NP (Colter Bay)
Vanmorgen eerst langs de dump gereden, de grijswatertank zit ¾ vol en de schoonwatertank was bijna leeg dus moeten we even wat lozen en weer bijvullen.
Hierna de West Thumb bezocht voor onze ochtendwandeling langs de heet water poelen ook hier lijkt er minder activiteit dan in 2003 maar misschien kan dat ook aan de periode van het jaar liggen.
Op het gemak richting zuidingang gereden met nog een stop bij Lewis Lake en de Lewis waterval.
Via een stukje John D. Rockefeller JR. Memorial Parkway Grand Teton NP in gereden, om Yellowstone NP via deze weg binnen te komen moet men langs een entrance station maar voor Garnd Teton NP is dat jammer genoeg niet.
Nu is de eerste mogelijkheid om een parkmap en krantje te krijgen pas bij het visitor center van Colter Bay.
Gelukkig is er op dat stuk van het park alleen een campground een aantal picknickplekken en een Marina dus missen we geen belangrijke punten.
Na een bezoek aan het visitor center eerst langs de campground gereden om een plekje voor de komende nacht vast te leggen.
Daarna een deel van het park gaan bekijken, bij Jackson Lake Junction de Teton Park Road genomen.
Op verschillende turnouts steeds dezelfde bergen gefotografeerd zodat men ze steeds uit een andere hoek ziet.
De Signal Mountian Road hebben we deze keer maar niet gereden, vorige keer werd er al gekeken van wat moet die zot met een camper hier boven en deze is zeven foot langer J.
Bij North Jenny Lake Junction de weg naar Jenny Lake genomen, deze weg wordt bij Jenny Lake Lodge oneway wel uitkijken, want er rijden hier veel fietsers.
Op het gemak bij Jenny Lake rondgekeken en daarna de gravelroad naar Lupine Meadows Trailhead genomen en daar wat rondgekeken.
Doorgereden tot Moose en daar op de parking van de Chapel of the Transfiguration eerst geluncht, daarna de Chapel van binnen bekeken en een foto genomen door het beroemde raam.
In 2003 konden we dit niet doen omdat er toen net een trouwerij aan de gang was.
Ook het oude winkeltje wat in een van de gebouwtjes is was nu wel open, behalve het winkeltje kan men in dit gebouwtje ook twee kamers uit de pionierstijd bekijken in de slaapkamer stond onder andere een schitterende stoel gemaakt van Elk en Moose geweien.
Over dezelfde weg terug gereden en nu de viewpoint aan de ander kant van de weg meegenomen.
Bij Jackson Lake Dam de afslag naar de voet van de dam genomen met de bedoeling de wateruitlaat van de dam te bekijken, maar daar stond weer een man met een hele grote telelens op zijn fototoestel de andere kant op te kijken richting de wilgenstruiken die hier volop groeien.
En toen kon er weer, een nog te zien beest van ons lijstje, er stond een aan het gewei te zijn nog jonge Moose bull in een plas met water die was daar lekker aan het eten van de waterplanten.
Het fototoestel maakte dus weer overuren wat dan ook aan de batterij-indicatie te zien was want die begon nerveus te worden.
Nog even richting Moran entrance gereden weer een goede gok, bij de Pacific Creek was een verkeersopstopping ook altijd interessant in een park.
Hier stond een oudere Moose bull van zijn maaltijd te genieten, de belangstelling van al die mensen naar zijn tafelmanieren kon hij niet zo op prijs stellen dus stond hij met zijn achterkant naar het volk toe.
Gelukkig tilde hij af en toe wel zijn kop op zodat zijn gewei toch zichtbaar werd.
Terug naar de campground nog een keer gestopt maar behalve wat vogeltjes was hier niets te zien zodat we op 06:00 op ons plekje voor de nacht stonden.
Campground: Colter Bay Campground, is binnen het park, kosten $ 15,00 geen hook-up.
Vandaag gereden: 118 mile.
Dag 23, donderdag 29 juni
Grand Teton NP – Arco
We hebben gisteravond besloten om niet nog een volle dag in Grand Teton NP te blijven.
De mooiste stukken hebben we gezien en voor overmorgen zou er een rit van 465 mile op de planning staan.
