Week 5

Dag 29- maandag 27 juni
Las Vegas – shoppen en inpakken

Om 08:30am waren we uit bed op het gemak ontbijten en even overleggen waar we nog moeten winkelen.
Op Tropicana zit een Fashion Bug waar Annie nog even naar toe wil ook de Walmart staat nog op de lijst we hebben onder andere nog een reistas nodig omdat we geen extra tas meegenomen hadden, de beide reistassen die we al hadden vertonen nogal wat slijtage waardoor er spullen uit kunnen vallen, verder zien we wel even afhankelijk van tijd en temperatuur.
Eerst naar de Fashion Bug waar weer wat kleding gevonden wordt, dan de Walmart de tas is vlug gevonden, hier hadden we al eerder naar gekeken in een andere Walmart, we komen ook nog een speelgoed garage van Fisher Price tegen die op het verlanglijstje van onze kleinzoon staat dus ook die gaat in het karretje.
We besluiten nog even naar de Premium Las Vegas Outlet South te gaan waar Annie van de week al een aantal mooie beads voor haar Pandora ketting gekocht had en waar ze er nog een paar van wilde hebben.
In de outlet ook gelijk de lunch gebruikt en dan terug naar de campground en de camper aan de stroom en de airco aan, we beginnen ook met inpakken, als we de net gekochte garage in de koffer leggen blijkt die bijna vol te zitten met alleen maar deze doos, ondanks de omvang van de doos weten we de koffer toch zo te vullen dat hij bij weging net aan de 50 lb zit.
Ook in de tweede koffer moet een doos met een loopwagentje voor de kleindochter, deze doos is gelukkig wat kleiner zodat we in deze koffer wat meer grotere spullen kwijt kunnen.
De temperatuur is ondanks de airco behoorlijk hoog in de camper dus staken we de werkzaamheden en duiken we het zwembad in voor de rest van de middag.
Om 07:30pm lopen we nog even naar Sam’s casino eigenlijk met de bedoeling om wat te eten maar we hebben beide geen honger, zal wel door de hitte komen, dus houden we het bij een milkshake.
De water/licht show is trouwens nog steeds “out of order” terug naar de camper waar het inmiddels wat koeler is en verder met inpakken voor zover dat mogelijk is de rest zullen we morgenochtend moeten doen.
Ook veel overtollige spullen worden alvast weggedaan en wat bruikbaar is naast de container gezet voor de liefhebbers, de stoeltjes hebben al vlug een liefhebber want als ik tien minuten later met nog meer spullen kom zijn die al weg.
Morgenochtend wordt het nog even wat passen en meten om alles in de reistas te krijgen, het gewicht zal geen probleem zijn maar we de omvang omdat zowel de comforter als de handdoeken ook mee terug gaan.
Vandaag gereden: 27 mile.
Getankt: niet.
Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 30, dinsdag 28 juni
Camper inleveren – Las Vegas strip

Vanmorgen weer op de normale tijd (07:00am) uit bed en ons laatste ontbijt in de camper gemaakt.
Daarna de laatste tas inpakken wat met wat moeite alles inpast dan is het een kwestie van schoonmaken, de vuilwatertanks legen en de laatste spullen naast de vuilcontainer zetten voor de liefhebber.
De drie gallon can met drinkwater kan ik onze Canadese buren blij mee maken, die reizen met drie kinderen en dan gaat er bij deze temperaturen nogal wat water doorheen.
Om 09:10am log ik in op de site van US Airways om online in te checken dat lukt zonder problemen alleen het online betalen van de extra bagage lukt niet, omdat er voor die betaling ook naar de drie cijfers van de securitycode gevraagd wordt, deze zijn helaas niet meer leesbaar en ik ken ze niet uit het hoofd, dat zullen we dus op het vliegveld moeten doen net als het uitprinten van de boardingtickets.
Om 09:30am gaan we op weg naar het verhuurstation van El Monte maar moeten onderweg nog wel even tanken daar was gisteren niet meer van gekomen, om 10:30am rijden we het terrein van El Monte op daar wordt ik gelijk naar het achterterrein verwezen omdat het voorterrein vol staat met campers die vandaag opgehaald worden, als er een vertrekt komt er gelijk weer een van het achterterrein dus het is schijnbaar een drukke dag.
Ik denk dat de vakanties in Duitsland begonnen zijn want we horen alleen maar Duits praten door de ophalers.
Omdat het zo druk is moeten we redelijk lang wachten voordat we geholpen worden, de dame doet een vlugge inspectie van buiten en binnenkant noteert de mile en generatoruren stand en vraagt dan of er nog opmerkingen zijn, ja ik heb een lijstje met op en aanmerkingen dus dat wordt doorgenomen en schijnbaar heel serieus genomen, want als we klaar zijn plakt ze een sticker op de nummerplaat dat de camper heel goed nagekeken moet worden voordat hij weer de deur uit mag.
Als we aangeven dat we overwegen om bij een volgende reis ook ander verhuurders een offerte te laten maken omdat we de laatste keren steeds een oudere camper meekregen schrikt ze wel en geeft aan dat door de economische terugval de campers helaas een paar jaar langer moeten rijden normaal worden ze na twee jaar vervangen, ook geeft ze aan dat we bij een volgende reis zeker van te voren naar de general manager moeten bellen en om een nieuwe camper kunnen vragen, als we aangeven dat een volgende reis mogelijk in het noordoosten zal zijn zegt ze “je kan dan toch bellen de general managers hebben veel contact met elkaar” dat blijkt ook als we in het kantoor staan te wachten want de manager van het Dallas station belt een paar keer in die korte tijd.
Terug naar binnen waar we weer even moeten wachten tot een van de ander medewerkers alle gegevens in de computer heeft geklopt en het inleverformulier uit de printer komt, afrekenkosten $ 0,00 de generatoruren worden (weer) niet in rekening gebracht.
We gaan naar buiten en wachten daar op de shuttlebus, die komt even na 12:00 uur met een volgende groep huurders aanrijden, alle koffers in de bus en via autoverhuurstation, airport en Super 8 motel worden we om 01:10 bij het Flamingo hotel afgezet.
Alle bagage bij de belldesk afgegeven in naar de hotelreceptie om in te checken, daar staat een lange rij en zijn er maar twee en wat later drie medewerkers achter de balie, we staan dan ook ruim drie kwartier in de rij voordat we aan de beurt zijn, onze kamer is gelukkig al wel beschikbaar waar we verschillende mensen zonder sleutelkaart zien weglopen.
Naar de drieëntwintigste verdieping en daar naar de belldesk gebeld en om onze bagage gevraagd, die komt een klein kwartiertje later.
Nog even wat op de kamer gezeten en dan naar de gloeiend hete strip, volgens de El Monte medewerkster was het dit weekend 117 F en ook vandaag zal het daar niet veel vanaf gezeten hebben.
We pakken een klein stukje van de fonteinenshow bij Bellagio mee maar vluchten daarna de Miracle Mile shops van PH in om aan de hitte te ontsnappen, er waren meer mensen op dat idee gekomen want hierbinnen is het erg druk.
We kijken wat rond en gaan dan eten bij Ocean One, dit restaurant hadden we tijdens onze december trip al gevonden en je kan er goed eten voor een redelijk prijs, Annie geeft haar laatste verjaardagscenten nog uit in de Pandorashop die hier zit.
We steken de strip weer over naar het Bellagio en gaan dan dit hotel in om te kijken naar de binnentuin, deze is weer schitterend aangelegd met onder andere Liberty Bell en de Washington Needle, de bloemen/planten zijn veel Hortensia’s in verschillende kleuren en verder een kleine zonnebloemsoort en verschillende andere soorten planten.

We lopen het casino door naar de andere kant en pakken weer een stukje fonteinenshow mee en daarna gaan we een poosje terug naar de hotelkamer om de voeten en rug wat te ontspannen en te wachten tot de zon van de strip is verdwenen.

Rond 08:00pm gaan we weer de strip op en kunnen goed merken dat het iets (niet veel) koeler is, want het is nu druk op de strip, we gaan rechtsaf richting Harrah”s en snuffelen daar wat rond bij de winkeltjes die daar op het pleintje staan, dat zijn er trouwens een stuk minder dan ander keren, bij een winkeltje wat beads verkoop zoek Annie spullen uit om haar Pandora halsketting eens met wat andere beads te vullen als we ineens op de schouder getikt worden, staan Bart (Dude) en Evy ineens weer achter ons zij zijn vandaag in Las Vegas aangekomen vanuit Death Valley waar het ook heel erg heet was volgens Bart.
We kletsen wat over de laatste week sinds we elkaar in Cody spraken en Evy helpt Annie bij het samenstellen van de beads, daarna nemen we afscheid want Bart en Evy hebben honger en wij willen nog naar de fonteinenshow.
Als we daar aankomen hebben we het geluk dat er een filmploeg opname van de show aan het maken is en dus wordt er iedere vijf minuten een nieuwe show gegeven, zodra die ploeg klaar is gaat de show weer op de normale tijden (iedere vijftien minuten als het druk is anders om het half uur)

Wij vinden het welletjes en lopen terug naar het hotel waar we nog een verfrissende douche nemen en vervolgens naar bed gaan, de wekker staat op 06:00am dus willen we nog een paar uur slapen.
Vandaag gereden: 20 mile.
Getankt: Las Vegas, 33,113 gallon á $ 3,659
Campground: Flamingo hotel