We rijden vandaag door naar Arco Idaho zodat we morgenochtend Crater of the Moon NM kunnen bezoeken en dan ’s middags al een flink stuk van de route van zaterdag rijden.
Ook vanmorgen zijn we weer eerst van de campground weggereden voordat we het ontbijt gingen maken, daar er tot 08:00 uur am geen generatorregel is, is niet gemakkelijk als je vroeg op stap wilt.
Bij de afslag naar Jackson Lake Lodge was er een traficjam dus waarschijnlijk wildlive in de buurt.
Aan de andere kant van de weg moest een Moose mama met kalf lopen maar ze was net uit zicht verdwenen, even geduld je weet maar nooit.
Even later kwam er aan de andere kant van het meertje ineens een andere mama met kalf tevoorschijn, een flink aantal foto’s gemaakt.
Toen we net weer in de camper gestapt waren kwam de man waar we even daarvoor mee hadden staan praten naar ons toe en zei ” De Moose hier vooraan komt uit de bosjes en gaat waarschijnlijk de weg oversteken”
Vlug weer uitgestapt en ja hoor daar stapte mama Moose de weg op met het kalf achter haar aan huppelend, samen met een paar andere mensen al het verkeer stil gezet zodat er geen ongelukken konden gebeuren (sommige mensen rijden gewoon door terwijl er dieren oversteken die zijn echt blind voor de natuur)
Ondertussen weer een flink aantal foto’s gemaakt, toen moeder en kind aan de andere kant tussen de struiken verdwenen waren zijn we weer doorgereden.
Een mile voorbij de plek waar we gister een Moose Bull met groot gewei gezien hadden liep er nu weer een.
Deze werkte beter mee als die van gister, hij liep redelijk kort aan de weg wat van de wilgenstruiken te knabbelen en liet zich heel goed fotograferen.
Over de US-26/89/191 (sommige wegen hebben nog meer nummers) richting Jackson gereden onderweg nog een paar fotostops gemaakt maar geen wildlive meer gezien op de gebruikelijke Elk en Pronghorns na.
In Jackson aan de verkeerde kant van het stadje getankt (aan de andere kant was het $0,08 goedkoper ook nog even de supermarkt bezocht want na zoveel dagen in de parken raakt de koelkast leeg.
Via de US-26/89 west/zuid naar Alpine gereden en daar de US-26 west naar Idaho Falls.
In Idaho Falls een hamburger bij Wendy’s gehaald en daarna doorgereden over de US-20 west naar Arco een heel saai stuk weg waar je langs de eerste kernreactor ter wereld komt.
In Arco een campground gezocht tijdens het inschrijven zei de dame ” Als u cash betaald kan u morgen allebei aanschuiven voor een gratis ontbijt) ook nooit weg natuurlijk.
Getankt: Jackson, 33,795 gallon á $ 2,959.
Campground: Mountian View RV Park, kosten $ 22,05 met goodsam korting, full hook-up, wifi en gratis ontbijt.
Vandaag gereden: 220 mile.
Dag 24, vrijdag 30 juni
Arco – Crater of the Moon NM – Brigham City
Gisteravond nog even met Marjan (hekkie) van het allesamerika forum gesproken via skype zij zitten nu in Morro Bay CA en we treffen hun maandag maar misschien al zondag in Las Vegas op de campground.
Ook nog even met mijn tante en Annie haar moeder gebeld, de rest van de familie was niet online dus even een e-mailtje gestuurd zo weet het thuisfront ook weer waar we uithangen.
Vanmorgen zijn we dus eerst wezen ontbijten, als men iets anders wilde dan het gratis ontbijt was dat ook mogelijk uiteraard tegen betaling.
Maar het aangeboden ontbijt leek ons wel voldoende, we kregen twee pancakes ter grote van een ontbijtbord met siroop en twee eieren klaargemaakt naar keuze het koffie tot je overliep.
Dit kregen we dus geen van beide volledig naar binnen gewerkt, alles was heel lekker en dus hebben we ondanks dat het gratis was wel een tip op tafel laten liggen.
De camper afgekoppeld en de US-20/26 west US-93 zuid opgedraaid op weg naar Crater of the Moon NM, zo’n 4 mile voor het park kwamen we weer in een roadwork uit dus dat werd weer puinbaan rijden (de camper wordt steeds roder door al die Roadworks).