Dag 31/32, dinsdag 29 en woensdag 30 juni
Las Vegas – Thuis

Om 06:00am uit bed even wassen en de laatste spullen terug in de tas en naar de lift, een voordeel van vroeg vertrekken is dat je meestal niet lang op de lift hoeft te wachten.
Beneden bij de liften de sleutelkaarten in de dropbox gedaan dat scheelt weer een heleboel tijd bij de balie en dan het halve casino door naar buiten.
Daar vraagt een medewerker of we een taxi of de airport shuttle willen, de shuttle staat er al en is voor ons met die grote koffers en extra tas veel handiger, de meeste taxi’s kunnen zoveel bagage niet aan en dat is altijd een gemartel om alles er in te krijgen, de shuttle is ook nog goedkoper ($ 6,00 p/p) komt nog wel tip bij natuurlijk maar dat komt er bij een taxi ook bij.
Om 06:45am worden we keurig bij de deur van US Airways afgezet en gaan we naar binnen daar kunnen we al vlug via een selfcheck-in terminal onze boardingtickets uitprinten en de extra bagage afrekenen, mijn CC wil hij niet misschien door het gedoe van gisterenmorgen maar die van Annie werkt wel.
Dan de bagage afgeven, we wisselen nog snel even van rij want ik zie een echtpaar met kinderen en een heleboel bagage die als ik de man zie tillen veel te zwaar is voor de enen balie staan, voor de balie waar wij staan moet men ook wat uit de koffer in de handbagage doen want 56 lb vinden ze toch te veel, daarna kunnen wij onze bagage afgeven.
De koffers wegen allebei 51 lb en volgens de dame achter de balie hebben we dat keurig gedaan, de ulster bewijst wederom zijn dient, de tas zit aan 37,5 lb.
Voor de gein wegen we bij thuiskomst even de beide carry-on koffers en de foto/laptoprugtas die zaten respectievelijk op 25,1, 24,7 en 20,3 lb.
Als we de koffers kwijt zijn nog even naar buiten voor een laatste nicotineshot, gezien de overstaptijd komt daar in Philadelphia niets van dus volgende keer zal pas in Brussel zijn.
Door de security die lekker vlot gaat en op zoek naar de gate, terminal A gate 8, die is vlug gevonden en er zit een Burger King vlakbij en daar kunnen we altijd een redelijk goed ontbijt vinden, de koffie zou volgend de sticker op het automaat van DE moeten zijn maar dan hebben ze we op de hoeveelheid beknibbeld want hij is aan de slappe kant.
Het boarden begint keurig op tijd, we zitten in zone drie (van de vijf) dus hebben we ruimte genoeg voor onze carry-on, het is een volle vlucht iets wat ons op de heenreis ook al opviel, de vluchten zijn goed gevuld met heel weinig lege stoelen.
Precies op tijd van de gate weg en als nummer drie in de rij ook vlot de lucht in, starten dwars op de strip en gaan dan gelijk rechtsaf, bijna gelijk als de wielen los zijn en ook nog flink scherp, het likt wel of de piloot de bocht af wil snijden zo scherp.
We zien Red Rock Canyon NCA, Valley of Fire SP en een deel van Lake Mead NRA goed liggen waarbij we zien dat er behoorlijk wat meer water in Lake Mead zit dan in december, de docks bij Echo Bay Marina liggen weer tegen de kant waar ze in december een stuk het meer oplagen omdat het te ondiep werd voor de boten.
De vlucht verloopt rustig, weinig turbulentie. Onderweg een keer een glas cola en een keer een glas water daar moeten we het mee doen.
Precies op tijd landen we in Philadelphia aan gate B-8 daarna lopen we zonder ook maar ergens security tegen te komen naar terminal A waar onze volgende vlucht van gate 13 zal vertrekken.
Ook deze begint keurig op tijd met boarden, we zitten (weer in zone drie) op rij zevenentwintig (van de dertig) en wat ons opvalt is dat alle overheadbins vanachter al vol zitten tot rij zesentwintig en dat over de het toestel breedte, dit blijkt allemaal airline materiaal (kussen en dekens) en bagage van de crew te zijn van geen wonder dat men een tekort heeft aan ruimte voor de carry-on van de passagiers.
Ook deze vlucht is weer vol.
Als ik naar buiten kijk zie ik de beide koffers en de reistas keurig bij elkaar onderaan de transportband staan even later zie ik ze het ruim in verdwijnen dus weten we zeker dat ze alle drie aan boord zijn.
Netjes op tijd van de gate weg maar daarna lopen we toch een kleine twintig minuten vertraging op door een file op de startbaan, als ik het goed kon tellen waren we nummer twaalf in de rij.
Niet zo erg want volgens de piloot zo de vluchtduur 06:35 uur zijn lijkt mij wat optimistisch maar we gaan het zien.
Ook nu weer een rustige vlucht, wel wat maar toch weinig geslapen.
Het eten was op deze vlucht erg tegenvallend, slecht van smaak en erg weinig, zowel de warme hap (chicken or pasta) als het ontbijt (een ook nog steenkoud broodje) ook hier weer weinig drinken.
Waar men wel ruim de tijd voor neemt was de taxfree verkoop, pas toen die gedaan was ging het licht uit maar toen hadden we nog maar twee uur te gaan dus ging het een uur later al weer aan voor het ontbijt.
Om 07:20 landen we op Zaventem vijfendertig minuten te vroeg dus de vluchtduur was 07:20 uur, we moeten wachten omdat volgens de piloot de gate nog niet vrij was, waarschijnlijk was het grondpersoneel er nog niet klaar voor want ik heb geen toestel weg zien gaan.
Door de paspoortcontrole was zo gedaan dus op zoek naar de bagageband waar onze koffers op moeten komen, stond eerst nog niet op de monitors maar een kleien tien minuten later wel, de band blijft helaas erg lang stilstaan, er kwam dan ook een mededeling op de monitor dat de bagage vertraagt was.
Eindelijk komt er beweging in en de beide koffers heb ik dan ook al vlug te pakken, de tas is even zoeken want het lijkt wel of iedereen deze vlucht een rode reistas heeft en dan is het even zoeken naar de goede zeker als je hem twee dagen geleden nog maar gekocht hebt, die is zeg maar nog niet eigen.
Door de douane die geen belangstelling had voor deze vlucht en met de lift naar niveau 0 waar de bussen komen, even zoeken war de hotelshuttles stoppen en als we daar net staan komt de shuttle van het Ibis hotel net aan rijden met een erg humeurige chauffeur (er kan nog geen goedemorgen af) die schijnbaar alleen betaalt worden om te rijden want verder steekt hij geen poot uit en laat de passagiers zelf met de koffers worstelen, moet hij natuurlijk zelf weten maar “No Service, No Tip” zo simpel is dat.
Om 09;15am staan we bij de auto en laden alles in de auto ziet er niet uit trouwens het heeft hier schijnbaar flink geregend en de voorkant die tegen een aardewal stond zit helemaal onder het opgespatte slik.
Op weg naar de E-19 komen we op de ring gelijk in een file terecht, richting Gent zijn er werkzaamheden en dus een rijbaan minder wat de doorstroming remt, gelukkig moeten wij binnen twee kilometer al afslaan en zijn de problemen opgelost.
Even een stop bij de ouders van Annie voor een bakje koffie en om aan schoonmoeders te laten zien dat ik haar dochter weer veilig in Nederland heb gebracht en dan door naar huis.
Daar lopen onze twee katten al op het pad om ons te begroeten, de tuin ziet er wat minder vrolijk uit het is goed te zien dat er regelmatig een bui is gevallen want vooral het onkruid is flink gegroeid, waarom groeit dat altijd harder dan de bloemen.
Auto uitladen koffers gelijk naar boven en de eerste was in de machine, rond 04:00pm kakken we allebei even in en sluiten voor een uurtje of twee de ogen waarna we het tot 12:00 uur uithouden voordat we naar bed gaan.