Eerst even in het visitor center gekeken en daarna het park in.
We have bin to the moon, je kan het bijna letterlijk nemen .
Als ze zouden zeggen dat Armstrong en kornuiten hier hebben rondgelopen in plaats van op de maan zou ik het zo geloven.
Een heel aparte gewaarwording om hier rond te lopen, we hebben op Tenerife ook al in de lava velden gelopen maar dat is toch heel anders als hier.
Enorme verschillen van plaats tot plaats, het ene moment heel grove lava en een stukje verder weer heel fijn.
Die fijne lava zit geen rimpel in het lijkt net op men deze heuvels net voor wij aankwamen heeft aangeharkt zo strak, sommige stukken helemaal kaal en dan weer begroeid met prachtige plantjes die niet hoger dan vijf centimeter zijn en wel lijken te zijn aangeplant zo keurig staan ze uit elkaar, net als men in het zuiden ziet waar de planten in de desert ook op bepaalde afstand van elkaar staan.
Dit komt door het uitgebreide wortelgestel om het spaarzame vocht op te kunnen nemen hierdoor krijgen andere planten geen kans.
In deze velden zei je verschillende volledig kale sporen lopen dit zijn vaste routes van de dieren die hier leven, de lava is op die sporen zo vast aangetrapt dat de planten geen kans krijgen.
De lava hier is op dezelfde manier ontstaan zoals men tegenwoordig nog op Hawaï ziet, langzaam vooruit rollend en afkoelend.
Het is bovenop pikzwart en daar waar de toplaag door erosie en mensen beschadigd is ziet men er onder rode lava zitten net of het nog niet is afgekoeld.
Soms krijg je het idee of het zich zo weer krakend en borrelend in beweging kan zetten, iets wat door de wetenschappers voor de toekomst trouwens nog steeds mogelijk word gehouden.
De route door het park is zeven mile lang en voor een groot gedeelte one-way, op verschillende plaatsen zijn trails uitgezet die meestal geasfalteerd zijn, dit om verdere schade aan de lavavelden te voorkomen er zijn een paar trails naar de backcountry en die zijn niet geasfalteerd.
Sommige padjes zijn zo smal dat men om niet op de lava te lopen achter elkaar moet lopen.
Wij hebben ons nu beperkt tot de kortere trails waarbij men een goed beeld krijgt van de verschillende lavavormen en verschillende soorten kraters.
Een van de trails gaat naar vier verschillende grotten wat eigenlijk lavatunnels zijn die zijn ontstaan doordat de bovenste lava al afgekoeld was en er onder nog een poos vloeibare lava gestroomd heeft.
Deze grotten mag men betreden, wel uitkijken want de ingangen zijn steil, bestaan uit losse brokken lava en sommige zijn erg nauw.
In de grotten is het koud, vochtig en aardedonker een zaklamp moet men zelf meenemen.
Na alle natuur parken was dit een hel ander soort park maar zeker een die een bezoek waard is.
Rond het middaguur zijn we het park weer uitgegaan en teruggereden naar Arco, daar de US-20/26 oost genomen tot deze wegen zich splitsen, de US-26 oost blijven volgen tot we bij Blackfoot op de I-15 zuid komen.
In Blackfoot nog even getankt en daarna de rest van de middag over de I-15 zuidwaarts gereden tot Brigham City waar we een plekje voor de nacht willen zoeken.
We zijn inmiddels in Utah onze zevende staat deze reis.
De campground was vlug gevonden nu nog een plekje vastleggen, heeft u gereserveerd, nee dus en dat op vrijdag.
Gelukkig waren er een aantal tentplekken waarvan er twee ook geschikt waren om een camper op te zetten, water en 20 amp electra (normaal heb je 30 of 50 amp) maar door niet alle apparatuur gelijk aan te zetten kan je met 20 amp ook wegkomen.
Een verloop stekker van 30/50 amp naar 20 amp wordt door El-Monte gelukkig altijd meegegeven (we hadden die tot op heden nog nooit nodig gehad)
Met de dame van de campground de plekken even bekeken want ze waren volgens haar wat moeilijk om in te komen Back-in en in een bocht, laat er nou zowel een stuur als een achteruit op de camper zitten dus dat moet lukken.
Hierna nog even een bezoek gebracht aan de Wal*mart die was aan de andere kant van de weg.
Getankt: Blackfoot ID, 26,240 gallon á $ 2,799
Campground: Golden Spike RV Park, kosten $ 15,88 met Goodsam korting en water en stroom hook-up, deze prijs is volgens mij voor tenten omdat we op een tentplek staan.
Vandaag gereden: 239 mile.
Dag 25, zaterdag 1 juli
Brigham City – Cedar Breaks NM – Cedar City
Na het ontbijt nog even een krantje meegepakt bij de receptie en daarna de camper op de I-15 zuid gezet.
Met onderweg een sanitaire stop zijn we in een keer doorgereden naar Cedar City waar we een campground hadden uitgezocht.
Hier waren we om 02:00 pm en konden we de laatste nog vrije plaats bespreken, je kan goed merken dat met 4 juli op dinsdag veel mensen voor een lang weekend weg zijn.
Onderweg kwamen we ook al veel campers en trailers tegen ook veel auto’s met een boot er achter.
Terwijl een van die auto’s ons inhaalde kreeg hij een klapband aan de aanhanger waar een hele grote speedboat oplag, de band gelijk in stukken en die vlogen over heel de interstate.
Gelukkig had de man alles goed onder controle en doordat ik zelf wat af remde kon hij voor ons langs in een streep naar de vluchtstrook zonder verdere gevolgen.
Alleen zal zijn weekend spelevaren wat later beginnen.
Omdat de laundry op de campground om 07:00 pm dicht ging hebben we eerst de was gedaan.
Daarna hebben we Cedar Breaks NM nog bezocht deze stond niet op de planning maar vanaf de campground was het maar 24 mile rijden, een half uurtje denk je dan nou mooi niet de
US-14 die in de stad begint gaat steil naar boven binnen 14 mile gaat men van 5.800 ft. Naar 10.350 ft. een flinke klim dus.
De snelheid kwam soms niet boven de 20 m/u uit .
De US-14 gaat door tot de US-89 maar wij hebben de afslag naar de UT-148 genomen die gaat het park in.
Jammer genoeg trok de hemel weer helemaal dicht en toen we bij het visitor center kwamen begon het te regenen en te onweren.
Het viewpoint bij het visitor center werd dan ook gelijk afgesloten omdat men hier helemaal boven en open staat.
Na het visitor center doorgereden tot het laatste viewpoint, daar spetterde het een beetje dus vlug uit de camper en een paar foto’s gemaakt,ook de onweer dreiging nodigde niet uit om er lang te blijven staan.
Terug rijdend hebben we alle viewpoint mee kunnen nemen, een klein beetje spetters hebben we maar voor lief genomen, op alle viewpoints wat foto’s gemaakt.
Op al die viewpoints staan trouwens borden met een waarschuwing dat deze punten levensgevaarlijk kunnen zijn tijdens onweer.
Jammer dat er geen zon was dan komen de kleuren nog mooier uit natuurlijk.
Het park is Bryce Canyon NP in het klein en alleen van boven af te bekijken er zijn twee trails van elk twee mile maar die blijven allebei langs de rim gaan er zijn geen trails naar beneden.
Met mooi weer kan men hier wat langer doorbrengen maar naar mijn idee ben je met een halve dag toch wel uitgekeken.
Dezelfde weg terug gereden, in de afdaling begon de camper ineens met zijn kont te schudden als ik remde gelukkig kon ik hem op de laagste versnelling zetten waardoor hij op de motor remde, een stuk lager was het over.
Mogelijk lag het aan het asfalt, het bovenste deel was opnieuw geasfalteerd en daar deed hij raar, lager met dezelfde snelheid en dalingspercentage ging het wel goed.
Rond 07:00 pm waren we weer op de campground waar het gelukkig niet zo veel geregend had want er hing nog wat was over de stoelen hing te drogen.
Campground: Country Aire RV Park, kosten $ 29,43 met Goodsam korting en full hook-up.
Vandaag gereden: 367 mile.
Dag 26, zondag 2 juli
Beaver – Zion NP (Kolab Canyon) – Las Vegas
Ook vanmorgen zijn we na het vertrek van de campground weer de I-15 zuid opgedraaid, eerst nog even de brandstoftank gevuld.