Epiloog

Het was weer een prachtige reis met veel hoogtepunten, een paar hiervan waren:
– De dagen met Jan en Marjan in Utah waren weer erg leuk met mooie ritten over dirtroads.
– De sneeuw in Rocky Mountains NP, langs de US-14A, Beartooth Hyway en in Yellowstone NP was prachtig, vooral de rit over Beartooth was echt schitterend.
– De Powwow in Cody waar we Bart en Evy en Jaqueline, Peter en Natasja ontmoeten was schitterend.
– De (onverwachte) Logés in Las Vegas.

De hitte in Las Vegas was wat minder omdat we overdag niet konden doen wat we wilden doen.
We hebben deze reis 4196 mile gereden waarvoor we 413,716 gallon brandstof nodig hadden dat is een gemiddelde van 10,142 mile per gallon, gemiddeld hebben we $ 3,673 per gallon betaalt.

US Airways viel wat tegen doordat de service aan boord niet echt geweldig was, ook het ontbreken van informatie tijdens de vlucht is wat minder omdat je geen idee hebt waar je op een bepaalt moment ongeveer zit, de ruimte die men heeft is dan weer een pluspunt zeker als men zoals ik wat langer bent.
Wanneer we weer gaan is nog niet bekent, we zijn al wel aan het brainstormen en hebben al een aantal ideeën.
Aan iedereen die ons gevolgd heeft en zeker degene die in onze gastenboeken gereageerd hebben hartelijk dank, het is altijd leuk en motiverend om ’s morgens de reacties te lezen.
Ook de mensen die we tijdens onze reis ontmoet hebben hartelijk dank voor de leuke dagen, momenten die we samen door mochten brengen.