Bij exit 62 de weg op en bij exit 40 er weer af voor een bezoek aan Kolab Canyon een onderdeel van Zion NP.
Na een kort bezoek aan het visitor center zijn we het park ingereden.
Dit deel van Zion NP is niet zo groot, van de ingang tot het eind van de verharde weg is maar 5,8 mile.
Eerst naar het einde doorgereden, we willen de Timber Creek Overlook trail lopen deze is 1 mile lang en redelijk vlak met aan het eind nog een korte klim.
Gelukkig breekt onderweg de bewolking wat open zodat de zon tevoorschijn komt hierdoor komen de kleuren beter uit.
Dit deel van Zion NP heeft niet zoveel kleur als Zion Canyon, de overheersende kleur is rood met hier en daar wat gele vlakken.
Met de tijd voor wat foto’s aan het keerpunt van de trail zijn we alles bij elkaar een uur kwijt voor deze trail.
Jammer was dat er een zware nevel hing waardoor de vergezichten niet mooi uit kwamen.
Op de terug weg nog op verschillende viewpoints gestopt om foto’s te maken.
Er zijn in dit deel van het park nog twee trails, de vijf mile lange Taylor Creek trail die naar twee homestead cabins en Double Arch Alcove gaat en de 14 mile lange Kobal Arch Trail voor die laatste moet men acht uur rekenen.
Verder is het mogelijk om via meerdaagse hikes dwars door het park naar Zion Canyon te wandelen.
Als we bijna het park uit zijn krijgen we een sms bericht van Marjan dat zij een dag eerder naar Las Vegas komen en dus ook in de loop van de middag op de campground aan zullen komen ook Roland komt daar vandaag al naar toe.
Marjan heeft al contact gehad met de campground om een extra overnachting te regelen.
Weer terug op de I-15 zuid op het gemak naar Las Vegas gereden, via Sahara Ave. de strip opgereden, dit was eigenlijk een verkeerde beslissing om alvast een deel van de strip te bekijken.
Het was er zo verschrikkelijk druk dat we er bijna een uur over gedaan hebben om van Circus-Circus tot aan Mandalay Bay te komen.
Doordat er volop gebouwd wordt aan zowel nieuwe gebouwen als aan de weg even moeten zoeken naar de ingang van de campground.
Naar de receptie om onszelf te melden en gelijk twee plaatsen naast elkaar te regelen, dit kost nog even wat moeite want de dame die ons hielp was niet helemaal thuis in het computersysteem om beide reserveringen te voorschijn te halen maar met de hulp van een collega is dat toch gelukt.
Camper op zijn plaats, airco op vol vermogen (het is hier maar 107 F) en een smsje naar Marjan gedaan welk nummer ze moet vragen en gewaarschuwd voor het roadwork bij de ingang.
Rond 04:30 kwamen Marjan en Jan aanrijden met Roland er vlak achter.
Toen de camper van Marjan en Jan op zijn plaats stond onder het genot van een koud drankje een poos zitten bijpraten waar iedereen geweest was en wat we gezien hadden.
’s Avonds met heel de groep uit eten geweest naar Outback Steakhouse wat vlak bij de campground zit.
Getankt: Cedar City, 26,240 gallon á $ 2,799
Campground: Oasis Las Vegas RV Resort, kosten $ 37,50 met Goodsam korting en full hook-up, WIFI kan via de creditcard en kost rond de $6,00 per dag.
Vandaag gereden: 201 mile.
Dag 27, maandag 3 juli
Las Vegas – Mojave National Preserve -Las Vegas
Vanmorgen eerst op het gemak ontbeten en daarna de Las Vegas Blvd zuid genomen.
Door verschillende Roadworks konden we pas bij Exit 25 de I-15 zuid opdraaien, deze gevolgd tot de exit naar Cima Road.
Als er iemand is die vlug door zijn vakantie budget heen wil zijn, die hoeft niet naar Las Vegas om te gaan gokken, je tank volgooien bij de pomp daar is ook een goede manier.
$ 4,299 per gallon willen ze daar van je hebben, gelukkig zit er in onze tank genoeg om terug te komen in Las Vegas.
Op onze reis van vorig jaar was Mojave National Preserve het eerste park van de reis en dit jaar het laatste, dat we in het jaar gezien twee maanden later zijn is goed te zien.
Vorig jaar een schitterend groen geheel met veel in bloei staande planten, nu was het droog, dor en geel maar als cactusliefhebber blijft het mooi om steeds nieuwe planten te vinden.
De Teutonia Peak trail die we willen lopen was vlug gevonden, rond 10:30 am zijn we er aan begonnen, we hebben hem niet helemaal gedaan.
Het laatste stuk is bergop en dat leek ons gezien het tijdstip van de dag en de brandende zon geen goed plan, ook al omdat er op dat stuk geen enkel stukje schaduw te vinden is.
Onderaan de berg zijn we dus omgedraaid en rond 12:00 waren we weer terug bij de camper, nat van het zweet en allebei nog 1 flesje water van de drie over.
Op het gemak verder gereden gelukkig kan dat hier want ander verkeer zie je bijna niet, bij Cima de Cima-Kelso Road genomen, Cima nog eens goed bekeken, dat is dus een opslag van spoorwegmateriaal een partij oud roest en een winkel annex postkantoor wat dus ook nog in gebruik is.
Onderweg naar Kelso kwamen we zes treinen tegen vijf met vier locs er voor en een met zes locs er voor, wat wel aangeeft dat dit stuk van de railroad flink omhoog gaat want over het algemeen hadden we tot nu toe treinen gezien met twee locs er voor.
Bij Kelso het nieuwe visitor center bezocht en daar nog wat informatie over dit park en de desert in het algemeen meegenomen.
Vervolgens de Kelbaker Road richting Baker genomen dit stuk kenden we nog niet, het is een stuk kaler dan de Cima Road wel vonden we hier een paar mooie groepen met Barrel cactussen en die vind je weer niet aan de oostkant van het park.
Bij Baker nog even een milkshake gekocht (hier kost een gallon benzine $ 3,719) en toen via de I-15 noord weer terug naar Las Vegas, onderweg kregen we nog een bui regen maar twee mile verder was het weer droog. Op de campground de camper weer vlug aan de hook-up en de airco aan.
Na het eten zijn we met Roland, Jan en Marjan naar de strip gereden, de auto’s geparkeerd bij The Mirage en te voet de strip verkennen onder ander een hele tijd doorgebracht bij Bellagio om er naar de verschillende uitvoeringen van de waterfonteinshows te kijken.
We hadden geluk want omdat het zo druk was op de strip kregen we iedere tien minuten tot vijftien minuten een show te zien en elke keer weer een ander nummer.
Rond 01:00 am waren we weer terug op de campground.
Getankt: Las Vegas 46,567 gallon á $ 2,899.
Campground: Oasis Las Vegas RV Resort, kosten $ 37,50 met Goodsam korting en full hook-up, WIFI kan via de creditcard en kost rond de $6,00 per dag.
Vandaag gereden: 216 mile.
Dag 28, dinsdag 4 juli
Las Vegas
Vandaag een echte vakantie dag, uitgeslapen tot acht uur.
Eerst even een bakje koffie gedaan en daarna met heel de club aan het ontbijt tijdens het ontbijt en daarna met de laptops op tafel nog wat foto’s gemaakt.
De rest van de morgen lekker zitten kletsen met zijn allen.
Na de middag is ieder zijn eigen ding gaan doen, Roland trekt in zijn hotel (Luxor), Marjan en Jan hebben een ontmoeting met een neef en nicht die in Tuscany Hotel zitten, kunnen ze gelijk vragen hoe laat we morgen kunnen inchecken en wij zijn wezen shoppen in de Las Vegas Outlet vlak bij de campground en ook nog even naar Fry’s voor wat elektronische spullen.
Lijkt wel wat op de Mediamarkt in Nederland maar dan natuurlijk veel groter en met kundiger personeel als je daar wat vraagt wordt je ook geholpen die ervaring heb ik bij de Mmarkt niet of het moet van het bekende kastje naar de nog bekendere muur zijn.
Bij de uitgang wil men in je tas met aankopen kijken en dit vergelijken met je kassabon deze wordt dan afgetekend als het klopt zo niet heb je denk ik een probleem, die van ons klopte J
Terug naar de campground en begonnen met het inpakken van de koffers en de reistas, die zat op de heenreis nog in een van de koffers maar zit nu vol onder andere met de spullen die we nog nodig hebben op de laatste dag.
Na het eten zijn we naar de receptie gelopen om te kijken hoe we naar de strip kunnen komen, of de shuttlebus die men vroeger had nog rijdt hebben we niet kunnen vinden, tegenwoordig komt de southbound van de trolleybus over de campground dus ik denk het haast niet.
Deze trolleybus rijdt van Mandalay Bay naar een hotel een stuk verder zuid (ben de naam kwijt) en weer terug waarbij hij ook een stop maakt bij Las Vegas Outlet center tot Mandalay Bay hier kan je eventueel overstappen op de northbound Trolley, Oasis is de eerste stopplaats dus je moet het hele rondje mee.
Er stonden nog wat mensen te wachten en er zat een echtpaar die een taxi hadden besteld omdat vrienden van hun ‘s middags drie uur in de trolley hadden gezeten op de strip, al het verkeer stond vast vandaar.
Ik zou denken, stap je toch uit en ga te voet over de strip maar goed dat moet ieder voor zich weten.
Met de trolley dus naar Mandalay Bay (kosten $ 2,00 p/p een dagkaart kost $ 5,00) en daar met de benenwagen verder de strip op, ga geen drie uur in de trolley zitten zonde van de tijd.
Op de kruising bij New York- New York staan een heleboel mensen zou hier iets gebeuren voor 4 juli?
Wij zijn op het gemak verder gelopen tot het Bellagio en langs de andere kant terug.
We hebben niets gemerkt van extra festiviteiten, de muziek bij Bellagio was zelfs soberder dan gister.
Bij Excalibur hebben we de trein naar Mandalay Bay genomen om daar op de trolley te wachten, even leek het er op dat we de enige passagiers zouden zijn maar vlak voor onze trolley kwam rolde er nog een trolley van de strip binnen en die stroomde leeg met mensen die ook naar het zuiden wilden.
Hieronder zat een groep met wel vijftien kinderen in de leeftijd van 5 tot 10 jaar, toen de trolley aankwam kwam de chauffeur (een dame die naar later bleek niet verlegen was) naar buiten en zei dat iedereen moest wachten tot de groep met kinderen in de bus zat.
Iedereen kon er in dus zover geen problemen de dame zei dat ze om 12:30 ging rijden en nu nog even een bezoek moest brengen aan de lady’s room, ondertussen kwam er nog een trolley van de strip waarin ook nog wat mensen zaten die met deze trolley mee wilden.
Deze mensen bleven keurig buiten wachten tot de chauffeur terug was en toen werd het leuk, de chauffeur vroeg of de mensen iets in wilden schikken zodat er nog een paar mensen mee konden en een van de al binnen staande passagiers begon lelijk te toen want het was al zo vol en hij had al drie uur in die ander trolley gezeten en ze moest niet zeuren en gaan rijden.
De chauffeur zei dat zij wel op tijd reed en de mensen die buiten stonden ook zo lang op de striptrolley gezeten hadden en ook graag naar hun hotel wilden.
Schijnbaar moeten de trolleys wachten tot het tijd is om te rijden ook als ze vol zijn want ik hoorde de dame op een gegeven moment aan de centrale vragen of ze twee minuten eerder mocht vertrekken omdat ze vol was en dat ze zelfs nog zes mensen moest laten staan.
De heer in kwestie had waarschijnlijk niet veel geluk gehad in de casino’s want hij bleef tieren en werd zelfs persoonlijk naar de chauffeur toe, die was kort maar duidelijk, de heer kon inbinden en zwijgen of ze haalde de security er bij en liet hem van de bus verwijderen (applaus voor de dame)
Zo wordt een avond toch nog leuk.
Nu was Oasis de eerste stop dus om 12:40 AM waren we weer op de campground nog even douchen en naar bed.
Campground: Oasis Las Vegas RV Resort, kosten $ 37,50 met Goodsam korting en full hook-up, WIFI kan via de creditcard en kost rond de $6,00 per dag.
Vandaag gereden: 15 mile.
